Θυμάμαι ακόμη κάποιους αριστερούς να λένε το 2016 ότι το μέλλον των ΗΠΑ και της υφηλίου είναι επισφαλέστερο αν εκλεγεί η υποψήφια των Δημοκρατικών Χίλαρι Κλίντον στον Λευκό Οίκο παρά ο Ρεπουμπλικανός αντίπαλός της Ντόναλντ Τραμπ. Ειδικά οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του εσωκομματικού αντιπάλου της Κλίντον, του Μπέρνι Σάντερς, φρόντισαν να διχαστεί βαθιά το κόμμα. Χρησιμοποίησαν τότε εκστρατείες στα σόσιαλ μίντια όπως #BernieOrBust (Μπέρνι ή χαθήκαμε) και προέβησαν σε αμφιλεγόμενες δηλώσεις ευθείας υποστήριξης του Τραμπ, όπως η διαβόητη πλέον αποστροφή της προοδευτικής, υποτίθεται, ηθοποιού Σούζαν Σάραντον «Ο Ντόναλντ Τραμπ θα φέρει την επανάσταση αμέσως». Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σάντερς διεκδικεί εκ νέου το χρίσμα των Δημοκρατικών και πραγματοποιεί παρόμοιες επιθέσεις, εναντίον του φαβορί Τζο Μπάιντεν αυτή τη φορά, ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2020. Ο νέος εμφύλιος στο Δημοκρατικό Κόμμα θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε επανεκλογή του Τραμπ του χρόνου.
Στο μεταξύ, η ιστορική ετυμηγορία του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Roe v. Wade το 1973, που ουσιαστικά κατοχυρώνει το δικαίωμα των Αμερικανίδων στην άμβλωση, απειλείται άμεσα, καθώς ο Τραμπ κατάφερε με τον διορισμό δύο συντηρητικών δικαστών να ανατρέψει τις έως τώρα ισορροπίες στο σώμα. Η χθεσινή απόφαση στην Αλαμπάμα, που ουσιαστικά οδηγεί στην καθολική απαγόρευση των αμβλώσεων και θα επηρεάσει κυρίως τις φτωχές Αφροαμερικανίδες, ελήφθη από 25 λευκούς Ρεπουμπλικανούς άνδρες στη Γερουσία της νοτιοανατολικής πολιτείας. Σχεδόν τριάντα πολιτείες εξετάζουν το ενδεχόμενο να λάβουν παρόμοιες αποφάσεις και να στείλουν τις ΗΠΑ πίσω στη δεκαετία του ’70.
Την ίδια στιγμή, κλιμακώνεται η ένταση των ΗΠΑ με το Ιράν, ο Τζον Μπόλτον, σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Τραμπ, εκπονεί σχέδιο για αποστολή 120.000 στρατιωτών στη Μέση Ανατολή σε περίπτωση ιρανικής επίθεσης, η Ουάσιγκτον έχει μεταφέρει την πρεσβεία της στην Ιερουσαλήμ, ενταφιάζοντας τις ελπίδες για επίλυση της αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης, τα κολλητιλίκια με τον Κιμ Γιονγκ Ουν αποδείχθηκαν ατελέσφορα και η απόσυρση της Αμερικής από τη συμφωνία του Παρισιού ισοδυναμεί περίπου με άρνηση της κλιματικής αλλαγής από τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη του πλανήτη.
Κατά τα άλλα, ευτυχώς που δεν βγήκε η Χίλαρι Κλίντον. Και, προς Θεού: Οχι ο Τζο Μπάιντεν υποψήφιος των Δημοκρατικών.