Με ή χωρίς γραβάτα;

2' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μπορεί κάποιος να μιλήσει με όρους αισθητικής για πολιτική χωρίς να κατηγορηθεί για αισθητικοποίηση της πολιτικής; Χωρίς δηλαδή να του προσάψουν ότι αδιαφορεί ή χάνει εντελώς το περιεχόμενο και μένει προσηλωμένος στην εικόνα, στην πολιτική «μορφή»; Φυσικά και μπορεί, αρκεί να κάνει μια φιλότιμη προσπάθεια να μετακινηθεί προς το μέτρο, προς την κοινή λογική, από την οποία πολλοί είχαν απομακρυνθεί στα χρόνια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Τι εννοώ;

Tα προηγούμενα χρόνια, αρκετοί συνέδεσαν την άσκηση πολιτικής και την παραγωγή έργου με την απουσία γραβάτας. Η «δαιμονοποίησή» της από τον Αλέξη Τσίπρα λειτούργησε κάπως σαν μήνυμα ότι η γραβάτα δεν αφορά την ουσία, είναι μόνο πόζα, όποιος εργάζεται σκληρά δεν την έχει ανάγκη, τη βάζει στην άκρη και σηκώνει τα μανίκια. Αυτός ο συμβολισμός έγινε άλλοθι και για πολλές άλλες συμπεριφορές.

Για τα σανδάλια και τα παρδαλά πουκάμισα στη Βουλή. Για ύβρεις και κουβέντες πεζοδρομίου από υπουργούς και βουλευτές, για συμπεριφορές που ξεπερνούσαν την ευγένεια και φλέρταραν με τον παραλογισμό, ωστόσο είχαν βαφτιστεί μαγκιά, αυθεντία και ειλικρίνεια, καθώς διέθεταν το περίφημο ηθικό πλεονέκτημα.

Σαν να λέμε, «εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους τους γραβατωμένους». Ηταν κι αυτό άλλο ένα δίπολο, όπως οι λαϊκές γειτονιές απέναντι στα βόρεια προάστια και οι σκαφάτοι απέναντι στην εργατιά.

Κάπως έτσι ο δημόσιος λόγος βούλιαζε συνεχώς στον βούρκο, στα εξυπνακίστικα τσιτάτα και στον χαβαλέ και παρακολουθούσαμε μια διαρκή έκπτωση λόγου, η οποία τροφοδοτούσε τον κυνισμό και την ανοησία, συνέβαλε στη στασιμότητα. Στην ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης στο Προεδρικό Μέγαρο σχολιάστηκαν τα πάντα, μέχρι και η τελευταία λεπτομέρεια.

Η ώρα έναρξης, που τηρήθηκε με ευλάβεια, είχε προγραμματιστεί για τις 12 το μεσημέρι και ξεκίνησε στις 12 και 3 λεπτά, οι γραβάτες και τα ατσαλάκωτα κοστούμια, τα ταγέρ και τα χειροφιλήματα. Οι αντιδράσεις στα σόσιαλ μίντια ήταν αποθεωτικές. Διάβασα εγκωμιαστικά τιτιβίσματα χρηστών του Twitter, άκουσα εξαιρετικά θετικά σχόλια από μια μερίδα κόσμου που δήλωνε ότι ασφυκτιούσε μέσα σε αυτό το πλαίσιο έκπτωσης, ένιωθε άβολα με την αισθητική τής «χωρίς γραβάτα» εποχής Τσίπρα.

Τώρα ο κίνδυνος που πρέπει να αποφύγουμε είναι να περάσουμε στο άλλο άκρο, στην αποθέωση μιας κανονικότητας, που επειδή ακριβώς είναι κανονικότητα δεν χρειάζεται ούτε να την υπογραμμίζουμε συνεχώς ούτε να τη χειροκροτούμε.

Στο τέλος της ημέρας, η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη δεν θα κριθεί ενδυματολογικά, δεν πρόκειται για διαγωνισμό GNTM με πολιτικούς σε ρόλο μοντέλων. Οι προσδοκίες άλλωστε που έχει γεννήσει προεκλογικά, αλλά και από τις πρώτες κιόλας ημέρες διακυβέρνησής του, είναι πολύ υψηλές για να κριθούν από μια γραβάτα. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή