Χώρα σε πλήρη παρακμή…

2' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οταν βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ένα αντάρτικο πόλης από οπαδούς του Κουφοντίνα που απειλούν με κλιμάκωση έτσι και το κράτος δεν ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του, όταν το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεν αντιμετωπίζει τους συγκεκριμένους μπαχαλάκηδες όπως πρέπει προκειμένου να προστατέψει την κοινωνία, είτε γιατί δεν μπορεί είτε γιατί δεν θέλει, όταν το ίδιο υπουργείο στρέφεται κατά του αρχηγού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης γιατί τόλμησε να επισκεφθεί την αφανισμένη περιοχή της δράσης των παραπάνω, τότε δεν μπορεί να υπάρχει αισιοδοξία ότι αυτή η χώρα έχει πολλές πιθανότητες σωτηρίας. Οταν ένας τελικός κυπέλλου ποδοσφαίρου διεξάγεται με εντολή της κυβέρνησης «κεκλεισμένων των θυρών», ομολογώντας ουσιαστικά ότι δεν μπορεί να τηρήσει την τάξη, αλλά και πάλι γίνονται επεισόδια επειδή ο περιορισμένος αριθμός κατέληξε σε «φουσκωτούς» των δύο ομάδων επιλεγμένους από τους ιδιοκτήτες τους, όταν αντίστοιχοι μεγαλοπαράγοντες του μπάσκετ απειλούν να τινάξουν το πρωτάθλημα στον αέρα με τα καμώματά τους, όταν τα επεισόδια σε αγώνες ομαδικών αθλημάτων είναι τόσο συχνά σε όλες τις κατηγορίες και το «αλισβερίσι» αποτελεί διαδικασία λειτουργίας, τότε δεν μπορεί να υπάρχει αισιοδοξία ότι αυτή η χώρα έχει πολλές πιθανότητες σωτηρίας.

Οταν ένας πρωθυπουργός έχει πει τόσα ψέματα, τόσο όταν διεκδικούσε την εξουσία όσο και όταν την απέκτησε, όταν κεφαλαιοποίησε και κεφαλαιοποιεί πάνω στις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, όταν προκαλεί συνεχώς με τη συμπεριφορά τη δική του και των δικών του, όταν χρησιμοποιεί αδιάντροπα fake news, όταν λοιδορεί και λασπώνει ανενδοίαστα τους αντιπάλους του, όταν ναρκοθετεί συνειδητά τη χώρα του, όταν καταφεύγει στις χειρότερες και πιο άθλιες μορφές προπαγάνδας, όταν υπονομεύει κυνικά το πολιτικό σύστημα χωρίς να συναντά καμία αντίδραση στο κόμμα του και παράλληλα βρίσκει πρόθυμο ακροατήριο και αφοσιωμένους οπαδούς, σε σημείο που να διεκδικεί πάλι με αξιώσεις τη νίκη στις εκλογές, τότε δεν μπορεί να υπάρχει αισιοδοξία ότι αυτή η χώρα έχει πολλές πιθανότητες σωτηρίας.

Οταν η ισοπέδωση προς τα κάτω κυριαρχεί στην πολιτική πρακτική και είναι αποδεκτή από πολλά, ίσως τα περισσότερα στρώματα της κοινωνίας, όταν το «μπούλινγκ», το «ψευτονταηλίκι» και η ασυδοσία αποτελούν βασικά στοιχεία της καθημερινότητας και ενθαρρύνονται από τις πολιτικές και οικονομικές «ελίτ» διά του παραδείγματος, όταν επικρατεί γενικευμένη αντίδραση σε κάθε είδος αξιολόγησης και εκσυγχρονισμού, όταν η κρατική μηχανή είναι στο σύνολό της ανίκανη, όταν η διαπλοκή και η διαφθορά βασιλεύουν, όπως αποδεικνύεται από τους κάθε λογής «βαρώνους» που ξεφυτρώνουν και κρατούν τα ηνία σε ζωτικούς τομείς, τότε δεν μπορεί να υπάρχει αισιοδοξία ότι αυτή η χώρα έχει πολλές πιθανότητες σωτηρίας.

Ολα αυτά και ακόμη περισσότερα ενόψει εκλογών –ευρωεκλογών και αυτοδιοικητικών εκλογών άμεσα, βουλευτικών λίγο αργότερα– αλλά κυρίως ενώ η τουρκική απειλή θεριεύει καθημερινά. Γιατί όποιος παρακολουθεί στοιχειωδώς αντιλαμβάνεται ότι η Αγκυρα βαδίζει και κλιμακώνει προς σχεδιασμένη κορύφωση, επιζητώντας μια αναπόφευκτη σύγκρουση. Προφανώς γιατί θεωρεί ότι απέναντί της έχει μια χώρα σε πλήρη παρακμή…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή