«Μου φάνηκε θλιβερό», λέει ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μπογδάνος, «που για να κατοχυρωθεί ένα μεγάλο love story στην παγκόσμια δραματουργία πρέπει να έχει άδοξο τέλος». Οπως συμβαίνει με το «Ορφέας και Ευρυδίκη», εξηγεί ο σκηνοθέτης, το οποίο ανέβασε το 2017 στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και το τέλος του έργου έγινε το έναυσμα για να ψάξει «πρίκουελ για μεγάλους έρωτες», καταλήγοντας στο «Δάφνις και Χλόη» του Λόγγου.
Ο Λόγγος έζησε τον 3ο αιώνα και έγραψε την ιστορία αγάπης του Δάφνιδος και της Χλόης που διαδραματίζεται στο νησί της Λέσβου. Στην υπόθεση του έργου, δύο βοσκοί μεγαλώνουν δύο παιδιά που έχουν ευγενική καταγωγή. Εκείνα ανακαλύπτουν όλα τα στάδια του έρωτα και αντιμετωπίζουν τα διάφορα εμπόδια που βρίσκονται στον δρόμο της αγάπης τους. Το έργο θεωρείται ένα από τα πρώτα ερωτικά μυθιστορήματα και η ιστορία των δύο άδολων νέων μεταφέρθηκε στη ζωγραφική, στη μουσική, στον χορό και στον κινηματογράφο. «Ο Λόγγος έχει γράψει ένα εγχειρίδιο έρωτα. Στο έργο βλέπουμε πώς προκύπτει ένας μεγάλος έρωτας, από την πρώτη αγκαλιά και το φιλί. Στους άλλους έρωτες της δραματουργίας η περιπέτεια ξεκινάει από εκεί και μετά, ενώ στον Λόγγο ο ίδιος ο έρωτας είναι η περιπέτεια», μας λέει ο σκηνοθέτης.
Ο ίδιος θέλει να φωτίσει το μάθημα, όπως λέει, που μας δίνει ο Λόγγος στην «ανεξιθρησκία της αγάπης». «Υπάρχει ένας μονόλογος στο έργο που λέει πώς να φορέσουμε εμείς φόρμα στο ποιον και πώς ερωτευόμαστε, υπάρχει μια ελευθερία που έρχεται σε αντίθεση με τη σύγχρονη ηθική. Στο έργο εμφανίζεται με φυσικότητα μια μεγαλύτερη γυναίκα και ένας άνδρας να πολιορκούν τον Δάφνι. Το πρόβλημα τότε ήταν καθαρά ταξικό, διότι ο Δάφνις ήταν βοσκός, η ταξικότητα όμως είναι κάτι που απορρίπτει στο έργο ο Λόγγος», σημειώνει ο σκηνοθέτης.
Στη διασκευή του Δημήτρη Μπογδάνου, η ιστορία των δύο ερωτευμένων ξεκινάει από τον ηθοποιό Γιάννη Φέρτη. Ενας γηραιότερος Δάφνις επιστρέφει στη Μικρή Επίδαυρο και στην πραγματικότητα «επιστρέφει σε έναν χώρο αναμνήσεων» μέσα από τον οποίο ξετυλίγεται η δράση. Η παράσταση τοποθετείται γενικά σε ένα άχρονο περιβάλλον, αλλά δανείζεται ορισμένα στοιχεία από τις παιδικές αναμνήσεις του καταξιωμένου Ελληνα ηθοποιού.
Ως προς τη δομή της, ο κ. Μπογδάνος εξηγεί ότι περιόρισε τις πολλές περιγραφές τοπίου που περιελάμβανε το αυθεντικό κείμενο του Λόγγου, ενώ έγιναν και οι απαραίτητες προσαρμογές ώστε τα τέσσερα κεφάλαια της ιστορίας να συμπίπτουν με τις τέσσερις εποχές του χρόνου για να εξυπηρετούν τη δράση. Η μετάφραση της Τζιάνας Τσαϊλακοπούλου έγινε ειδικά για την παράσταση στο Φεστιβάλ Αθηνών. Το ίδιο το θέατρο της Μικρής Επιδαύρου είναι για τον σκηνοθέτη ιδανική τοποθεσία για την παράσταση, καθώς, όπως μας είπε, αποτελεί κράμα της αρχαίας και σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και βέβαια συχνό προορισμό για τα κοπάδια των βοσκών της περιοχής.
Στον θίασο του «Δάφνις και Χλόη» περιλαμβάνονται επίσης η ερμηνεύτρια Ελλη Πασπαλά, η οποία δίνει φωνή στις νύμφες που προστατεύουν τη Χλόη, και ο γνωστός σαξοφωνίστας Ντέιβιντ Λιντς, που έγραψε τη μουσική για το βουκολικό ερωτικό δράμα του Λέσβιου συγγραφέα. Αυλοί και φλογέρες θα δημιουργήσουν την κατάλληλη ατμόσφαιρα, αλλά μην περιμένετε δύο βοσκούς της παλιάς εποχής.
«Δάφνις και Χλόη», 19-20 Ιουλίου, Μικρή Επίδαυρος.