Πριν καν εκπνεύσει το τελεσίγραφο που επέδωσε ο Εμανουέλε Γκράτσι στον Ιωάννη Μεταξά, τα στρατεύματα του Μουσολίνι άρχισαν να εισέρχονται στο ελληνικό έδαφος. Ηταν χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Η πεποίθηση του Ντούτσε ότι θα έκανε περίπατο στην Ελλάδα κράτησε λίγες εβδομάδες – για την ακρίβεια ελάχιστες ημέρες. Η σθεναρή αντίσταση των ελληνικών δυνάμεων, που προσπαθούσαν να αναχαιτίσουν την ιταλική προέλαση, αποτελούσε ένα σαφές πρώτο μήνυμα. Ενα ακόμη ήταν η κατάληψη από τον ελληνικό στρατό της Σαμαρίνας, στις 4 Νοεμβρίου, και της Βωβούσας, την επομένη.
Στις 14 Νοεμβρίου, το σκηνικό αλλάζει: αρχίζει στο μέτωπο η αντεπίθεση των ελληνικών δυνάμεων. Το Γ΄ Σώμα Στρατού επιτίθεται κατά της θέσης Μόροβα-Ιβάν, η οποία κάλυπτε τον συγκοινωνιακό κόμβο της Κορυτσάς. Οι ιταλικές δυνάμεις θα αντισταθούν με πείσμα στα υψώματα της περιοχής, όμως στις 18 Νοεμβρίου η αμυντική τους διάταξη θα παρουσιάσει ρήγματα. Στις 21, οι ελληνικές δυνάμεις θα καταλάβουν τον ορεινό όγκο της Μόροβας και την επομένη το ύψωμα Ιβάν.
Την ίδια ημέρα, 22 Νοεμβρίου, στις 6 το απόγευμα, ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει την Κορυτσά, που είχε εγκαταλειφθεί από τους Ιταλούς. 1.000 Ιταλοί στρατιώτες αιχμαλωτίστηκαν, ενώ άφθονα ήταν τα πυρομαχικά, το υγειονομικό υλικό και τα μέσα επιμελητείας που περιήλθαν στις ελληνικές δυνάμεις.
«Εκυριεύσαμε την Κορυτσάν! Μεγάλη νίκη! Ενθουσιασμός απερίγραπτος!» θα σημειώσει στο ημερολόγιό του ο Ι. Μεταξάς. Δικαιολογημένα. Ηταν η πρώτη πόλη που αποσπάσθηκε από τις δυνάμεις του Αξονα από την αρχή του πολέμου.
Θα ακολουθήσουν η κατάληψη του Πόγραδετς (1 Δεκεμβρίου) και της Πρεμετής (4 Δεκεμβρίου). Την ημέρα που η «Καθημερινή» είχε ως πρωτοσέλιδο την κατάληψη της Πρεμετής, δημοσίευε και την εξής είδηση: «Ο ραδιοφωνικός σταθμός της Παλαιστίνης μετέδιδε χθες, πληροφορών το κοινόν του περί των ιταλικών κακοπαθημάτων εις την Αλβανίαν και την Μεσόγειον: “Ο ιταλικός στρατός ευρίσκεται ολόκληρος εις την θάλασσαν. Αντιθέτως, το ιταλικόν ναυτικόν ευρίσκεται κατά το πλείστον εις την… ξηράν”».
Ηταν 5 Δεκεμβρίου. Την ίδια ημέρα ο αρχιστράτηγος Παπάγος έφθανε στην Κορυτσά. Την επομένη, ο ελληνικός στρατός καταλάμβανε τους Αγίους Σαράντα και στις 8 Δεκεμβρίου το Αργυρόκαστρο.
«Πείσμων αντίδρασις του εχθρού εις την περιοχήν βορείως Πρεμετής εκάμφθη κατόπιν ισχυρών επεμβάσεων του πυροβολικού μας. […] Κατελάβομεν την Πρεμετήν. Ο εχθρός υπέστη βαρείας απωλείας. Συνελάβομεν άνω των 500 αιχμαλώτων […]».