Η άλλη όψη του κότερου

4' 9" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οταν η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η έξαρση της δράσης των αναρχικών τον τελευταίο καιρό εξυπηρετεί το «αφήγημα της αντιπολίτευσης» (πάλι καλά που δεν λέει κιόλας ότι εκείνη τους βάζει…), αυτό που εννοεί είναι πολύ πιο απλό, αλλά ντρέπεται να το πει ευθέως. Βρε παιδιά, λέει στους αναρχικούς, γιατί μας φέρνετε σε τόσο δύσκολη θέση προεκλογικά; Κάντε λίγο υπομονή να περάσουν οι εκλογές και, μέσα στο καλοκαίρι, θα τα βολέψουμε όπως τα βολεύουμε πάντα. Αυτό τους λέει, το οποίο, εξεταζόμενο εντελώς ψυχρά και ωφελιμιστικά, είναι το σωστό και το συμφέρον για αμφότερες τις πλευρές.

Ξέρετε, όμως, πώς είναι αυτά τα «παιδιά»· η συνεννόηση μαζί τους είναι αδύνατη. Ησαν πάντα κακομαθημένα –από όλους, για να είμαστε ειλικρινείς– αλλά με τον ΣΥΡΙΖΑ, τα τελευταία πέντε χρόνια, έχουν πια ξεσαλώσει. Κάνουν ό,τι θέλουν, ανενόχλητοι και χωρίς συνέπειες. Η κυβέρνηση ονομάζει την έξαρση των βίαιων επιθέσεών τους «ήπια παραβατικότητα». Οι μπογιές, π.χ., όπως εξηγεί ο πρώην υπουργός Ν. Φίλης, δεν είναι βία. Είτε τη ρίξουν επάνω σου είτε την πετάξουν στο σπίτι σου – υποθέτω ότι αυτό εννοεί. Γιατί ρούχα, προσωπικά αντικείμενα, ντουβάρια ή αυτοκίνητα –εφόσον δεν είναι τα δικά σου– έχουν αμελητέα αξία μπροστά στο συλλογικό συμφέρον του Ανθρώπου, που είναι έννοια αφηρημένη και ποτέ δεν πρέπει να συνδέεται με υπαρκτά πρόσωπα.

Ούτε, βεβαίως, είναι βία για τον Ν. Φίλη το θύμα της επίθεσης να υποχρεώνεται σε έξοδα για την αποκατάσταση των ζημιών που υφίσταται. (Εν αντιθέσει, προφανώς, με την περικοπή μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, εφόσον είναι του Δημοσίου. Αυτά, ναι, είναι βία και ο λαός έχει δικαίωμα να αντιδράσει. Με τέτοιες ανοησίες δεν έστρωσαν τον δρόμο για την απενοχοποίηση της πολιτικής βίας, εφόσον βεβαίως προέρχεται από την Αριστερά;) Φαντάζομαι, ωστόσο, ότι αν ο τενεκές με την μπογιά χτυπήσει τον στόχο και τον τραυματίσει, τότε θα πρέπει να δει το περιστατικό διαφορετικά ο Ν. Φίλης, ο οποίος εννοείται ότι καταδικάζει τη βία σε κάθε μορφή της, τόσο πολύ και τόσο έντονα ώστε δεν χρειάζεται καν να το λέει. Το εννοεί, όμως, και όποιος δεν το καταλαβαίνει, ντροπή του! 

Υστερα, δεν είναι μόνο η κυβέρνηση που πρέπει να συνεννοηθεί με τους αναρχικούς, είναι και ο Κουφοντίνας στη μέση, για χάρη του οποίου εκδηλώνεται η κλιμάκωση της βίας των αναρχικών. Αυτός ήταν, προφανώς, ανέκαθεν ψωνάρα (άκρως επικίνδυνη και εγκληματική, όπως γνωρίζουμε), επί ΣΥΡΙΖΑ, όμως, έχει εξελιχθεί σε κορυφαίο σελέμπριτι του εγκληματικού κόσμου και γκουρού της νεότερης γενιάς τρομοκρατών. Αλλωστε, με ένδεκα δολοφονίες στο ενεργητικό του, αυτός δεν είναι ο μόνος ή, εν πάση περιπτώσει, ο σπουδαιότερος serial killer (κατά συρροήν δολοφόνος) που έχει να επιδείξει ο Υπαρκτός Ελληνισμός; Την εποχή αυτή καταλαβαίνω ότι τον έχει πιάσει η άνοιξη και, γι’ αυτό, δεν μπορεί να κάνει άλλη υπομονή, θέλει να βγει να πάρει αέρα. Τον θίγει βαθύτατα, επίσης, η απάνθρωπη, κατά τον ίδιο, συμπεριφορά που υφίσταται, επειδή για λόγους ασφαλείας, στο νοσοκομείο του Βόλου τον έχουν βάλει στο δεύτερο υπόγειο, παραπλεύρως του νεκροτομείου. (Ακούτε τι έκαναν οι παλιάνθρωποι;)

Ολο αυτό το κλιμακούμενο όργιο της βίας του τελευταίου διαστήματος, η κυβέρνηση, μέσω της αρμοδίας υπουργού Ολγας Γεροβασίλη (διότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά πλέον για να ασχολούμεθα με την κ. Παπακώστα…), προσπαθεί να το παρουσιάσει ως δήθεν κανονικότητα! Διαπιστώνει και αυτή ότι «κάποιοι (σ.σ.: ποιοι να είναι άραγε;) προσπαθούν να διαταράξουν την ομαλή λειτουργία των κομμάτων, των πολιτικών και των αυτοδιοικητικών φορέων ενόψει ευρωεκλογών και αυτοδιοικητικών εκλογών». Προσθέτει, όμως, ότι «κανείς δεν είναι σε θέση να μπορέσει να το καταφέρει αυτό. Η δημοκρατία δεν απειλείται, δεν εκβιάζεται και συνεχίζει». Χωρίς τις πολιτικάντικες περικοκλάδες, αυτό που μας λέει είναι ότι δεν τρέχει και τίποτα. Η απειλή δεν είναι πραγματική και, εφόσον η δημοκρατία δεν εκβιάζεται, μπορούμε να την προσπεράσουμε.

Εξάλλου, το αναγνωρίζει και η ίδια ότι αυτά γίνονται για τον Κουφοντίνα, υπονοώντας ότι είναι κάτι περιστασιακό. Μα δεν το ξέραμε και είχαμε ανάγκη να μας το πει; Το θέμα είναι γιατί δεν εμποδίζονται και γιατί δεν συλλαμβάνονται οι δράστες. Με το ίδιο πάντα αγέρωχο ύφος, μας εξηγεί επίσης η υπουργός ότι στις μεγαλουπόλεις, όπως η Αθήνα, «προβλήματα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν, σημασία έχει όμως να γίνονται όλα όσα χρειάζονται, προκειμένου να προβλέπονται και να αποτρέπονται παραβατικές συμπεριφορές και λειτουργίες». Αν έχουν αποτελέσματα όσα γίνονται, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για την υπουργό της αρκεί να γίνονται. Και στην περίπτωση που, τέλος πάντων, συμβούν αυτά που τόσο χαριτωμένα η υπουργός ονομάζει «παραβατικές συμπεριφορές και λειτουργίες», τι θέλετε να κάνουμε; Είπαμε ότι αυτά συμβαίνουν και θα συμβαίνουν.

Η κυβέρνηση δεν θέλει, δεν τολμάει, να ακουμπήσει τον κόσμο της αριστερής βίας, διότι τα δοχεία είναι συγκοινωνούντα και καταλαβαίνετε τι μπορεί να ακολουθήσει. Εμμέσως το παραδέχεται η κ. Γεροβασίλη, όταν λέει ότι τα επιχειρησιακά σχέδια της αστυνομίας «τροποποιούνται με βάση τις μεταβολές που δημιουργούνται από το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι», το οποίο ασφαλώς καταλαβαίνει καλύτερα η προϊσταμένη υπουργός και, βεβαίως, το μεταφέρει στην ιεραρχία.

Το αίσχος που ζούμε δεν είναι τίποτε περισσότερο από την άλλη όψη του ήθους των διπλών μέτρων και σταθμών, που έχει επιβάλει η κυβέρνηση. Στη μία όψη του νομίσματος είναι το κότερο, στην άλλη η αποκρουστική μούρη της «μαμής της Ιστορίας»…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή