Η χθεσινή αποχώρηση του Σταύρου Θεοδωράκη από την ηγεσία του Ποταμιού σηματοδοτεί ουσιαστικά και το τέλος ενός κομματικού εγχειρήματος που εμφανίστηκε μεν στην κρίση, αλλά δεν ακολούθησε το ρεύμα των σχημάτων διαμαρτυρίας. Ανεξάρτητα από τα λάθη στρατηγικής που το καταδίκασαν, οφείλει κανείς να αναγνωρίσει στο Ποτάμι ότι επιχειρούσε πάντα να αρθρώσει θετικό προγραμματικό λόγο, με μετριοπάθεια και δημοκρατικό ήθος. Επιχείρησε επίσης να λειτουργήσει ως όχημα για την είσοδο νέων ανθρώπων στην πολιτική. Η καθαρότητα με την οποία ο ιδρυτής του Ποταμιού αναγνώρισε, αποσυρόμενος, τη δυσμενή ετυμηγορία της κάλπης είναι αντάξια της πορείας του κόμματος. Πορείας βραχείας, αλλά όχι ανώφελης.
Για το Ποτάμι
29" χρόνος ανάγνωσης