Πρωταθλητής και μαχητής πάνω στους δύο τροχούς, χαμηλών τόνων, με πολλές κοινωνικές ευαισθησίες μακριά από την πίστα. Αυτός είναι ο Χρήστος Βολικάκης. Δύο χρυσά μετάλλια κατέκτησε στους πρόσφατους Ευρωπαϊκούς Αγώνες και, αντί για αλλού, προτίμησε να τα αφιερώσει στη μνήμη των ποδηλατών που χάθηκαν στο θανατηφόρο τροχαίο στην Πτολεμαΐδα.
«Ηταν το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω», μας λέει, και συνεχίζει: «Θα μπορούσα να ήμουν στη θέση τους. Κάνω και εγώ προπόνηση στον δρόμο. Είμαι ζωντανός από… τύχη. Εχουμε αντιμετωπίσει πολλά στον δρόμο. Οι περισσότεροι οδηγοί είναι με ένα κινητό στο χέρι και τον ποδηλάτη δεν τον βλέπουν. Προσπαθώ από την πλευρά μου να περάσω ένα μήνυμα, ώστε οι οδηγοί να σέβονται τον ποδηλάτη. Στο εξωτερικό η συμπεριφορά των οδηγών προς τους ποδηλάτες ή τους οδηγούς είναι εντελώς διαφορετική».
Από οκτώ ετών η ζωή του Χρήστου Βολικάκη είναι το ποδήλατο. Από παιδικό παιχνίδι έγινε ο «σύντροφός» του σε μια σπουδαία αθλητική καριέρα. Μαζί έχουν πετύχει δεκάδες νίκες. Εχουν φέρει πρωτιές σε πανελλήνια, παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Μαζί έχουν βρεθεί σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες και μαζί θα βρεθούν και στο Τόκιο. Μαζί στις χαρές, μαζί και στις δυσκολίες. «Μετά το Ρίο είχα φτάσει στο σημείο να σκέφτομαι να σταματήσω. Δεν υπήρχαν χρήματα να πάω σε αγώνες. Τι να πω; Το ήθελε ο Θεός; Την κατάλληλη στιγμή βρέθηκαν οι άνθρωποι που με στήριξαν. Τώρα τελευταία με υποστηρίζει και η ομοσπονδία. Θέλουμε όμως περισσότερη στήριξη. Ο,τι είναι να γίνει πρέπει να γίνει τώρα. Δεν υπάρχει χρόνος για “θα”», τονίζει ο πρωταθλητής.
Στο Μινσκ ο Χρήστος Βολικάκης έδειξε τις δυνατότητές του και πήρε πρωτιές με αντιπάλους πρωταθλητές κόσμου και Ευρώπης. Μαζί με τον αδελφό του θα μπορούσαν να διεκδικήσουν και άλλη διάκριση, αλλά ο Ζαφείρης αγωνίστηκε με πυρετό και, έτσι, δεν τα κατάφεραν στο Μάντισον. Στο όμνιουμ, το οποίο είναι ολυμπιακό αγώνισμα, πλασαρίστηκε στην 5η θέση. «Οι κορυφαίοι ποδηλάτες είναι από την Ευρώπη, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Βρίσκομαι σε υψηλό επίπεδο και, χάρη στις καλές επιδόσεις που είχα μέχρι τώρα, έχω, σχεδόν, εξασφαλίσει την πρόκριση για το Τόκιο. Είμαι πρώτος στις ατομικές προκρίσεις και υπάρχει διαφορά από τον δεύτερο. Ετσι, ουσιαστικά, στους αγώνες της επόμενης σεζόν θα πρέπει απλώς να κρατάω τη διαφορά. Στις 6 Αυγούστου 2020 θα διεξαχθεί το όμνιουμ, το οποίο είναι το σύνθετο αγώνισμα της ποδηλασίας. Το μυαλό βρίσκεται, ήδη, εκεί. Ο ένας χρόνος δεν είναι πολύ μεγάλο διάστημα. Αυτά τα δύο μετάλλια που κατέκτησα στο Μινσκ μού δίνουν πολύ μεγάλη ώθηση. Συνεχίζουμε ακόμη πιο δυνατά», υπογράμμισε.
Οι αγώνες στο Μινσκ είχαν μια… ιδιαιτερότητα για τον Χρήστο Βολικάκη. «Αγωνίστηκα για πρώτη φορά με δικιά μου… κερκίδα. Είχε έρθει όλη η ελληνική αποστολή να με στηρίξει και ένιωσα πολύ όμορφα. Επίσης συγκινητικό ήταν ότι οι απονομές των μεταλλίων έγιναν από τον Σπύρο Καπράλο, ελάχιστες ώρες μετά την εκλογή του στα μέλη της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής».