«Δεν συγκρίνω ποτέ. Το θεωρώ καταστροφικό. Το καθετί είναι για μένα μια καινούργια εμπειρία. Ο Μπέργκμαν είναι αδιαμφισβήτητα ιδιοφυΐα». Τον Μάρτιο του 1987 η Μπίμπι Αντερσον ήρθε στην Αθήνα για μια «Εβδομάδα σουηδικού κινηματογράφου», προσκεκλημένη του ελληνικού υπουργείου Πολιτισμού και της πρεσβείας της χώρας της. Την είχαμε συναντήσει τότε στο αεροδρόμιο για μια πολύ σύντομη συνέντευξη. Ερωτήσεις τηλεγραφικές (ο Μπέργκμαν και οι άλλοι σκηνοθέτες, η συνεργασία της μαζί του κ.ο.κ.), οι απαντήσεις της ακριβείς και περιεκτικές, όσο επέτρεπαν ο χρόνος και οι συνθήκες. Η εικόνα ήταν ενός ανθρώπου με λάμψη και αμεσότητα, που «παρά τη διεθνή καριέρα της παρέμενε απλή και αθόρυβη». Ηταν, τότε, 52 χρόνων.
Η γεννημένη το 1935 Σουηδέζα ηθοποιός, που πέθανε προχθές στη Στοκχόλμη, συνέδεσε την πορεία της με τον Ινγκμαρ Μπέργκμαν, τις ταινίες του (ειδικά την «Περσόνα»), την προσωπική ζωή του και τις περιπεπλεγμένες σχέσεις του με τις γυναίκες. Παρά το γεγονός ότι συμμετείχε σε περισσότερες από 50 παραγωγές, παραμένει σε όλους τους τίτλους και τις περιγραφές ως μια από τις βασικές πρωταγωνίστριες του Μπέργκμαν.
Η Μπίμπι Αντερσον συνεργάστηκε με τον μεγάλο Σουηδό σκηνοθέτη σε 13 ταινίες (ανάμεσά τους «Η έβδομη σφραγίδα» και «Οι άγριες φράουλες»). To 1958 απέσπασε μαζί με τις Ινγκριντ Τούλιν και Εύα Ντάλμπεκ το βραβείο γυναικείας ερμηνείας στις Κάννες για το «Κατώφλι της ζωής» του Μπέργκμαν και το 1963 το βραβείο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου για το «The Mistress» του Βίλγκοτ Σιόμαν. Το 2009 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και νοσηλεύτηκε.
Οι μονόλογοί της στην «Περσόνα», για τη μοναξιά, την ηδονή, την απόλαυση, την απώλεια, ως νοσοκόμα Αλμα, δίπλα στη σιωπηλή Λιβ Ούλμαν, παραμένουν αλησμόνητοι. Μαζί και η φράση: «Μυρίζεις ύπνο και δάκρυα».