Αν υπάρχει μια γειτονιά της Αθήνας που μπορεί να χαρακτηριστεί πολυπολιτισμική, με την έννοια που παίρνει ο όρος στις μεγαλουπόλεις του εξωτερικού, αυτή είναι δίχως αμφιβολία η Κυψέλη. Παραδοσιακό κομμάτι του αστικού ιστού για δεκαετίες, έγινε σπίτι και στέκι φοιτητών κατά τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, για να μετατραπεί στη συνέχεια (σταδιακά) κυρίως σε γειτονιά μεταναστών, όταν οι παλαιότεροι κάτοικοι έφυγαν για την άνεση των προαστίων. Αυτή τη σημερινή, ενδιαφέρουσα ταυτότητα της Κυψέλης επιχειρεί να προσεγγίσει ο Παντελής Φλατσούσης με το έργο «Κυψέλη – New Kids on the Block» που παρουσιάζεται 1-4 Ιουλίου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
«Παίρνουμε την Κυψέλη σαν παράδειγμα προκειμένου να μιλήσουμε για τη σύγχρονη μεγαλούπολη. Θεωρούμε πως η συγκεκριμένη γειτονιά αποτελεί ευαίσθητο δείκτη των αλλαγών του αστικού περιβάλλοντος και επομένως έχει μεγάλο ενδιαφέρον», μας λέει ο δημιουργός της παράστασης, σχετικά με το θέμα αλλά και την επιλογή του να την τοποθετήσει στο ιστορικό κτίριο του 15ου Γενικού Λυκείου Αθηνών (Κυψέλης 46 και Παξών). Οταν του ζητάμε να μας περιγράψει το είδος της παράστασης, την προσδιορίζει ως θεατρικό ντοκιμαντέρ για ενηλίκους παιγμένο από παιδιά.
Πραγματικότητα
«Το συγκεκριμένο είδος θεάτρου δεν συνηθίζεται στην Ελλάδα, ίσως και λόγω της κακής σχέσης που έχουμε με την πραγματικότητα και την τεκμηρίωση γενικώς», παρατηρεί γελώντας ο Φλατσούσης και συνεχίζει: «Προσπαθούμε να μεταφέρουμε την τεκμηρίωση στο θέατρο και δεν είναι πάντα εύκολο. Για κάποιον απροσδιόριστο λόγο οι άνθρωποι πιστεύουν πολύ πιο εύκολα κάτι που θα δουν στην οθόνη του σινεμά (σε ένα ντοκιμαντέρ) παρά όσα συμβαίνουν ακριβώς μπροστά τους». Κατά τη διάρκεια της παράστασης, το κοινό θα μπορεί να περιπλανιέται στους χώρους του σχολείου, ενώ από ακουστικά θα ακούει συνεντεύξεις ενηλίκων κατοίκων της περιοχής, Ελλήνων και μεταναστών.
Ταυτόχρονα παιδιά καταθέτουν ζωντανά τις δικές τους αυθεντικές μαρτυρίες συμβάλλοντας στο θεατρικό του πράγματος.
«Αν η σύγχρονη μητρόπολη θέτει στους κατοίκους της θέματα ταυτότητας, τότε πρώτα από όλα αυτά αφορούν τα παιδιά, γι’ αυτό επιλέξαμε να έχουν τον κεντρικό ρόλο. Επίσης προφανώς αποτελούν το μέλλον. Ενα ενδιαφέρον ερώτημα, για παράδειγμα, είναι πως μπορούμε να φανταστούμε την Κυψέλη σε 30 χρόνια από τώρα. Είναι πραγματικά κάτι απρόβλεπτο, δεν μπορούμε να πούμε αν θα έχει θετικό ή αρνητικό πρόσημο η απάντηση».
Πράγματι μια περιοχή με την ανάμειξη των επιρροών και της κουλτούρας που μπορεί να βρει κανείς στην Κυψέλη μοιάζει με εργαστήρι συνεχούς πειραματισμού και δυναμικών εξελίξεων. Δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε πως όλα αυτά αφορούν ζωές ανθρώπων, οικογενειών και παιδιών που μεγαλώνουν σε μια πατρίδα διαφορετική από των γονιών τους. Πώς βιώνουν άραγε εκείνα τον κόσμο των ενηλίκων και τις κοινωνικοπολιτικές οξύνσεις των τελευταίων ετών; «Ο πρώτος μας σκοπός είναι ακριβώς να εξερευνήσουμε όλες αυτές τις διαφορετικές δυναμικές. Εξίσου όμως στόχος γενικά του θεατρικού ντοκουμέντου είναι η ευαισθητοποίηση των ίδιων των συμμετεχόντων· μια τέτοια παράσταση δεν μπορεί παρά να είναι άμεσα συνδεδεμένη με το κοινωνικό γίγνεσθαι», καταλήγει ο Παντελής Φλατσούσης.