Oσοι δεν ενδιαφέρονται για τα πρωταθλήματα ανοικτής θαλάσσης πιθανότατα δεν έχουν ακούσει ξανά το όνομά του. Σε εκείνους όμως που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην αγωνιστική ιστιoπλοΐα είναι γνωστός και ιδιαίτερα αγαπητός. Οχι άδικα.
Ο προπονητής του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Πειραιά έχει μεταδώσει την αγάπη του για το άθλημά του σε δεκάδες παιδιά και εφήβους: τους έχει εμφυσήσει την πίστη στον εαυτό τους, την αξία της επιμονής και του ευ αγωνίζεσθαι καθώς και την πεποίθηση ότι η σκληρή προσπάθεια επιβραβεύεται. Ειδικά αυτό το τελευταίο το αποδεικνύει η συγκομιδή σε διακρίσεις των ομάδων του: σε επτά παγκόσμια πρωταθλήματα και ισάριθμα ευρωπαϊκά έχουν κατακτήσει πέντε χρυσά, πέντε αργυρά και τέσσερα χάλκινα μετάλλια. Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Οδυσσέας Σπανάκης και ο Κωνσταντίνος Μιχαλόπουλος στέφθηκαν παγκόσμιοι πρωταθλητές U17 (κάτω των 17 ετών) στην Πορτογαλία. Από εκεί έφυγαν κατευθείαν για την πόλη Βιλαγκάρθια ντε Αρούσα της Ισπανίας, ώστε μαζί με τους υπόλοιπους Ελληνες ιστιοπλόους να συμμετάσχουν στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που ξεκινά την προσεχή Πέμπτη.
«Η ιστιοπλοΐα απαιτεί συνδυασμό ικανοτήτων: φυσική δύναμη και αντοχή αλλά και ευστροφία και ετοιμότητα, ώστε να δίνεις άμεση λύση σε κάθε πρόβλημα που προκύπτει, να λειτουργούν τα αντανακλαστικά σου», λέει ο 37χρονος Ανδρέας Παπαδόπουλος. Ο ίδιος το έχει μάθει από πιτσιρικάς, στη Θεσσαλονίκη όπου μεγάλωσε. Αρχικά από τον πατέρα του, που συχνά τον έπαιρνε μαζί του όταν ανοιγόταν στον Θερμαϊκό, και στη συνέχεια ως αθλητής του τοπικού ιστιοπλοϊκού ομίλου· συμμετείχε στον πρώτο του αγώνα σε ηλικία μόλις έντεκα ετών και κατετάγη δεύτερος.
Μιλώντας μαζί του συνειδητοποιεί κανείς τη δυναμική της ιστιοπλοΐας. Σε αθλητικό επίπεδο, μια και «η χώρα μας θεωρείται διεθνώς δύναμη υπολογίσιμη, αν και έχουμε απέναντί μας άλλες που επενδύουν τεράστια ποσά». Αλλά και σε οικονομικό. «Θα ακουστεί ίσως υπερβολή, αλλά ολόκληρη η Ελλάδα –με τέτοιες θάλασσες και τόσες ακτές– θα μπορούσε να ζήσει από τον ιστιοπλοϊκό τουρισμό. Δυστυχώς, αυτό δεν έχει γίνει κατανοητό από τους αρμοδίους».
Ο κ. Παπαδόπουλος είναι υπερήφανος για τα «παιδιά» του – έτσι αποκαλεί τους αθλητές και τις αθλήτριές του· μαζί με τους γονείς τους, που τα στηρίζουν, κάνουν καθημερινές θυσίες και υπερβάσεις. Η ιστιοπλοΐα δεν αποτελεί προτεραιότητα για την ελληνική πολιτεία. Αναμενόμενο, εν μέρει. Δεν γεμίζει στάδια, δεν προσελκύει χορηγούς, δεν εντυπωσιάζει με ρεκόρ. «Κι όμως, λόγω της ιστορίας και της παράδοσής μας, θα έπρεπε να είναι εθνικό μας άθλημα», λέει ο Ανδρέας Παπαδόπουλος. Το μικρό παράπονο ενός άοκνου «εργάτη» του αθλητισμού μας.