Για να πετύχει η κυβέρνηση Μητσοτάκη εκεί όπου τόσες άλλες απέτυχαν, δεν αρκούν μόνο «σοβαρότητα, σεμνότητα, ταχύτητα για μια πολιτική με αποτέλεσμα». Για να πείσει τον λαό να δεχθεί τις αλλαγές, για να αφοπλίσει την αντιπολίτευση και τις ομάδες συμφερόντων που θα αντισταθούν δυναμικά, θα χρειαστεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους πολίτες ότι όσα κάνει έχουν στόχο όχι μόνο τον εκσυγχρονισμό αλλά και την ασφάλεια όλων. Ενώ άλλες χώρες ξεπέρασαν τα προγράμματα προσαρμογής που αναγκάστηκαν να εφαρμόσουν, οι Ελληνες ταλαιπωρούνται ακόμη, επειδή λίγοι πίστεψαν ότι τα μνημόνια ήταν αναγκαία. Αυτό οφείλεται όχι μόνο στην παραδοσιακή μας δυσπιστία προς τις επιταγές των ξένων και τις προθέσεις των δικών μας κυβερνήσεων, αλλά και στις αστοχίες της πολιτικής των τελευταίων χρόνων. Οι οριζόντιες περικοπές σε εισοδήματα, οι νέοι φόροι και η αυστηρή λιτότητα επιδείνωσαν τα προβλήματα των πολιτών χωρίς το αντιστάθμισμα μιας πιο λειτουργικής δημόσιας διοίκησης και μιας πιο δίκαιης κοινωνίας. Αυτό προκάλεσε καχυποψία και ανασφάλεια.
Για να επανακτηθεί το αίσθημα ασφάλειας, δεν αρκεί μόνο η μάχη κατά της εγκληματικότητας –η οποία είναι, ασφαλώς, προτεραιότητα–, χρειάζεται να πιστέψουμε ότι η κοινωνία μας μπορεί να βελτιωθεί. Είναι σημαντικό να φανεί από την αρχή ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν θα αδικήσουν ανθρώπους, πως ό,τι καλό υπάρχει θα προστατευθεί και ό,τι κακό θα βελτιωθεί. Για παράδειγμα, εάν οι νόμοι και ο Ποινικός Κώδικας αλλάξουν ώστε να μην παρέχονται οριζοντίως τα ίδια δικαιώματα σε φυλακισμένους ασχέτως του εγκλήματος, αυτό πρέπει να γίνει με προσοχή και αίσθημα δικαίου ώστε να μην αδικηθούν άλλοι. Οταν το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αναλαμβάνει τις φυλακές, τα νοσοκομεία των φυλακών, τη μεταναστευτική πολιτική, θα πρέπει να δείξει ότι αυτό βελτιώνει την κατάσταση και δεν στοχεύει απλώς στο να επιδείξει μεγαλύτερη αυστηρότητα. Οποιες αλλαγές σε συντάξεις, σε υπηρεσίες υγείας κ.ά., πρέπει να εμπνέουν εμπιστοσύνη στους πολίτες ότι αυτό οδηγεί σε βελτιώσεις, όχι σε νέες στερήσεις.
Τα συσσωρευμένα προβλήματα απαιτούν αποφασιστικότητα, επίπονη προσπάθεια και μεγάλη ευαισθησία. Η αδράνεια, η απροθυμία για μεταρρυθμίσεις και οι αστοχίες προηγούμενων κυβερνήσεων εξάντλησαν τα αποθέματα υπομονής και ελπίδας των πολιτών. Θα στηρίξουν την προσπάθεια της νέας κυβέρνησης όταν πιστέψουν ότι αυτή δεν είναι σαν τις άλλες, ότι θα προστατεύσει και θα επεκτείνει δικαιώματα, ότι δεν θα αφήσει κανέναν να χαθεί. Και αυτός είναι ο μόνος τρόπος που θα πετύχει.