Το Κονκλάβιο (07/06/19)

3' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στις καθυστερήσεις

Mια ωραία ατμόσφαιρα στο Μοσχάτο χθες κατά τη σύσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη με τους 13 νεοεκλεγέντες περιφερειάρχες – εκ των οποίων σημειώνω ότι μόνο ένας, ο Σταύρος Αρναουτάκης, δεν ήταν «γαλάζιος» και υποστηρίχθηκε από το ΚΙΝΑΛ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Πάντως, δεν νομίζω να ήταν αυτός ο λόγος που, όπως μαθαίνω, ο Αρναουτάκης ήταν ο μόνος τον οποίο δεν φίλησε ο Κυριάκος. Προφανώς δεν υπάρχει η σχετική οικειότητα. Κατά τα λοιπά, με καθυστέρηση έφτασε εκεί ο νέος περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου, Κώστας Μουτζούρης, ο οποίος δεν υποστηρίχθηκε από τη Ν.Δ., αλλά απ’ αυτήν προέρχεται.

Δεν ήταν, βέβαια, ο μόνος. Με καθυστέρηση αφίχθη και ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας. Αυτή, βέβαια, δεν ήταν η πρώτη φορά. Το λέω διότι πληροφορούμαι ότι κατά την προ ημερών περιοδεία που έκανε ο Μητσοτάκης στην Πελοπόννησο προκειμένου να τον στηρίξει, ο Νίκας έφτανε παντού με εικοσάλεπτη καθυστέρηση. Το γεγονός δεν έμεινε ασχολίαστο από τον Μητσοτάκη που κάποια στιγμή διερωτήθηκε γιατί ο Νίκας έμενε συνέχεια πίσω και είπε κάτι του τύπου «μήπως εμείς πηγαίνουμε πολύ γρήγορα;». Μήπως;

Κομμένο το τσιγάρο

Δεν ξέρω αν ήταν κάτι που τον προκαλούσε στον Νίκο Κοτζιά. Αλλά κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα επί των ημερών του τότε υπουργού Εξωτερικών, ο Σεργκέι Λαβρόφ είχε ανάψει πολλά τσιγάρα (και μάλιστα αμερικανικά) στο γεύμα που του είχε παραθέσει το ΥΠΕΞ στον τελευταίο όροφο του κτιρίου επί της Ακαδημίας. Το αναφέρω διότι πληροφορούμαι ότι στη χθεσινή συνάντησή του με τον Γιώργο Κατρούγκαλο στην Αγία Πετρούπολη, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, αρειμάνιος καπνιστής, δεν άναψε ούτε ένα τσιγάρο. Αν υποψιαστώ ότι το ’κοψε…

Τα «δικά του»

Σε πολλούς η συμμετοχή του Κυριάκου Μητσοτάκη στη δράση εθελοντών στον Υμηττό το απόγευμα της Τετάρτης θύμισε τον «παλιό καλό Κυριάκο» των εσωκομματικών εκλογών. Οταν δηλαδή έκανε μια πρωτοποριακή για τα κομματικά δεδομένα καμπάνια και έκανε «τα δικά του», όπως να μιλάει για το περιβάλλον. Ε, το ίδιο μου φαίνεται ότι κάνει και τώρα με τον αέρα της νίκης της 26ης Μαΐου. Από τη δράση στον Υμηττό κρατώ την «απεύθυνση» του προέδρου της Ν.Δ. σε παιδάκια, γιατί έμοιαζε σαν να τους κάνει μάθημα. Μάλιστα, κάποια στιγμή τα ρώτησε κάτι του τύπου «τι μέρα είναι σήμερα;» (σ.σ. εννοώντας την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος). Τα παιδάκια απάντησαν ότι ήταν «Τετάρτη». Ομολογουμένως, χαριτωμένο. Ακόμα πιο χαριτωμένο ότι ένα κοριτσάκι του είπε και ανέκδοτο.

Απέναντι ο ΣΥΡΙΖΑ

Να κατάλαβαν, άραγε, μέσα σε αυτές τις ντροπιαστικές για τον κοινοβουλευτισμό μέρες την αξία του κοινοβουλευτισμού έστω για κάποια λεπτά; Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι στη χθεσινή, ιδιαίτερα συναισθηματικά φορτισμένη, αποχαιρετιστήρια ομιλία του Βαγγέλη Βενιζέλου στη Βουλή, στην αίθουσα της Ολομέλειας βρίσκονταν μόνο οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να ήταν η μόνη φορά που τον άκουσαν χωρίς να διακόπτουν και που χειροκρότησαν. Σημειολογικά, το λες και ανατριχιαστικό. Ο Βενιζέλος μόνος του και απέναντι ο ΣΥΡΙΖΑ. Μόνος βουλευτής από το ΚΙΝΑΛ που έδωσε το «παρών» ήταν ο Λεωνίδας Γρηγοράκος. Να υποθέσω ότι οι άλλοι –και δη βενιζελικού κλίματος– είχαν κάτι σημαντικότερο να κάνουν; Πάντως, φεύγοντας, ο Βενιζέλος πέρασε από το γραφείο του Αντώνη Σαμαρά στη Βουλή για να τον χαιρετήσει.

Παράλληλη διαπραγμάτευση

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το μεγάλο παζάρι για τον διαμοιρασμό των κορυφαίων ευρωπαϊκών θέσεων, με «Αγιο Δισκοπότηρο» –τι άλλο;– τη θέση του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Και μπορεί επισήμως να είναι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο –λέγε με Ντόναλντ Τουσκ– αυτό που έχει αναλάβει τη σχετική διαπραγμάτευση ανάμεσα στις πολιτικές ομάδες. Αλλά εννοείται ότι είναι οι ανεπίσημες διαπραγματεύσεις αυτές που μπορεί να κάνουν τη διαφορά. Το λέω επειδή πληροφορούμαι ότι έχει συστηθεί μια ομάδα «παράλληλης διαπραγμάτευσης», η οποία μάλιστα έχει απόψε το πρώτο της δείπνο στις Βρυξέλλες. Σε αυτήν το ΕΛΚ εκπροσωπούν δύο πρώην ευρωβουλευτές που είναι σήμερα πρωθυπουργοί –ο Κροάτης Αντρέι Πλένκοβιτς και ο Λετονός Κρισιάνις Κάρινς–, τους Φιλελεύθερους οι πρωθυπουργοί της Ολλανδίας και του Βελγίου Μαρκ Ρούτε και Σαρλ Μισέλ και τους Σοσιαλιστές ο «κορίτσια ο Πέδρο» Σάντσεθ και ο Πορτογάλος ομόλογός του Αντόνιο Κόστα. Υποψιάζομαι ότι αν βρουν κοινά σημεία, θα ξαναβρεθούν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή