Και βέβαια υπάρχει θέμα με την ελεύθερη διακίνηση ιδεών στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Μπορεί να το επιβεβαιώσει ο Γάλλος ιστορικός Στεφάν Κουρτουά, εκ των συγγραφέων του μνημειώδους έργου «Η μαύρη βίβλος του κομμουνισμού». Προσκεκλημένος στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει την ομιλία του διότι η ΚΝΕ είχε αντίθετη άποψη. Θα μου πείτε, η ΚΝΕ δεν είναι αστυνομία και στα τέλη της δεκαετίας του ενενήντα στη χώρα μας ο αντικομμουνισμός αντιμετωπιζόταν σαν λοιμώδες νόσημα της πολιτικής. Είχαν πολλά ράμματα για τη γούνα του ιστορικού, ο οποίος, εκτός των άλλων, είχε τολμήσει να συγκρίνει τον κομμουνισμό με τον ναζισμό. Η ιστορική έρευνα είναι ελεύθερη, αρκεί να μην οδηγείται σε συμπεράσματα που θίγουν τις ευαισθησίες του Κνίτη.
Το 2011 προσκεκλημένος στο Πανεπιστήμιο Πατρών ήταν ο Τζέιμς Γουότσον, ο ένας από τους δύο βιολόγους που ανακάλυψαν τον διπλό έλικα (DNA) και τιμήθηκε με το Νομπέλ Ιατρικής το 1962. Κουκουλοφόροι κραδαίνοντας κοντάρια διέκοψαν την ομιλία του κραυγάζοντας «Η γενετική είναι συνώνυμη του ναζισμού». Το ενδιαφέρον στην περίπτωση είναι η αλαζονεία του αμόρφωτου ο οποίος νομίζει πως τα ξέρει όλα επειδή του τα είπε με το νι και το σίγμα κάποιος φίλος του πίνοντας μπίρες. Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να προωθηθεί η επιστημονική έρευνα από ένα ποτήρι παγωμένη μπίρα; Και μη μου πείτε ότι ο Γουότσον κατηγορήθηκε μερικά χρόνια αργότερα για ρατσισμό επειδή είπε πως υπάρχουν γονιδιακές διαφορές ανάμεσα στις φυλές. Μου είναι παντελώς αδιάφορο. Σημασία έχει ότι κάποια αμόρφωτα θέλησαν να του στερήσουν το δικαίωμα στον λόγο.
Τέτοια περιστατικά έχει καταγράψει οποιοσδήποτε έχει περάσει από το ελληνικό πανεπιστήμιο. Τον αντίλογο τον εξέθεσε ο Τ. Κωστόπουλος σε έρευνά του το 2006, όταν διεπίστωνε φρικιών ότι, παρά το άσυλο, 13 ολόκληρες εισβολές της αστυνομίας και της στρατονομίας διαπιστώθηκαν από το 1983 ώς το 2006. Αδιάφορο αν καμία απ’ αυτές δεν είχε να κάνει με τον περιορισμό της ακαδημαϊκής ελευθερίας. Ησαν επεμβάσεις με στόχο των περιορισμό ταραχών, συλλήψεις ταραξιών και απαγόρευση διαδηλώσεων. Δεν χρειάζεται εδώ να προσθέσω ότι οι υποστηρικτές του «ασύλου» θεωρούν ότι το μπάχαλο είναι μέρος της εκπαιδευτικής λειτουργίας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
Ακόμη κι αν παραβλέψουμε τους λαθρεμπόρους «μαϊ-μούδων» και ναρκωτικών, η κατάργηση του «ασύλου» είναι απαραίτητη για την απελευθέρωση των ιδρυμάτων από τους καταπατητές της ακαδημαϊκής ελευθερίας. Από όσους θεωρούν ότι δικαιούνται να επιβάλουν τις απόψεις τους τραμπουκίζοντας και καταπατώντας το δημοκρατικό δικαίωμα της πλειοψηφίας στη μόρφωση.