Για όστρακα στο West Village

2' 23" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο ουρανός είναι καταγάλανος, η θερμοκρασία γύρω στους 15°C, φυσάει ελαφρύ βοριαδάκι που φτάνει ίσα για ένα απαλό θρόισμα των φύλλων, δροσερό και αναζωογονητικό.

Είναι 30 Οκτωβρίου, ημέρα Κυριακή, στην κορύφωση των εορτασμών του Halloween στη Νέα Υόρκη. Οι δρόμοι σαν σκηνικό από ταινία, παντού στολισμοί με μάσκες, κολοκύθες, μάγισσες, αράχνες, σημαιάκια, κλίμα ευφορίας, απ’ αυτήν που γεννάει μερικές φορές η αβεβαιότητα. Με αφετηρία το Central Park, διασχίζουμε το κέντρο της πόλης μέσω της οδού Broadway. Κάθε δρόμος με μυρωδιές και χρώματα από διαφορετική γωνιά της Γης. Όλες οι εθνικότητες, όλοι οι συνδυασμοί, όλοι οι πολιτισμοί συνυπάρχουν και συνεισφέρουν στη μοναδικότητα που ορίζει αυτή την πόλη. Πλησιάζοντας όλο και περισσότερο στο κέντρο, βλέπεις τους τοίχους, τα μαγαζιά στα σοκάκια να χρωματίζονται από τις κουλτούρες των ανθρώπων που την κατοικούν. Και ενδιάμεσα, επιβλητικά μουσεία, γκαλερί, μουσικές στον δρόμο, πλανόδιοι πωλητές, ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί. Περιπλάνηση σε Soho, Village, Chinatown, Little Italy. Φαγητό απ’ όλο τον κόσμο σε κάθε γωνιά. Ό,τι λαχταρήσει η ψυχή σου. Μπιστρό, τρατορίες, salad bars, healthy food bars, american grill, κινέζικο, σούσι, vegan, vegetarian, oyster bars, το ένα δίπλα στο άλλο. Μεθυσμένοι από τις πληροφορίες, γεμάτοι από εικόνες, μυρωδιές και γεύσεις της πόλης, και έχοντας περπατήσει περίπου 15 χιλιόμετρα, πεινάμε πολύ. Είναι περίπου τρεις το μεσημέρι και το ένστικτό μου μας οδηγεί σε μια εναλλακτική «σκηνή» στο West Village, στο Jeffrey’s Grocery, www.jeffreysgrocery.com.

Το μπακάλικο της γειτονιάς, σημείο αναφοράς τόσο για τους γύρω κατοίκους όσο και για πιο ανήσυχους επισκέπτες. Μπακάλικο-εστιατόριο-oyster bar. Η ουρά είναι μεγάλη απέξω και το σκηνικό εξαιρετικά ενδιαφέρον. Φωταγωγημένο καταλλήλως, σαν σκηνή από ταινία τρόμου για παιδιά, ένα μικρό ζεστό εστιατόριο όπου οι τοίχοι είναι ντυμένοι με ράφια, προθήκες με τα αγαπημένα επιλεγμένα προϊόντα των ιδιοκτητών. Λόγω Halloween, τα ράφια, εκτός από βαζάκια με πατέ, μουστάρδες και μαρμελάδες, είχαν και μάσκες, μάγισσες, σκουπόξυλα και όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ που επιβάλλει η περίσταση. Τη μόδα αυτή ακολουθεί και το προσωπικό: όλοι τους έχουν κάνει ευρηματικότατες μεταμφιέσεις. Το φαγητό είναι εστιασμένο στα θαλασσινά και στα όστρακα, σε τεράστια ποικιλία, που αλλάζουν καθημερινά ανάλογα με την ψαριά.

Αν και χωρίς κράτηση, σε λίγη ώρα βρεθήκαμε μέσα στο μαγαζί. Δεν έχω λόγια να περιγράψω αυτή την εμπειρία. Και γι’ αυτό θα σας μιλήσω μόνο για τα πλατό των οστρακοειδών. Η συγκεκριμένη ποικιλία είναι αρκετή για τέσσερα άτομα και «φωνάζει» φρεσκάδα: βασιλικά καβούρια, ποικιλία στρειδιών, σάλτσα κοκτέιλ, ναι, κοκτέιλ –για τους κλασικούς τύπους–, μύδια και γυαλιστερές, καβουροδαγκάνες και μισός αστακός. Μια ποικιλία οστρακοειδών τόσο γενναιόδωρη όσο και πανέμορφα σερβιρισμένη σε μια πιατέλα-δίσκο με δύο επίπεδα, πάνω σε τριμμένο πάγο. Φυσικά, μας έφεραν μαζί ζεστά ψωμάκια και τις πιο νόστιμες τηγανητές πατάτες που έχω φάει στη ζωή μου. Κι όλα αυτά, καθισμένοι στο μπαρ με τη φαρδιά ξύλινη μπάρα και παρακολουθώντας τον μπάρμαν, που ως άλλος George Michael δίνει τη δική του παράσταση τραγουδώντας, χορεύοντας και φτιάχνοντας κοκτέιλ-υπερπαραγωγή.

*To άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στον Γαστρονόμο Φεβρουαρίου, τεύχος 155.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή