Στο ύψος της Αργυράς Ακτής, στο Μάτι Αττικής, εκεί όπου μια πολύχρωμη πινακίδα καλωσορίζει τον επισκέπτη, διακρίνονται ακόμη στην άσφαλτο κάποια από τα σημάδια της μοιραίας ημέρας. Είναι τα αποτυπώματα της 23ης Ιουλίου 2018. Υποδεικνύουν ορισμένα από τα σημεία όπου εγκλωβίστηκαν και κάηκαν δεκάδες αυτοκίνητα. Οι ζάντες τους έλιωσαν σαν κερί. Κάποιοι επιβάτες δεν πρόφτασαν να τα εγκαταλείψουν.
Ενα χρόνο μετά τη μεγάλη πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική με τους περισσότερους από 100 νεκρούς σε Μάτι και Νέο Βουτζά, η «Κ» επιστρέφει στις πληγείσες περιοχές. Καταγράφει τη σημερινή εικόνα τους, τις παραλείψεις του κρατικού μηχανισμού και τις εκκρεμότητες. Τέσσερις άνθρωποι που έζησαν τη φωτιά ή έχασαν συγγενικά τους πρόσωπα γράφουν για τη μάχη που έδωσαν με τις φλόγες και επισημαίνουν πόσο μόνοι και απροστάτευτοι ένιωσαν εκείνη την ημέρα από τους αρμόδιους φορείς. Οσο περίμεναν τη διάσωση στη θάλασσα, στο Συντονιστικό Κέντρο της Πυροσβεστικής παρουσία του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και υπουργικών στελεχών, παρουσιαζόταν μια άλλη εικόνα, η οποία δεν συμβάδιζε με την πραγματικότητα. «Εχει νεκρούς αλλά δεν τους ανακοινώνουν» παραδέχτηκε εκείνο το βράδυ τηλεφωνητής σε προσωπικό τηλεφώνημα που έκανε από το κέντρο στην μητέρα του στις 23:15.
Με αυτές τις εικόνες πορεύονται μέχρι και σήμερα δεκάδες εγκαυματίες. Ακόμη κι αν έχουν λάβει εξιτήριο, αρκετοί έπειτα από πολύμηνη νοσηλεία, οι περιπέτειές τους δεν έχουν τελειώσει. Πρέπει να αποφεύγουν τον ήλιο, να φροντίζουν καθημερινά τα τραύματά τους, να αφιερώνουν χρόνο σε ασκήσεις και φυσιοθεραπείες. Ακόμη και το πιο αυτονόητο, να σταθούν ξανά όρθιοι, δεν ήταν για όλους άμεσα εφικτό.