Από τις αρχές Μαΐου βρίσκομαι σε μεταβατικό στάδιο, αφού έχω αρχίσει να εργάζομαι ως υπεύθυνος του παιδικού τμήματος στον εκδοτικό οίκο Καστανιώτη. Η τωρινή φάση διαδέχεται ένα διάστημα, διάρκειας ενός έτους, όπου ήθελα να κάνω σχεδόν τα πάντα και δεν έκανα σχεδόν τίποτα. Εχοντας παραιτηθεί από την προηγούμενη δουλειά μου σε τράπεζα, τον Μάιο του 2018, είχα όνειρα, επιθυμίες, επιδιώξεις, τα οποία έλεγα πως θα βάλω σε μια τάξη και θα αρχίσω να τα υλοποιώ, αλλά με αξιοθαύμαστη συνέπεια τα άφησα να υφίστανται ως έχουν. Συνεπώς, το 24ωρό μου, λόγω μετάβασης, είναι ακόμα υπό διαμόρφωση – αλλά κι αυτό έχει ίσως ένα κάποιο ενδιαφέρον.
07.00
Ξυπνώ, χωρίς ξυπνητήρι. Ανέκαθεν ήμουν πρωινός τύπος, συνεπώς σηκώνομαι με σχετική ευκολία. Φτιάχνω ένα πλούσιο πρωινό με φραπέ και ετοιμάζομαι για τη δουλειά, έχοντας χαζέψει στο Facebook και στο Ιντερνετ, γενικότερα, διάφορες ειδήσεις. Βάζω τα πρώτα «χαχα» και «ουάου», άντε και κάνα «sad» στα διάφορα ευαίσθητα, χωρίς να δώσω περαιτέρω σημασία, ανεβάζω κι εγώ κάποια εξυπνάδα και φεύγω.
08.15 – 09.00
Με το μετρό πηγαίνω από το Ελληνικό στο κέντρο. Λατρεύω να μισώ το κέντρο της Αθήνας, δεν βρίσκω τίποτα ωραίο και ούτε θέλω να βρω. Ποτέ δεν μου άρεσε, άσχετα αν ως φοιτητής υποκρινόμουν πολύ πετυχημένα ότι το γούσταρα, γιατί όλοι οι υπόλοιποι ήταν ξετρελαμένοι μαζί του. Ανεβαίνω από την Πανεπιστημίου μέχρι το τέρμα της Θεμιστοκλέους, στα Εξάρχεια, μια διαδρομή που τίποτα δεν μου προσφέρει. Εκτός από ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης στο φούρνο «Μαρίνα», Μπενάκη και Τζαβέλλα. Από τα καλύτερα κουλούρια σε έναν από τους καλύτερους φούρνους της πόλης.
09.00 – 17.00
Στο γραφείο, στον εκδοτικό οίκο. Εκεί φεύγει η ώρα χωρίς να το καταλάβω. Τηλέφωνα, e-mails, συναντήσεις με συγγραφείς και εικονογράφους για καινούργια βιβλία, όλα αυτά είναι πολύ δημιουργικά για μένα. Επιπλέον κάνω και το λογοτεχνικό editing των προς έκδοση παιδικών βιβλίων. Γύρω στις 16.00 – 16.30 έχω αρχίσει να κουράζομαι από τη δημιουργία, βέβαια, αλλά το καλό είναι πως και στον δρόμο του γυρισμού ακόμα έχω κάποιες ιδέες προς υλοποίηση. Ο χώρος του βιβλίου έχει μεγάλες προκλήσεις. Ιδιαίτερα του παιδικού, αφού απευθύνεται σε τόσο μικρές ηλικίες και διαμορφώνει αναγνώστες. Για να είμαι ειλικρινής, μέχρι στιγμής πάντα συμβαίνει κάτι και σπάει η εβδομάδα, κάποια δική μου εκδήλωση σε σχολείο, κάποιο εξωτερικό ραντεβού, κάποιο σύντομο ταξίδι στην περιφέρεια. Γενικά, η εργάσιμη μέρα μου έχει μεγάλη κινητικότητα, μεγάλη ποικιλία και αυτό είναι κάτι πρωτόγνωρο και γοητευτικό για μένα, που είχα συνηθίσει να είμαι καθηλωμένος σε ένα γραφείο, μπροστά από έναν υπολογιστή. Περίπου στις 17.00 φεύγω από τη δουλειά για το μετρό, προσπαθώντας να μη στραμπουλήξω το πόδι μου σε κάποια σπασμένη πλάκα, να μη γλιστρήσω, όταν βρέχει, και να μην πατήσω ακαθαρσίες.
17.15 – 17.35
Είμαι σαν σαρδέλα στο μετρό, δεν κρατιέμαι από πουθενά, προσπαθώ να βρω μια στοιχειώδη ισορροπία. Από τις όχι και τόσο απολαυστικές στιγμές μέσα στη μέρα μου.
18.00 – 22.30
Εκεί που λέω πως θα πάω γυμναστήριο και αρχίζω να βρίσκω άλλοθι για να μην πάω… Το υπόλοιπο της μέρας αφιερώνεται τελικά σε διάφορες δουλειές, τρεχάματα και υποχρεώσεις. Εκκρεμότητες, τηλέφωνα που πρέπει να γίνουν, ψώνια, κάθε μέρα προκύπτει και κάτι διαφορετικό. Τις πρώτες μέρες ήμουν φοβερά κουρασμένος, λόγω συνήθειας από το ένα έτος σχετικής απραγίας που είχε προηγηθεί. Μερικές μέρες έχω λίγο περισσότερη ώρα και βλέπω κάποια αμερικάνικη σειρά. Αυτό γίνεται και ψυχαναγκαστικά, καθώς παίρνω ιδέες για τα εφηβικά και νεανικά μου βιβλία, κυρίως πάνω στον τρόπο σύνδεσης των σκηνών και στο μοντάζ.
22.30 – 23.00
Πολύ θα ήθελα να γράψω πως ήρθε η ώρα για ένα «χαλαρό ποτάκι», αλλά αφενός δεν πίνω καθόλου, αφετέρου και το ψέμα έχει κάποια όρια. Ετσι, σιγά σιγά, αρχίζω να ετοιμάζομαι για ύπνο. Με καθαρή συνείδηση πέφτω σαν κούτσουρο, κοιμάμαι πανεύκολα. Βέβαια τις τελευταίες μέρες διάφορες ιδέες συνεχίζουν να με γυροφέρνουν ακόμα και στον ύπνο μου κι αυτό, γι’ αυτή τη φάση της ζωής μου, το θεωρώ καλό. Τελικά ποτέ δεν είναι αργά για να κάνει κάποιος μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή του.
Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου είναι συγγραφέας και υπεύθυνος του παιδικού τμήματος στον εκδοτικό οίκο Καστανιώτη – από όπου πρόσφατα κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του «Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια».