Ενδεχομένως να μην έχουν νόημα οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις για την… επόμενη μέρα μία εβδομάδα μετά τις βουλευτικές εκλογές και με το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Ο χρόνος που πέρασε είναι ελάχιστος, ζούμε σε εποχή μεταβατική και μεγάλης ρευστότητας και ισχύει πάντα το αξίωμα ότι οι εξελίξεις καθορίζονται από τα γεγονότα, πολύ συχνά αναπάντεχα. Από την άλλη πλευρά, η χορήγηση τροφής για σκέψη αποτελεί αέναη διαδικασία και δεν επιτρέπεται η αναστολή της, αφού η πολιτική είναι σε συνεχή λειτουργία.
Μία από τις πρώτες εντυπώσεις είναι ότι η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη μπήκε «με φόρα» και διάθεση να εκπέμψει αίσθηση αλλαγής. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός θέλησε από την πρώτη στιγμή να στείλει το μήνυμα ότι η δική του κυβέρνηση είναι πολύ διαφορετική από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο στην πολιτική φιλοσοφία, αλλά και σε επίπεδα διαχείρισης και ικανότητας.
Σωστό ως αντίληψη, που όμως περικλείει τον κίνδυνο κάποιοι υπουργοί να εκλάβουν το μήνυμα σαν εντολή επίδειξης υπερκινητικότητας από την πλευρά τους. Υπερκινητικότητας που μπορεί να οδηγήσει σε λάθη ή να προκαλέσει ειρωνικά χαμόγελα – και υπάρχουν ήδη κάποιες τέτοιες ενδείξεις… Με αυτή την έννοια είναι σοφό να συστηθεί σε μερικούς να ηρεμήσουν και να κινηθούν με σύστημα και περισυλλογή.
Ο πρωθυπουργός δεν έκρυψε την πρόθεσή του να αλλάξει, να κινητοποιήσει και να κάνει κατά το δυνατόν αποτελεσματικότερο τον κρατικό μηχανισμό, αλλά όλοι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν πλήρως ότι έχουν μπροστά τους έναν ηράκλειο άθλο. Στη διάρκεια των 200 χρόνων, το ελληνικό κράτος κατάφερε να αποκτήσει τη δική του νοημοσύνη. Ανεξάρτητη πλέον από την πολιτική και την κοινωνική νοημοσύνη που το έστησαν. Αυτή η νοημοσύνη της κρατικής μηχανής είναι κάπως αντίστοιχη της τεχνητής νοημοσύνης για την οποία γίνεται λόγος σήμερα παγκοσμίως (με τον φόβο ότι μπορεί κάποια στιγμή να υπερβεί και να επιβληθεί της ανθρώπινης νοημοσύνης), καθώς όπως και εκείνη στερείται συναισθηματισμού. Aρα η μάχη μαζί της θα είναι ανελέητη και επομένως απαιτεί εξαιρετική σοβαρότητα. Θα είναι μεγάλη η επιτυχία του Κυρ. Μητσοτάκη και του επιτελείου του αν καταγάγουν έστω και μικρές νίκες σε αυτόν τον τομέα!
Μεγάλη μάχη θα κληθεί να δώσει η κυβέρνηση και στον λεγόμενο μεσαίο χώρο. Mε τη στρατηγική του, ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει καταφέρει να κερδίσει ένα μέρος του, ιδιαίτερα μετά τη μοιραία απόφαση της Φώφης Γεννηματά να εκπαραθυρώσει τον Ευ. Βενιζέλο, οδηγώντας ταυτόχρονα πολλούς ψηφοφόρους της λεγόμενης εκσυγχρονιστικής πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ στη Νέα Δημοκρατία. Πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι ο Αλ. Τσίπρας θα κόψει και θα ράψει τον ΣΥΡΙΖΑ στα μέτρα του και αυτό σημαίνει ότι θα συνεχίσει την προσπάθεια της άλωσης του χώρου των υπολειμμάτων του ΚΙΝΑΛ, που δεν φαίνεται να έχει μέλλον με τη σημερινή ηγεσία και μορφή. Τα αναλυτικά αποτελέσματα των εκλογών το δείχνουν καθαρά.
Ωστόσο, ο χώρος αυτός μπορεί να ονομάζεται κεντροαριστερός, αλλά ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του είναι ουσιαστικά κεντρώοι. Αρα υπάρχει ακόμη μερίδιο για να διεκδικήσουν ο Κυρ. Μητσοτάκης και η δική του Ν.Δ. Η επιλογή του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας ίσως να είναι αποφασιστική για τα όρια του δικού του κόμματος.
Σε πρώτη φάση, πάντως, ενδεικτικές θα είναι οι αποφάσεις του Κυρ. Μητσοτάκη για την ΕΡΤ και το ΑΠΕ. Θα ήταν λάθος να κινηθεί με γνώμονα ότι τίποτα δεν μπορεί να είναι χειρότερο από εκεί που τα είχε φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, θα κερδίσει πόντους αν επιδιώξει την ορθολογική και αξιοκρατική λειτουργία τους, με ηγεσίες μη κομματικές και στοιχειωδώς ικανές, των οποίων τη διοίκηση η κυβέρνηση θα στηρίζει διακριτικά.