Ενας υπέρμαχος των νόμων της ελεύθερης αγοράς και επικριτής των εργατικών σωματείων φαίνεται πως θα αναλάβει τα ηνία του υπουργείου Εργασίας στις ΗΠΑ, μετά την αιφνίδια παραίτηση του Αλεξ Ακόστα λόγω εμπλοκής του στο σκάνδαλο του Τζέφρεϊ Επστάιν. Ο λόγος γίνεται για τον Πάτρικ Πιζέλα, ο οποίος ήταν υφυπουργός Εργασίας πριν ανακοινώσει ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ μέσω Twitter πως θα αντικαταστήσει τον Ακόστα στη θέση του υπουργού.
Οταν ο Πιζέλα υπηρετούσε στην ομοσπονδιακή αρχή εργασιακών σχέσεων (Federal Labor Relations Authority) επί κυβέρνησης Μπάρακ Ομπάμα, είχε συγκρίνει τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους με την ομάδα γκάνγκστερ στην ταινία «Το λιμάνι της αγωνίας» του Ηλία Καζάν, όπου πρωταγωνιστούσε ο Μάρλον Μπράντο, αναφέρουν οι New York Times. Στην ταινία αυτή, η ομάδα αυτή εγκληματιών, η οποία συνδέονταν με τη μαφία, είχε πάρει αυθαίρετα και με τη βία τον έλεγχο του συνδικάτου που εκπροσωπούσε τους εργαζομένους του λιμανιού. Το 2014, ο Πιζέλα είχε επιδοκιμάσει απόφαση του ομοσπονδιακού δικαστηρίου που απαγορεύει να χρησιμοποιούνται πορίσματα από έρευνες γενικών επιθεωρητών στη διαπραγμάτευση συλλογικών συμβάσεων εργασίας. «Εάν οι κρατικές υπηρεσίες και τα συνδικάτα είχαν τη δυνατότητα να διαπραγματεύονται πάνω σε προτάσεις που συσχετίζονται με έρευνες γενικών επιθεωρητών (IGs), η δυνατότητα των IGs να διερευνήσουν υποθέσεις διαφθοράς θα συμβιβαζόταν σε μεγάλο βαθμό», είχε γράψει ο ίδιος στην ειδησεογραφική ιστοσελίδα Government Executive. Το 2008, όταν ήταν αξιωματούχος στο υπουργείο Εργασίας επί κυβέρνησης Μπους, ο Πιζέλα είχε διαμαρτυρηθεί για το «υπερβολικό κόστος» που προκύπτει όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι ασχολούνται με συνδικαλιστικά θέματα, σπαταλώντας τον χρόνο εργασίας, παρά το γεγονός ότι το δικαίωμα αυτό αναγνωρίζεται από το εργατικό δίκαιο της χώρας.
Ο Τραμπ έχει στείλει συγκεχυμένα μηνύματα σε ό,τι αφορά τις θέσεις του στη συνδικαλιστική εκπροσώπηση των εργαζομένων, παρατηρούν οι New York Times στο σχετικό δημοσίευμα. Εχει φλερτάρει με τους συνδικαλιστές του κατασκευαστικού κλάδου και των αρχών επιβολής του νόμου. Παράλληλα, όμως, έχει υιοθετήσει σκληρότερη στάση απέναντι στην πλειονότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Το πιο συντηρητικά μέλη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, όμως, ασκούν πιέσεις για να αποδυναμωθεί το δικαίωμα της συλλογικής διαπραγμάτευσης των συμβάσεων εργασίας με τους εκπροσώπους συνδικάτων. Οι New York Times κάνουν λόγο για μια λίστα που παρέδωσε υψηλόβαθμο στέλεχος του Λευκού Οίκου στον Ακόστα όταν είχε ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Εργασίας το 2017. Στη λίστα αυτή περιλαμβάνονταν προτάσεις για την αποδυνάμωση του δικαιώματος της συλλογικής διαπραγμάτευσης και των μέτρων προστασίας που ισχύουν για τους εργαζομένους σε κατασκευαστικά έργα που χρηματοδοτεί το ομοσπονδιακό κράτος. Ο Ακόστα είχε απορρίψει αρκετές από αυτές τις προτάσεις, δηλώνοντας κεκλεισμένων των θυρών πως «εκπροσωπούμε το υπουργείο Εργασίας και όχι το υπουργείο Εμπορίου». Πιθανολογείται πως οι αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου μπορούν να ελπίζουν σε μια καλύτερη συνεργασία με τον Πιζέλα. Στο μεταξύ, διακεκριμένοι οικονομολόγοι αλλά και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχουν κάνουν λόγο για την αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, καλώντας τους κυβερνώντες να λάβουν μέτρα για τη γεφύρωση του χάσματος.
Προσωρινές συμβάσεις
Αν και η ανεργία στην αμερικανική οικονομία κινείται στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων δεκαετιών, αντανακλώντας μια εύρωστη αγορά εργασίας, η αύξηση των μισθών δεν είναι διόλου ικανοποιητική. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς πως το ωρομίσθιο αυξήθηκε, κατά μέσον όρο 6 σεντς, στα 27,90 δολάρια τον Ιούνιο, δηλαδή λιγότερο από τον Μάιο, αναφέρει η ειδησεογραφική ιστοσελίδα Vox. Επιπροσθέτως, αν και οι Αμερικανοί έχουν τη δυνατότητα να βρουν δουλειά, λιγοστεύουν αυτοί που απασχολούνται με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Εκατομμύρια Αμερικανοί εργάζονται με προσωρινές συμβάσεις εργασίας. Τον Μάιο προστέθηκαν ακόμη 4,3 εκατομμύρια Αμερικανοί που εργάζονται με προσωρινές συμβάσεις εργασίας, παρά το γεγονός ότι η οικονομία διανύει μία από τις μεγαλύτερες περιόδους με ισχυρή ανάπτυξη.
Αν και η ανεργία στις ΗΠΑ έφθασε το 3,7% τον Ιούνιο –που είναι το χαμηλότερο επίπεδο που έχει καταγραφεί από τον Δεκέμβριο του 1969–, οι επιχειρήσεις διστάζουν να προχωρήσουν σε μεγάλες αυξήσεις μισθών. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου 12μήνου, οι μισθοί έχουν ενισχυθεί έως και 3,1% κατά μέσον όρο, αναφέρει το Vox. Η υποτονική αύξηση των εισοδημάτων στη μεσαία τάξη των ΗΠΑ είναι ένα από αδύναμα σημεία της αμερικανικής οικονομίας, αφού ανέκαμψε μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Οι μισθοί δεν ανταποκρίνονται στην άνοδο του κόστους διαβίωσης, παρά τη μεγάλη πτώση της ανεργίας.