Τα «πρόσκαιρα άτομα» στη δημόσια ζωή

Τα «πρόσκαιρα άτομα» στη δημόσια ζωή

1' 45" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πώς είναι να είσαι νέος στην Ελλάδα σήμερα; Ερχεται από μακριά η φράση του Ηλία Ηλιού «Η Ελλάς είναι κτήμα των νέων». Εγραφε στα 1958, με την ιδιότητα του βουλευτή Λέσβου, το εγχειρίδιον «Οι νέοι της Ελλάδος» και ανάμεσα σε πολλά, σημείωνε: «Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τους ταπεινώση και να τους φέρεται σαν δούλους, ούτε να τους περιάγη εις την στέρησιν και την απόγνωσιν και να τους εξαναγκάζη εις εκπατρισμόν». Ηταν τότε 54 ετών.

Την ίδια περίπου εποχή, το 1954, ένας άλλος άνδρας του δημοσίου βίου, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, 55 ετών τότε, είχε γράψει τους «Οξυρρύγχειους Παπύρους», μια φανταστική ανακάλυψη παπύρων στην Αίγυπτο που έφερνε στο φως επιστολές ενός Ρωμαίου συγκλητικού, στις οποίες περιγραφόταν ο διαχρονικός χαρακτήρας των Ελλήνων. Αυτά τα δύο διαφορετικά κείμενα, δύο ανδρών της ίδιας γενιάς, μιας άλλης Ελλάδας, δύο ανδρών διαφορετικής φιλοσοφικής ιδιοσυστασίας, αλλά με κοινό νήμα την ψυχική καλλιέργεια και την αγάπη στην πατρίδα, είχαν ορίσει πριν από 60 και πλέον χρόνια, πλευρές του μεγάλου ελληνικού προβλήματος. «Εις εποχάς κοινωνικής προόδου σημειώνεται μια γενική ανάτασις», έγραφε ο Ηλίας Ηλιού, επισημαίνοντας τον κοινωνικό παράγοντα. «Και οι ταπεινότεροι άνθρωποι ευρίσκονται εις μίαν έξαρσιν, γίνονται καλύτεροι από τον ίδιον τον εαυτόν των (…) Το αντίθετον σημειώνεται εις περιόδους οπισθοδρομήσεως και κοινωνικής αντιδράσεως. Αχαλίνωτα αναπτύσσονται τα εγωιστικά, τα ατομικιστικά, τα αντικοινωνικά ένστικτα».

Αν δει κανείς διαχρονικά την Ελλάδα, την κοινωνία και τους πολιτικούς, δεν απορεί γιατί τείνουμε να γίνουμε μία χώρα με ειδικό μικροκλίμα για δημοσίους υπαλλήλους, απογοητευμένους πολίτες και επιδοτούμενους πάσης φύσεως. «Οι Ελληνες λίγα πράγματα σέβονται και σπάνια όλοι τους τα ίδια», έγραφε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος διά στόματος του Ρωμαίου συγκλητικού Μενένιου Απιου στους «Οξυρρύγχειους Παπύρους».

Η Ελλάδα ως άξενη πατρίδα είναι για πολλούς νέους μια τραυματική διαπίστωση. Οσοι νέοι θα χειριστούν την τύχη της χώρας μετά το 2040, σήμερα βλέπουν στο περιβάλλον τους τις διαπιστώσεις του Ρωμαίου συγκλητικού που επινόησε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος: «Σκοπός των Ελλήνων είναι η πρόσκαιρη λάμψη του πρόσκαιρου ατόμου». Σε αυτήν την αντιπατριωτική αναξιοκρατία, στον σωρό των ασημάντων, σκαλίζει ο νέος για να βρει, κατά τον Τσάτσο, «έναν ισχνόν υπερόπτην Κοριολανό, έναν άσημον εκδικητικόν Αλκιβιάδη, ένα εγώ μεγαλύτερο από την πατρίδα».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή