Τόση χυδαιότητα, όχι, δεν αντέχεται

Τόση χυδαιότητα, όχι, δεν αντέχεται

2' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το ξέρουμε ότι ζούμε σε μια χώρα με πολλούς χυδαίους και αγενείς ανθρώπους. Οποιος ζει (κυκλοφορεί, συνομιλεί, οδηγεί, παρκάρει) το γνωρίζει και το βλέπει. Οι πολίτες αυτής της χώρας μισούνται μεταξύ τους και το δείχνουν σε κάθε ευκαιρία. Πάντα έτσι ήταν, βεβαίως. Αλλά στο παρελθόν, τουλάχιστον, ο αριθμός των ανθρώπων που μπορούσε να προσβάλει ο καθένας μας καθημερινά περιοριζόταν από συγκεκριμένους παράγοντες, τη φυσική εγγύτητα, τη δύσκολη πρόσβαση στον δημόσιο διάλογο, το μέγεθος του καφενείου κ.λπ. Τα social media έχουν καταργήσει τέτοιους περιορισμούς όμως, και όλο αυτό το μίσος που υπήρχε αποθηκευμένο βρήκε διέξοδο, κοινό και πολλαπλασιαστές, και έτσι τώρα ξεχύνεται σαν εμετός σε κάθε γωνιά της online κοινωνικής μας συνύπαρξης και ξεχειλίζει και στην offline, και δηλητηριάζει τα πάντα.

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα είδαμε τη χυδαία διαδικτυακή επίθεση αναπληρωτή υπουργού της κυβέρνησης σε έναν υποψήφιο του αντίπαλου κόμματος, ο οποίος πάσχει από νωτιαία μυϊκή ατροφία. Και βεβαίως, ο συγκεκριμένος αναπληρωτής υπουργός, καταδικασμένος πρωτόδικα τρεις φορές για εξύβριση ή συκοφαντική δυσφήμηση κατά τη διάρκεια της υπουργικής του θητείας, ο ίδιος που τις προάλλες ζήτησε να μην αρθεί η ασυλία του επικαλούμενος τον διαβόητο νόμο περί ευθύνης υπουργών για να μη δικαστεί και για τέταρτη υπόθεση, ο ίδιος που ηχογράφησε συνομιλία του με τον πρόεδρο της ΤτΕ στην οποία τον απειλούσε και την οποία άφησε να διαρρεύσει στα ΜΜΕ, αυτός ακριβώς, συμπεριφέρθηκε όπως όλοι περιμένουν πλέον. Ακολούθησε όμως και ένας οχετός υποστήριξης από τον οργανωμένο οnline στρατό της κυβέρνησης, καθώς και η ακόμα πιο αποκρουστική δημόσια στήριξη του πρωθυπουργού της χώρας μας. Και όλοι πια ξέρουμε ότι αυτό δεν θα έχει απολύτως καμία συνέπεια, καθώς πολλοί (ίσως οι περισσότεροι) Ελληνες αυτό τον πολιτικό λόγο θέλουν και αυτόν καταλαβαίνουν.

Οι ενδείξεις, άλλωστε, είναι παντού. Προχθές ένας Ελληνας συγγραφέας έγραψε στο Facebook για την απόπειρα αυτοκτονίας του και τα προβλήματα ψυχικής υγείας που αντιμετωπίζει, και αμέσως εμφανίστηκε ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που με ζήλο προσέφερε «την άλλη άποψη», κατηγορώντας άμεσα ή έμμεσα τον άνθρωπο ότι επίτηδες έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, ώστε ένα χρόνο μετά να γράψει ένα post στο Facebook για να γίνει πιο διάσημος. Σκεφτείτε τους ανθρώπους αυτούς. Η ημέρα έχει 24 ώρες και ένα μυαλό μπορεί να επεξεργαστεί και να εκτελέσει περιορισμένο αριθμό έργων, και αυτοί επιλέγουν να αφιερώσουν χρόνο και ενέργεια για να γράψουν ένα θυμωμένο άρθρο ή ένα δηκτικό Facebook post που επιτίθεται σε έναν άρρωστο άνθρωπο που έφτασε στο σημείο να προσπαθήσει να τερματίσει τη ζωή του. Τι μπορεί να πει κανείς γι’ αυτούς; Για τον άλλον, που έχει εκατοντάδες άλλους υποψήφιους για να επιτεθεί, αλλά επέλεξε έναν άνθρωπο που εδώ και είκοσι χρόνια αποτελεί ένα παράδειγμα δύναμης και αξιοπρέπειας, για να «του την πει», τι μπορεί να πει κανείς; Για τα μιλιούνια των υποστηρικτών αυτής τις επίθεσης, τι μπορεί να πει κανείς επίσης; Πόσο μαύρο είναι το σκοτάδι μέσα τους;

Αυτό το πράγμα δεν αντέχεται. Ο δημόσιος διάλογος στην Ελλάδα δοκιμάζει την υπομονή κάθε ηθικού και αξιοπρεπούς ανθρώπου που έχει απομείνει ανάμεσά μας, κάθε μέρα, σε βαθμό που τα αλλεπάλληλα σοκ και η διαρκής αποστροφή συσσωρεύονται και μετατρέπονται σε μούδιασμα, σε κατάσταση επώδυνης δυσαρέσκειας. Το ότι δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα για να αλλάξει αυτό και το ότι η δική μας γενιά δεν υπάρχει περίπτωση να προλάβει να ζήσει σε μια κοινωνία ευγένειας, σεβασμού, αλληλεγγύης και αλληλοκατανόησης, δεν αντέχεται.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή