Αποδείχθηκα άλλη μία φορά αφελής, όταν το 2015 χειροκρότησα την ψήφιση από τον ΣΥΡΙΖΑ του νόμου για τον ομοφυλικό γάμο. Εκ των υστέρων βέβαια είδα ότι μας πουλάει φύκια ανθρωπισμού για μεταξωτές κορδέλες: τελευταίοι σε κράτος δικαίου, σωρεία από διεθνείς καταδίκες για τις συνθήκες διαβίωσης προσφύγων, βέτο στην καταγγελία της Ε.Ε. για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα, προσφυγή στο ΣτΕ εναντίον των Τούρκων αξιωματικών προσφύγων και πολλά άλλα.
Ωστόσο εξακολουθούσα να πιστεύω ότι η κίνηση του 2015 έχει κάτι από την κληρονομιά της ανανεωτικής Αριστεράς. Τότε που στα φεστιβάλ της προέβλεπε στέκι για τους ομοφυλόφιλους, όταν κανείς άλλος δεν τολμούσε. Δεν είχα εμπεδώσει, ο αφελής, το μέγεθος του κυνισμού: ότι οποιαδήποτε ενέργεια του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και θετική, γίνεται με στόχο κάποιο κομματικό όφελος. Οπως π.χ. ότι η συμφωνία των Πρεσπών έγινε με στόχο τη διάσπαση της Ν.Δ. Το εμπέδωσα πρόσφατα, όταν η κυβέρνηση αλλοίωσε μονομερώς –χωρίς διαβούλευση με την Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ)– τη σύνθεσή της προσθέτοντας πέντε μέλη της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ, «δικών μας παιδιών» υποθέτω (oι υπόλοιπες ευάλωτες κοινότητες εκπροσωπούνται με έναν ή με κανέναν εκπρόσωπο). Το ίδιο φαίνεται ότι υποθέτει και ο πρόεδρος της επιτροπής Γεώργιος Σταυρόπουλος, διότι παραιτήθηκε αμέσως, κατηγορώντας ευθέως την κυβέρνηση ότι «η ανεξαρτησία του οργάνου δέχεται καίριο πλήγμα». Γιατί όμως ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ελέγχει την επιτροπή; Η καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου Λίνα Παπαδοπούλου απεφάνθη: τη θέλει για να πουλάει τζάμπα «προστασία» σε ευάλωτες ομάδες.
Το θέμα έφτασε στη Βουλή, ενώ η επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Δικτύου Εθνικών Επιτροπών Εμιλι Λόγκαν έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας. Δεν γνωρίζει η κ. Λόγκαν τον καημό της κ. Περιστέρας κ.ά. να καταλάβουν όλη την εξουσία, δηλαδή να βάλουν χέρι σε ανεξάρτητους θεσμούς, όπως τα δικαστήρια, οι ανεξάρτητες αρχές, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κ.λπ. Οταν δεν μπορούν να τα καταργήσουν –επειδή είμαστε και μέλος της Ε.Ε.–, προσπαθούν να αλλοιώσουν τη σύνθεσή τους (π.χ. ΕΕΔΑ, Επιτροπή Ανταγωνισμού κ.λπ.) ή το περιεχόμενό τους (π.χ. Ποινικός Κώδικας). Αν το γνώριζε, πιθανόν να προσέθετε στην επιστολή της ότι το «όλη η εξουσία στα σοβιέτ» και ο Λένιν με τους κουμπουροφόρους του έχουν πλέον παραμείνει αναρτημένα μόνο στα φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ.