Tο ένστικτο της ζωής ★★★½
ΘΡΙΛΕΡ (2018)
Σκηνοθεσία: Αρμάντο Μπο
Ερμηνείες: Γκιγιέρμο Φραντσέλα, Κάρλα Πίτερσον, Γκλόρια Κάρα, Μαρσέλο Σουμπιότο
Αλλο ένα αρκετά ασυνήθιστο θρίλερ μας έρχεται αυτή την εβδομάδα από την Αργεντινή και τον βραβευμένο με Οσκαρ σεναριογράφο του «Birdman», Αρμάντο Μπο. Αυτή τη φορά περνά και πίσω από την κάμερα, προκειμένου να σκηνοθετήσει μια ιστορία συνδεδεμένη με τη βαθιά ανθρώπινη φύση. Πρωταγωνιστής της είναι ο Αντόνιο, ένας μεσήλικας, ο οποίος ζει ευτυχισμένος με την αγαπημένη του οικογένεια, την καλοπληρωμένη δουλειά και το όμορφο σπίτι του. Ωσπου θα έρθουν τα πάνω-κάτω όταν μαθαίνει πως χρειάζεται μεταμόσχευση νεφρού. Τότε στη ζωή του μπαίνουν ο Ελίας και η Λούσι, ένα νεαρό ζευγάρι, το οποίο υπόσχεται να λύσει το πρόβλημα, ζητώντας ωστόσο μεγάλα ανταλλάγματα.
Ο Μπο ξεκινά από τη δραματική ιστορία ενός ανθρώπου που ξαφνικά βρίσκεται μπροστά στον τρόμο του θανάτου για να κάνει τα πράγματα ακόμα πιο ενδιαφέροντα, εισάγοντας στην πορεία το μοτίβο της εισβολής. Ο Αντόνιο που έζησε όλη του τη ζωή «σύμφωνα με τους κανόνες», όπως επαναλαμβάνει με παράπονο, αντιμετωπίζει τον μεγαλύτερο ανθρώπινο φόβο και απλώς… πανικοβάλλεται. Οι αποταμιεύσεις, το σπίτι, ακόμα και η ίδια η οικογένεια αρχίζουν σταδιακά να θολώνουν μπροστά στο πολυπόθητο νεφρό. Αυτό το τελευταίο είναι διατεθειμένος να του το προσφέρει (παράνομα) ο Ελίας, ένας άνεργος νεαρός που ζει στο περιθώριο μαζί με την κοπέλα του και σύντομα αρχίζει να εκβιάζει τον Αντόνιο.
Το καλοδουλεμένο σενάριο διανθίζει με κωμικά στοιχεία το δράμα, καταφέρνοντας να το κλιμακώσει σε θρίλερ στο δεύτερο κομμάτι της ταινίας. Σε δεύτερο επίπεδο η όλη υπόθεση αποτελεί ειρωνικό σχόλιο για έναν σύγχρονο τρόπο –και πρότυπο– ζωής, ο οποίος κάθε άλλο παρά εξασφαλίζει την ευτυχία. Ο Γκιγιέρμο Φραντσέλα από την πλευρά του δίνει ερμηνευτικό ρεσιτάλ στον κεντρικό ρόλο, οδηγώντας τον ήρωά του από τη γαλήνη και την ασφάλεια ένα βήμα πριν από την καθαρή τρέλα. Στην πορεία ο τελευταίος σπάει έναν-έναν τους συμβατικούς κοινωνικούς και προσωπικούς δεσμούς, φτάνοντας τελικά σε έναν φαινομενικά αντιηρωικό, πολύ ανθρώπινο όμως, εγωισμό.
Ο καπιταλισμός
Ο δημιουργός της ταινίας από την πλευρά του το θέτει ως εξής: «Ο καπιταλισμός βασίζεται στην ιδέα ότι όλα είναι δυνατά εάν δουλέψουμε σκληρά, αλλά εδώ βλέπουμε την περίπτωση ενός ανθρώπου που δεν μπορεί να ξοδέψει τα χρήματά του για το μόνο πράγμα που πραγματικά χρειάζεται. Ταυτόχρονα, βλέπουμε ένα ζευγάρι που είναι πρόθυμο να θυσιάσει ένα μέλος απ’ το σώμα του προκειμένου να έχει δικό του σπίτι».
Home Cinema
Ελίζα και Μαρσέλα ★★½
ΔΡΑΜΑ (2019)
Σκηνοθεσία: Ιζαμπέλ Κουαξέ
Ερμηνείες: Ναταλία ντε Μολίνα, Γκρέτα Φερνάντεθ, Ταμάρ Νόβας
Η πρώτη ταινία του Netflix, που παρουσιάστηκε στο περασμένο κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου, είναι η βασισμένη σε αληθινά γεγονότα ιστορία της Ελίζα και της Μαρσέλα, δύο γυναικών από την Ισπανία, οι οποίες με τον έρωτά τους έθεσαν σε δοκιμασία την πουριτανική κοινωνική πραγματικότητα των αρχών του 20ού αιώνα.
Η νεαρή Μαρσέλα παρακολουθεί μαθήματα σε ένα σχολείο όπου διδάσκουν καλόγριες. Εκεί γνωρίζει την Ελίζα με τις δύο κοπέλες να έρχονται σχεδόν αμέσως κοντά και τελικά να ερωτεύονται. Υστερα από ένα διάστημα χωριστά, ξανασμίγουν και τότε αρχίζει η παθιασμένη αλλά και γεμάτη αφοσίωση σχέση τους. Με ένα τέχνασμα μάλιστα θα καταφέρουν και να παντρευτούν. Η επαρχιακή κοινωνία της εποχής, ωστόσο, δεν συγχωρεί τέτοιες… ιδιαιτερότητες, έτσι σύντομα οι δύο γυναίκες θα βρεθούν κυνηγημένες, περίπου σαν σύγχρονες μάγισσες που διαφθείρουν τα χρηστά ήθη.
Η Καταλανή Ιζαμπέλ Κουαξέ («Το Βιβλιοπωλείο») καδράρει σε ατμοσφαιρικό ασπρόμαυρο τη συμβολική ιστορία του ομόφυλου ζευγαριού που πήγε κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες προκειμένου να κρατήσει την αγάπη του. Σκιαγραφώντας μια κοινωνία όπου η λέξη «ανεκτικότητα» είναι ουσιαστικά άγνωστη –παρόλο που εμφανίζεται μεμονωμένα–, το φιλμ προσεγγίζει μεν ανθρώπινα τις ηρωίδες του, ταυτόχρονα όμως τις υψώνει και στο επίπεδο του παραδείγματος, των θυμάτων στον δρόμο για μεγαλύτερη ισότητα και ελευθερία. Χάνει ίσως κάπως έτσι σε ρεαλισμό, κερδίζει όμως στο διαχρονικό και σίγουρα επίκαιρο μήνυμα που επιχειρεί να μεταφέρει.
Παράλληλα, βέβαια, η ταινία αποτελεί και μια καθαρά ερωτική ιστορία, με έντονο το σεξουαλικό στοιχείο, αλλά κατά τα άλλα κάπως επίπεδη και αμήχανη στο δραματουργικό κομμάτι. Οι δύο πρωταγωνίστριες –οι σχετικά άγνωστες Ναταλία ντε Μολίνα και Γκρέτα Φερνάντεθ– πάντως έχουν την απαραίτητη χημεία, καταφέρνοντας να αποδώσουν την ουσία αυτού του πολύ δυνατού δεσμού.