Στην τοπική Βουλή της Βαυαρίας, οι βουλευτές τήρησαν χθες ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Χριστιανοδημοκράτη πολιτικού Βάλτερ Λίμπκε, ο οποίος δολοφονήθηκε από 45χρονο νεοναζί επειδή είχε υποστηρίξει τη μεταναστευτική πολιτική της καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ. Το μοναδικό μέλος του βαυαρικού Κοινοβουλίου που παρέμεινε καθισμένο στη διάρκεια των λίγων αυτών δευτερολέπτων ήταν ο Ραλφ Μίλερ, βουλευτής της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD). Στο σχετικό βίντεο εμφανίζεται να κρατάει σκεπτικός με το ένα χέρι το κεφάλι του, ενώ ανασηκώνεται μόνο στη μνήμη άλλου πολιτικού του κρατιδίου.
Η τραγική εικόνα στη Γερμανία αποτελεί μια υπενθύμιση πόσο απαραίτητη είναι η απερίφραστη περιχαράκωση από την ακροδεξιά ρητορική, πόσο επικίνδυνα είναι το φλερτ και η στάση κατευνασμού απέναντι σε ρατσιστικές απόψεις. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, στελέχη των Χριστιανοδημοκρατών στη Σαξονία, όπου η Ακροδεξιά είναι δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα με 24%, αλλά και ο πρώην επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος Χανς-Γκέοργκ Μάασεν, άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο κυβερνητικής σύμπραξης με την AfD.
Πριν από το σοκ της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα υπήρχε και στην Ελλάδα μια χαλαρότητα, αν όχι ανεκτικότητα σε τέτοιου είδους θέσεις, που αποκηρύσσονταν ως γραφικές, υπερβολικές, ενίοτε αστείες, αλλά τελικά ενσωματώνονταν στον δημόσιο διάλογο. Ελάχιστα επιθετικές συνεντεύξεις με τον ηγέτη της Χρυσής Αυγής, glossy ρεπορτάζ για τα τατουάζ- αγκυλωτούς σταυρούς στην παραλία και κοινές διακομματικές επισκέψεις στο Καστελλόριζο ήταν οι ενδείξεις κανονικοποίησης του νεοναζιστικού κόμματος.
Τώρα που η δίκη βαίνει προς ολοκλήρωση και η Χ.Α. έχει απαξιωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε κινδυνεύει να μην μπει καν στην επόμενη Βουλή –σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις–, είναι πλέον σαφές ότι η ενδεδειγμένη μέθοδος διαχείρισης βίαιων σχηματισμών δεν είναι ο διάλογος, όπως ισχυρίζονταν κάποιοι, αλλά ο πολιτικός και μιντιακός αποκλεισμός, η δικαστική αντιμετώπιση, ο οικονομικός στραγγαλισμός και η απαγόρευσή τους. Ταυτόχρονα η θεωρία ότι η αφομοίωση της Ακροδεξιάς από τα mainstream συντηρητικά κόμματα οδηγεί στη σταδιακή εξουδετέρωσή της έχει καταρριφθεί στην πράξη, αφού οδηγεί στη διάχυση και νομιμοποίηση τέτοιου είδους στάσεων, που ενθαρρύνουν τελικά εγκληματικές ενέργειες.