Παλαιότερα οι δηλώσεις δυτικών αξιωματούχων –ακόμη και των υπεράνω υποψίας σοσιαλιστών– αποτελούσαν παρέμβαση στα εσωτερικά ενός κράτους στοχεύοντας στην εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών του. Αντιθέτως οι ένοπλες επεμβάσεις των Σοβιετικών γίνονταν για το καλό της ανθρωπότητας. Αυτού του τύπου η σταλινική ρητορεία διανθιζόταν και με δίκες προθέσεων των μεν, για να δικαιολογηθούν οι απεχθείς πράξεις των δε. Ή, όπως έλεγαν το 1968, η επέμβαση του Σοβιετικού Στρατού στην Τσεχοσλοβακία ήταν δικαιολογημένη, διότι πρόθεση των ΗΠΑ ήταν κ.λπ., κ.λπ. Το ίδιο προπαγανδιστικό τέχνασμα χρησιμοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ και γενίτσαροί του για να ξεπλύνουν το αιματοβαμμένο καθεστώς του Νικολάς Μαδούρο. Ο κ. Νίκος Μπίστης, για παράδειγμα, εκτιμά πως υπάρχει «απόπειρα πραξικοπήματος» της αντιπολίτευσης με γνωστές στον ίδιο προθέσεις («Αίμα και πετρέλαιο», «Εθνος» 2.5.2019). Παρά την καταπίεση, την πείνα, τις δολοφονίες της βενεζουελάνικης κυβέρνησης ο κ. Μπίστης δεν πιάνεται κορόιδο. «Ας μην κοροϊδευόμαστε», γράφει. «Οι επίδοξοι πραξικοπηματίες επείγονται για αίμα για να έχουν πετρέλαιο». Οπως γινόταν παλιά, οι εικαζόμενες προθέσεις της αντιπολίτευσης χρησιμεύουν για το ξέπλυμα του εκλεκτού του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος –σημειωτέον– έχει ήδη τον στρατό στους δρόμους.
Αυτή τη στιγμή ο «εκλεγμένος» (σε εκλογές που καμιά Δημοκρατία αναγνώρισε) Μαδούρο χρησιμοποιεί τον στρατό εναντίον άοπλων ανθρώπων. Τα τεθωρακισμένα του συνθλίβουν διαδηλωτές. Ειδικές δυνάμεις του καθεστώτος δολοφονούν στα σπίτια τους ανθρώπους που κάνουν κριτική στον Πρεζιντέντε. «Αξιωματικοί των Ειδικών Δυνάμεων του καθεστώτος (FAES) εκτέλεσαν τον 29χρονο Luis Enrique Ramos Suarez μέσα στο σπίτι του στις 24 Ιανουαρίου. Την προηγούμενη ημέρα είχε κοινοποιήσει μέσω των κοινωνικών δικτύων ένα κάλεσμα για αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην πόλη Carora… Δύο μέρες πριν ο 19χρονος αρτοποιός Alixon Pizani πέθανε από σφαίρα στον λαιμό, ενώ διαδήλωνε στην περιοχή Catia δυτικώς του Καράκας. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες ένστολος αστυνομικός πυροβόλησε προς το πλήθος και τραυμάτισε σοβαρά άλλους δύο» (Διεθνής Αμνηστία, «Venezuela: Hunger, punishment and fear, the formula for repression used by authorities under Nicolas Maduro» 20.2.2019).
«Ξέρω μόνο μια ανάμειξη του στρατού με προοδευτικό πρόσημο, την Επανάσταση των Γαρυφάλλων στην Πορτογαλία», θυμάται ο κ. Μπίστης. Λάθος. Σύμφωνα με το σκεπτικό του και στη Βενεζουέλα η ανάμειξη του στρατού, υπό τις διαταγές του Μαδούρο, έχει προοδευτικό πρόσημο. Υπάρχει κάτι πιο προοδευτικό από την υπεράσπιση της δημοκρατίας, απέναντι σε πραξικοπηματίες, οι οποίοι μάλιστα θέλουν να κλέψουν το πετρέλαιο;