Τα διδάγματα του αρχαιοελληνικού δράματος

Τα διδάγματα του αρχαιοελληνικού δράματος

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Πώς διάγουμε τη ζωή μας με δικαιοσύνη; Τι οφείλουμε ο ένας στον άλλο; Τι οφείλουμε στο θείο; Τι μπορούμε να κάνουμε όταν γινόμαστε ηθικά μη αναγνωρίσιμοι; Είναι ερωτήσεις που πάντοτε θα μας απασχολούν. Τα αρχαία έργα θίγουν και δεν επιλύουν το ανθρώπινο ζήτημα». Η Ελεν Μακ Λάφλιν, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Γέιλ, συγγραφέας και ηθοποιός, με τα καίρια ερωτήματά της καταδεικνύει στην «Κ» τη σημασία των κειμένων της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας στο σήμερα. «Στη δουλειά μου με πρόσφυγες του πόλεμου της Βοσνίας, τη δεκαετία του ’90, σε μια εκδοχή μου των “Τρωάδων” με βετεράνους του πολέμου του Ιράκ –στο έργο μου “Ο Αίαντας στο Ιράκ”– βρήκα στα κλασικά κείμενα έναν τέλειο τρόπο να θίξω τα τραύματα των σύγχρονων πολέμων, με ανθρώπους που τους είχαν βιώσει. Γιατί οι Ελληνες έγραψαν με πολλή διαύγεια και έλλειψη συναισθηματισμού για αυτό που προκαλεί ο πόλεμος στο ανθρώπινο πνεύμα. Επίσης, τα έργα αυτά δεν ανήκουν σε έναν συγκεκριμένο πολιτισμό, ανήκουν σε όλους μας, οπότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον καθένα. Θέτουν τα πιο προκλητικά ερωτήματα που πάντοτε αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι», αναφέρει στην «Κ».

Δίπλα της η Τόνι Ντόρφμαν, επίσης καθηγήτρια στο Γέιλ και σκηνοθέτις, η οποία συμπληρώνει: «Η αρχαία ελληνική τραγωδία γράφτηκε από έναν πολεμικό πολιτισμό. Μετά την ανακάλυψη της ατομικής βόμβας όλοι στον κόσμο ζουν υπό την απειλή της εξόντωσης. Και όχι πολύ μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, από την 11η Σεπτεμβρίου 2001, εμείς στην Αμερική προσπαθούμε να βρούμε τρόπους για να διαχειριστούμε ηθικά απειλές προς τα ιδανικά του Δυτικού πολιτισμού που αρθρώθηκαν για πρώτη φορά από την Κλασική Ελλάδα. Δεν είναι εύκολο και έχουμε κάνει λάθη. Αλλά τα ερωτήματα που έθεσαν ο Ομηρος, ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης και ο Αριστοφάνης, για το ποιος είναι ο σωστός τρόπος να ζει κανείς σε έναν επικίνδυνο και απρόβλεπτο κόσμο, είναι το ίδιο σημαντικά σήμερα όπως και πριν από 2.500 χιλιάδες χρόνια».

Τα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας μελετώνται σε όλα τα πανεπιστήμια, ωστόσο στην Ελλάδα η έρευνα υπολείπεται. Οι δύο γυναίκες, μαζί με την απόφοιτο και συνεργάτη του Γέιλ Σάντι Γκαχερί και τον σκηνοθέτη και συνθέτη Θόδωρο Αμπαζή διευθύνουν το 4ο διεθνές εργαστήριο αρχαίου δράματος, που ξεκίνησε χθες και θα ολοκληρωθεί στις 30 Ιουλίου στους Δελφούς, από το Εθνικό Θέατρο, με τη συνεργασία του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών. Οπως τόνιζε στην «Κ» ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού κ. Στάθης Λιβαθινός, «η θεατρική μας παιδεία αλλά και η έρευνα του αρχαίου δράματος, η αναζήτηση, οι πειραματισμοί, οι παραστάσεις κλειστού χώρου, οι φωνές και τα σώματα των ηθοποιών, η συστηματική προσέγγιση δηλαδή των πρακτικών αναγκών του αρχαίου δράματος, θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει… χθες. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να βρεθούμε σε ένα επίπεδο ανάλογο με αυτό της Ευρώπης, ανατολικής και δυτικής».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή