Ανάγκη επανάστασης στην εθνική άμυνα

Ανάγκη επανάστασης στην εθνική άμυνα

1' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αν θεωρήσουμε (α) ότι στόχος της αμυντικής μας πολιτικής είναι η διατήρηση της ισορροπίας δυνάμεων και της αποτρεπτικής ικανότητας σε επαρκή επίπεδα, έτσι ώστε μια διαπραγμάτευση με την Τουρκία να λάβει χώρα υπό καθεστώς σχετικής ισορροπίας, (β) ότι για τη χάραξη μακροπρόθεσμης στρατηγικής και τη λήψη αποφάσεων σε ζητήματα κομβικής σημασίας αποτελεί πολύτιμο εργαλείο η μελέτη τάσεων και προοπτικών σε διάφορους δείκτες (π.χ. οικονομικούς, τεχνολογικούς και πληθυσμιακούς) και (γ) ότι οι υψηλές αμυντικές δαπάνες απέναντι σε έναν αντίπαλο με σαφώς μεγαλύτερες οικονομικές και τεχνολογικές δυνατότητες (αλλά και μεγαλύτερα προβλήματα) θα οδηγήσει την Ελλάδα σε οικονομική εξάντληση, τότε η μόνη λύση είναι μια μη συμβατική αντίδραση και η αλλαγή του πεδίου αντιπαράθεσης.

Ο συνεχιζόμενος εγκλωβισμός σε έναν ανταγωνισμό απόκτησης πανάκριβων οπλικών συστημάτων (μεγάλα πλοία επιφανείας, μαχητικά αεροσκάφη νέας γενιάς) αποτελεί μια αδιέξοδη επιλογή. Η προηγούμενη «επανάσταση στις στρατιωτικές υποθέσεις» (RMA), με συνδυασμό αισθητήρων, πυρομαχικών ακριβείας και άμεσης επικοινωνίας, έχει πολλά χρήσιμα στοιχεία. Οι νεότερες τεχνολογικές εξελίξεις (τεχνητή νοημοσύνη, αυτόνομα συστήματα, μειούμενο κόστος αισθητήρων, κβαντική επιστήμη, τρισδιάστατοι εκτυπωτές και συνέπειες για διοικητική μέριμνα) αλλάζουν τα αμυντικά δεδομένα και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία μιας «αλυσίδας καταστροφής» (kill chain). Πρόκειται για έναν συνδυασμό μεγάλου αριθμού φθηνών οπλικών συστημάτων σε δίκτυα/σμήνη που θα καταστρέφουν την επιθετική ικανότητα του αντιπάλου και θα επηρεάζουν τις εκτιμήσεις κόστους/οφέλους, ενισχύοντας την αποτρεπτική ικανότητα. Στόχο αποτελεί εν προκειμένω η «άρνηση» του Αιγαίου στον αντίπαλο στη λογική του Α2/ΑD (anti-access/area denial). Ενδιαφέρουσα σε ένα βαθμό είναι και η παλαιά συζήτηση για φρεγάτες ή ταχέα σκάφη στο Αιγαίο (η Ανατολική Μεσόγειος είναι άλλη υπόθεση).

Δυστυχώς στα καθ’ ημάς παρατηρείται σημαντική υστέρηση σε τεχνολογίες αιχμής όπως αυτόνομα συστήματα (UAVs, USVs, UUVs, UCAVs), καθώς και στον κυβερνοπόλεμο. Μια «επανάσταση» στην αμυντική πολιτική θα απαιτούσε αξιοποίηση του αξιόλογου έμψυχου δυναμικού εσωτερικού και εξωτερικού, βαθιές τομές σε θέματα δομής δυνάμεων, οργάνωσης, εκπαίδευσης και –ίσως το δυσκολότερο– αλλαγή νοοτροπίας, ιδιαίτερα των πολιτικών μας.

* Γενικός διευθυντής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή