Καθηλωτικός ο Βενγκέροφ στο Κοντσέρτο του Μπραμς

Καθηλωτικός ο Βενγκέροφ στο Κοντσέρτο του Μπραμς

2' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η πρωτοτυπία του ρεπερτορίου και οι καλλιτεχνικές προκλήσεις δεν ανήκουν στα χαρακτηριστικά της παρούσας καλλιτεχνικής διεύθυνσης της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών. Εκτός εάν τέτοια θεωρούνται ποικίλα σάουντρακ ή «ροκ επιτυχίες» των Σκόρπιονς, των Μετάλικα, των Πινκ Φλόιντ και άλλων που ενέταξε στο ρεπερτόριό της η ορχήστρα τα τελευταία χρόνια και, φυσικά, εφόσον αυτά μπορούν να θεωρηθούν ρεπερτόριο της πρώτης και παλαιότερης συμφωνικής ορχήστρας της χώρας και όχι ενός συνόλου ποικίλης μουσικής. Για δε τις συναυλίες ποικίλης μουσικής το ελληνικό κράτος πληρώνει άλλες ορχήστρες από τα χρήματα των φορολογουμένων.

Δεν θα υπήρχε αντίρρηση για παρόμοιες συναυλίες, εάν φέτος το καλοκαίρι δεν τους δινόταν η μερίδα του λέοντος, δηλαδή εάν οι ποπ βραδιές δεν αποτελούσαν δύο από τα τρία προγράμματα της Κρατικής στο Ηρώδειο από τον Ιούνιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο και εάν στο ένα και μόνον πρόγραμμα αμιγώς συμφωνικής μουσικής η ορχήστρα δεν παρουσίαζε «μια απ’ τα ίδια»: το Κοντσέρτο για βιολί του Μπραμς και τη «Συμφωνία του Νέου Κόσμου», έργα που φαντάζεται κανείς ότι τα παίζει πια δίχως πρόβες. Ισως, βέβαια, αυτό να είναι το κριτήριο.

Μπορεί όσοι προγραμματίζουν να θεωρούν ότι μόνο με άκρως δημοφιλή έργα προσελκύουν κοινό. Τότε στις 16 Ιουλίου σίγουρα θα δοκίμασαν μεγάλη έκπληξη αντικρίζοντας τις άδειες κερκίδες, ειδικά φέτος, που το Φεστιβάλ Αθηνών έδωσε μαθήματα σχετικά με το πώς γεμίζει το Ηρώδειο με συναυλίες κλασικής μουσικής. Κρίμα για τον έξοχο βιολονίστα Μαξίμ Βενγκέροφ, ο οποίος έδωσε μια συναρπαστική ερμηνεία του Κοντσέρτου του Μπραμς. Χωρίς μανιερισμούς, χωρίς τίποτε «περίεργο», «επιπλέον» η «περιττό», χωρίς αδικαιολόγητες αυξομειώσεις ταχυτήτων ή ακρότητες στη δυναμική, απλώς εμπιστευόμενος το ίδιο το έργο, υπήρξε καθηλωτικός. Οπλα του ήταν ένας γεμάτος, ρωμαλέος ήχος και μια ταχύτητα η οποία δεν άφηνε μόνο να ακούσει κανείς τη μουσική, αλλά επέτρεπε και να την αισθανθεί. Πάνω απ’ όλα, ο Βενγκέροφ ξεχώρισε για τη μουσικότητα και το γούστο του σε ένα έργο που δεν μοιάζει πια να κρατά μυστικά από εκείνον: κάθε φράση διαμορφωνόταν με τρόπο που έδειχνε να ανταποκρίνεται στο πρωταρχικό ζητούμενο της μουσικής, διέθετε σιγουριά, αυτοπεποίθηση και ήταν συναισθηματικά άμεση. Στην κατάληξη του πρώτου μέρους, στο δικής του έμπνευσης αυτοσχεδιαστικό εδάφιο (καντέντσα), ο Βενγκέροφ ενδιαφέρθηκε κυρίως για την έκφραση, προσφέροντας φράσεις μεγάλου λυρισμού και πλαστικότητας, στις οποίες η απίστευτη δεξιοτεχνία του ήταν απλώς ένα ακόμα εκφραστικό εργαλείο. Ηταν μια πρόγευση για τις μοναδικής γλυκύτητας τελικές φράσεις του πρώτου μέρους αλλά και για την υπέροχη ερμηνεία του λυρικού δεύτερου μέρους που ακολούθησε, όπου ο Βενγκέροφ εστίασε και πάλι στην ουσία του μουσικού κειμένου. Η Κρατική

Ορχήστρα υπό τον καλλιτεχνικό της διευθυντή Στέφανο Τσιαλή παρακολούθησε τον βιολονίστα, πλαισιώνοντάς τον με γεμάτο συμφωνικό ήχο. Λόγω της βροχής, το δεύτερο μέρος της συναυλίας ακυρώθηκε. Μην ανησυχείτε: η «Συμφωνία του Νέου Κόσμου» –το μαντέψατε!– έχει προγραμματιστεί και για του χρόνου… 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή