Σαφής η εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας, με ποσοστό που προσεγγίζει το 40%, προσφέροντας την αυτοδυναμία που είχε τεθεί ως κύριος στόχος. Σαφής η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή της Αριστεράς εν γένει, της Κεντροαριστεράς ειδικότερα, με ποσοστό που δεν συμπεριλαμβανόταν στο δημοσκοπικό μενού, και μάλλον δεν κυκλοφορούσε ούτε στα πιο αισιόδοξα όνειρα των στελεχών του· «το παιχνίδι δεν γύρισε», το 31,6% εντούτοις δεν ισοδυναμεί με στρατηγική ήττα. Σαφής επίσης η ανθεκτικότητα του ΚΙΝΑΛ στις διεμβολιστικές κινήσεις από τα δεξιά και από τα αριστερά του· η κ. Φώφη Γεννηματά δικαιούται να ερμηνεύσει το 8% ως επικύρωση της επιλογής της να οδηγήσει ουσιαστικά στην αποστρατεία τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, αν και σίγουρα προσδοκούσε να ωφεληθεί περισσότερο από τις αναμενόμενες απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ.
Σαφής η στασιμότητα του ΚΚΕ, αλλά και σαφέστατη η άρνηση της ηγεσίας του να αναζητήσει άλλο ερμηνευτικό εργαλείο πέραν των «δυσμενών συνθηκών», του «πολωτικού κλίματος» και των «εκβιαστικών διλημμάτων». Το 5,4%, που υπολείπεται και του ποσοστού των ευρωεκλογών (6,11%) και του ποσοστού στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 (5,55%), επιτρέπει απλώς τη συντήρηση του κομματικού μηχανισμού, δείχνει δε (όπως άλλωστε και το ποσοστό της Λαϊκής Ενότητας και της Πλεύσης Ελευθερίας) ότι οι διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ προς τα αριστερά του δεν ήταν σοβαρές. Υπήρξε βέβαια η διαρροή ενός σημαντικού ποσοστού προς το ΜέΡΑ25 του κ. Γιάνη Βαρουφάκη, το στίγμα όμως αυτού του αυστηρά προσωποπαγούς κόμματος δεν είναι ιδιαίτερα σαφές, ούτε η θέση του στην κλίμακα Δεξιά – Αριστερά επακριβώς εντοπισμένη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε γιατί δεν θα μπορούσε παρά να χάσει. Επειτα από 4,5 χρόνια διαχείρισης των κοινών είχε να πληρώσει πολύ για πολλά. Πλήρωσε και για τη βαρύτατη φορολογία που προϋπέθετε ο στόχος των υψηλότατων πλεονασμάτων, και για την αναιμική ανάπτυξη, και για τη σύμπλευσή του με τους Ανεξάρτητους Ελληνες, που προκάλεσε απέχθεια σε πολλούς από τους παλαιότερους ακολούθους του. Πλήρωσε επίσης για το Μακεδονικό (λιγότερο απ’ ό,τι στις ευρωεκλογές, ίσως επειδή το θέμα υποβαθμίστηκε από όσους είχαν ήδη αποσπάσει με την εκμετάλλευσή του όσα θα μπορούσαν να αποσπάσουν), αλλά και για την αγενή δημόσια συμπεριφορά κομματικών και κυβερνητικών στελεχών.
Μέχρι την ώρα που γράφονταν τούτες οι γραμμές, με ενσωματωμένο το 80% των ψήφων, δεν ήταν απολύτως σαφές αν η Χρυσή Αυγή θα περιέσωζε την κοινοβουλευτική της ύπαρξη. Είναι σαφής όμως, σαφέστατη, η χαρά όλων των δημοκρατών για την ήττα του νεοναζιστικού μορφώματος. Η είσοδος της Ελληνικής Λύσης στη Βουλή μετριάζει τη χαρά, αλλά τουλάχιστον τα τάγματα εφόδου φαίνεται ότι θα χάσουν την κοινοβουλευτική τους κάλυψη.