«Μόνη περίπτωση να φωτογραφίσω μια παραλία είναι να υπάρχει μια ξανθιά εκεί». Και να τη! Η ατάκα είναι του διάσημου φωτογράφου Slim Aarons, του ανθρώπου που υποστήριζε ότι τον ενδιαφέρει να φωτογραφίζει μόνο ελκυστικούς ανθρώπους να κάνουν ελκυστικά πράγματα, σε ελκυστικά μέρη. Ήταν η απάντηση που έδωσε στο περιοδικό Vanity Fair, όταν τη δεκαετία του '50 του ζήτησε να καλύψει φωτογραφικά τον πόλεμο της Κορέας.
Η «ξανθιά» είναι η Sarah Marson Williams και πληροί όλες τις προδιαγραφές: στέκεται σε μια εξωτική παραλία στα Μπαρμπέιντος, είναι καλλίγραμμη, μαυρισμένη και πίνει κοκτέιλ. Ξέροντας τη δουλειά του διάσημου φωτογράφου, σε κάποιους ίσως μοιάζει παράταιρο να του ζητείται η κάλυψη ενός πολέμου, όμως έτσι ξεκίνησε την καριέρα του, στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην Ιταλία, όπου τον έστειλαν τότε, είδε τόσες σφαγές που δεν θέλησε ποτέ ξανά να φωτογραφίσει κάτι τόσο σκοτεινό και βίαιο.
Αντιθέτως, τον ενδιέφεραν η Μέριλιν Μονρόε, η Λορίν Μπακόλ και ο Κλαρκ Γκέιμπλ, οι Ρότσιλντ και οι Γκίνες, αλλά και ο Λάκι Λουτσιάνο. Κυρίως όμως ήταν ανώνυμοι όμορφοι άνθρωποι δίπλα σε πισίνες ή σε άλλες πολυτελείς τοποθεσίες. «Δεν έψαχνα ποτέ την υψηλή τέχνη», έλεγε ο ίδιος, ενώ, όπως συχνά υπενθύμιζε, «όλα είναι μπούρδες»… ■