«Η “Γαλήνη”, το βικτωριανό εκείνο σπίτι, κόκκινο Πομπηίας, μου έδωσε για πρώτη φορά, ύστερα από πολλά χρόνια, το αίσθημα του στερεού σπιτιού, όχι της προσωρινής κατασκήνωσης: αυτής της πραμάτειας που πήρα τη συνήθεια να νομίζω πως δεν κατασκευάζεται πια», έγραφε ο Γιώργος Σεφέρης σε επιστολή προς τον Γιώργο Κατσίμπαλη που περιλαμβάνεται στις «Δοκιμές» του. Υπήρξε ένας από τους πιο τακτικούς επισκέπτες του Πόρου και της βίλας «Γαλήνη» και στην ηρεμία του έγραψε το ποίημα «Κίχλη», δανειζόμενος τον τίτλο από το μικρό πλοίο που άραζε συνήθως μπροστά στο σπίτι. Το γεγονός αναφέρει η Αλεξ Ζάννου, εγγονή της Ιουλίας Δραγούμη, στο αυτοβιογραφικό κείμενο της «Η ιστορία της “Γαλήνης”», στο οποίο αφηγείται την ιστορία της οικογενειακής της κατοικίας, ενός σπιτιού που, όπως θυμάται η ίδια, ποτέ δεν έμεινε άδειο. «Η οικογένεια, οι συγγενείς, οι καλεσμένοι, πηγαινοερχόταν συνεχώς … Επίσης συχνά η Ιουλία Δραγούμη δάνειζε τη “Γαλήνη” σε νιόπαντρα ζευγάρια, συγγενών και γνωστών, για τον μήνα του μέλιτος».
Η βίλα «Γαλήνη» σήμερα είναι ιδιωτική κατοικία και δεν ανοίγει την πόρτα της στο κοινό. Στο παρελθόν ταλαιπωρήθηκε, λεηλατήθηκε και τώρα οι ιδιοκτήτες έχουν γίνει πολύ επιφυλακτικοί με εκείνους που χτυπούν την πόρτα τους. Ωστόσο, οι επισκέπτες που πηγαίνουν στον Πόρο, αποφασισμένοι να εξερευνήσουν τον αισθαντικό του μύθο, εξακολουθούν να ρωτούν για το περίφημο «κόκκινο σπίτι». Ο Πόρος του Γιώργου Σεφέρη και του Κοσμά Πολίτη, της «Κίχλης» και του «Λεμονοδάσους», το «ηδονόπαθο» νησί του ποιητή με την ακίνητη θάλασσα και τις λάγνες στεριές του Γαλατά, όπου ο λογοτέχνης έπλεξε τους έρωτες της Βίργως και του Παύλου, είναι προφανώς ένας τόπος που ζει περισσότερο στη φαντασία παρά στην πραγματικότητα. Κι όμως ακόμη έχουμε την ανάγκη να βρούμε τα ίχνη του, κι ας έχει περάσει περισσότερο από μισός αιώνας από την εποχή που έζησε σε αυτό μια ωραία και πνευματώδης παρέα παραθεριστών. Η βίλα «Γαλήνη» ήταν το θερινό σπίτι τους, μια νεοκλασική έπαυλη που εξακολουθεί να στέκει στην κορυφή ενός πευκόφυτου λόφου με θέα την ακύμαντη λιμνοθάλασσα, και να τρέφει τα καλοκαιρινά μας όνειρα.