Φέτος, το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου έκανε πρεμιέρα με μια πολυαναμενόμενη παράσταση. Την Παρασκευή περίπου 3.000 θεατές βρέθηκαν στο αρχαίο θέατρο για να παρακολουθήσουν τον «Οιδίποδα» του Μπομπ Ουίλσον, και η απογευματινή ζέστη μας έκανε να στριφογυρίζουμε πάνω στις κερκίδες. Μέχρι τη στιγμή που ο ήλιος άρχισε να βασιλεύει, τα δένδρα πίσω από τα παρασκήνια του αρχαίου θεάτρου πήραν ένα έντονο πράσινο χρώμα χάρη στα ειδικά φώτα και ένας τεράστιος προβολέας άναψε από το βάθος της ορχήστρας τυφλώνοντάς μας. Την ίδια στιγμή ένα σαξόφωνο –σε πρωτότυπη σύνθεση κι ερμηνεία του Ντίκι Λάντρι– αυτοσχεδίασε με ήχο σκληρό και επίμονο, δημιουργώντας στο κοίλο μια ατμόσφαιρα ανησυχίας. Ηταν σαφές αμέσως πως ο ανατρεπτικός Αμερικανός σκηνοθέτης είχε συλλάβει την ουσία του μύθου που επρόκειτο να διηγηθεί: την αρχετυπική ιστορία του Οιδίποδα, του ανθρώπου που από τη στιγμή της γέννησής του αγωνίζεται να ανακαλύψει την αλήθεια.
«Η παράστασή μου», σημειώνει ο Ουίλσον, «έχει τη μορφή χορικής και εικαστικής εγκατάστασης, στην οποία οι σύγχρονες γλώσσες μπλέκονται μεταξύ τους για να παραπέμψουν σε έναν μύθο που υπερβαίνει τα χρονικά, γεωγραφικά και πολιτισμικά σύνορα». Θα μπορούσαμε να ακούσουμε τα σχόλια των διπλανών, που αναζήτησαν στην παράσταση, χωρίς αποτέλεσμα, καινούργια εκφραστικά στοιχεία του ευρηματικού δημιουργού. Ή τις αντιρρήσεις για την έλλειψη θεατρικότητας και την κυριαρχία των χαρακτηριστικών ταμπλό βιβάν που επέβαλαν στο θέαμα κάποια ακινησία.
Εμείς προτιμήσαμε να αφεθούμε στη γοητεία ενός σπουδαίου καλλιτέχνη, που καθώς μεγαλώνει –είναι πλέον 78 ετών αλλά πάντοτε ευσταλής και κομψός όπως έδειξε η σεμνή υπόκλιση του τέλους– δείχνει να αγαπάει όλο και περισσότερο τους ανθρώπους – θεατές, ηθοποιούς, λοιπούς συντελεστές. Σε αυτή την καλοκουρδισμένη παράσταση όλα βρίσκονταν στη θέση όπου έπρεπε για ένα θέαμα υψηλής αισθητικής στο οποίο συνυπήρξαν αρμονικά ο αρχαίος λόγος, πολλές διαφορετικές κουλτούρες, εκφραστικά μέσα και καλλιτεχνικές ιδιοσυγκρασίες. Μας έδωσε το φως που χρειαζόμασταν για να βιώσουμε, ως θνητοί, μια στιγμή αλήθειας.