Μετά τους ειδικούς, όπως η Ενωση Εισαγγελέων, και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης εξέφρασε την ανησυχία του για τη μετατροπή της ενεργητικής δωροδοκίας από κακούργημα σε πλημμέλημα, ενώ και η Ομάδα Κρατών του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά της Διαφθοράς (GRECO) αποφάσισε να διεξαγάγει επείγουσα αξιολόγηση των ελληνικών αλλαγών στον Ποινικό Κώδικα. Ευνοϊκές, μεταξύ άλλων, είναι οι ρυθμίσεις για τον δωροδόκο, αλλά υπό όρους και για τον δωρολήπτη – από 1ης Ιουλίου, η δωροληψία δημοσίου υπαλλήλου είναι πλημμέλημα όταν τελείται για πράξη που ανάγεται στα καθήκοντά του, π.χ. εάν πάρει «δώρο» για να βγάλει γρηγορότερα νόμιμη πολεοδομική άδεια, αλλά παραμένει κακούργημα όταν η πράξη είναι αντίθετη με τα καθήκοντά του, για παράνομη αιτία. Ρυθμίσεις που εκπέμπουν ένα καθαρό μήνυμα στην κοινωνία: ουσιαστικά ατιμώρητη είναι η αειθαλής μίζα.
Οχι μόνον η καταβολή χοντρής μίζας, η επιεικής ποινική μεταχείριση της οποίας ακυρώνει τις δεδηλωμένες προθέσεις πάταξης της διαφθοράς, αφού ενδέχεται να οδηγήσει σε κλείσιμο ερευνών και διώξεων που βρίσκονται σε εξέλιξη και να παρεμποδίσει τη διεθνή συνεργασία σε μελλοντικές υποθέσεις. Αλλά και τα κάθε είδους γρηγορόσημα, που, μολονότι με την κρίση περιορίστηκαν, δεν αποτελούν παρελθόν. Δηλαδή εμπεδώνεται η πεποίθηση πως οι εξυγιάνσεις είναι επιφανειακές, παγιώνεται ο αφορισμός που εκτοξεύουμε κατά κόρον ως τελεσίδικο και ακαταμάχητο επιχείρημα, «το λάδωμα είναι στο DNA μας». Δηλαδή, πάντα θα υπάρχουν οι επιτήδειοι της συναλλαγής, οι αετονύχηδες, οι μιζαδόροι και οι παρέες τους. Ενώ ενδέχεται να ξανανοίξουν «μαγαζάκια» εντός των υπηρεσιών από υπαλλήλους, αργυρώνητους λειτουργούς, κατέχοντες βαθιές τσέπες και εξουσία.
Η διαφθορά, το επονείδιστο αλισβερίσι, ως ποθητή δεξιότητα και θεία οικονομία. Καλλιεργεί την αποστροφή του κοινού προς τη διοίκηση, ενισχύει την πλάγια δράση, τη ροπή προς την παρανομία. Διαποτίζει με το δηλητήριο της πανουργίας, την επιδίωξη της ανορθόδοξης επίλυσης ίδιων προβλημάτων. Δεν είναι προς συνολικό όφελος του πολίτη, ο οποίος είναι ταυτόχρονα θύτης, καθώς διακινεί χρήμα για δωροδοκία, αλλά και θύμα, αφού πληρώνει τη διαφθορά διπλά: και «λαδώνει» για να εξυπηρετηθεί και επιβαρύνεται με το κόστος των ατασθαλιών, των αδιαφανών δαπανών. Διαφθορά. Οχι μελανή εξαίρεση, αλλά τελεσφόρα μέθοδος κυριαρχίας· η υπόγεια παράδοση που πολεμά την αληθινή ανάπτυξη και την εξισωτική δημοκρατία.