Υπάρχουν ορισμένα γεγονότα στην ιστορία των κρατών τα οποία καθορίζουν την υπόσταση και το μέλλον τους. Η γενεσιουργός αυτή στιγμή συνήθως συνοδεύεται από αρκετή τραγικότητα, όπως συνέβη προ περίπου 70 ετών, κατά τον πόλεμο της Κορέας, ο οποίος οδήγησε στον οριστικό διχασμό ανάμεσα στα δύο κράτη που ακόμη και σήμερα καταλαμβάνουν την έκταση της Κορεατικής Χερσονήσου. Οι διάφορες πτυχές του «ξεχασμένου πολέμου», όπως αποκαλείται λόγω των ευρύτερα γνωστών συγκρούσεων που προηγήθηκαν (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος) και ακολούθησαν (Βιετνάμ), συζητήθηκαν επί τέσσερις συνεχόμενες ημέρες στην Αθήνα σε μια εκδήλωση με ομιλίες και παρεμβάσεις 65 εκπαιδευτικών από 12 χώρες, οι οποίες συμμετείχαν στον πόλεμο του 1950-53 (Κορέα, ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Καναδάς, Γερμανία, Ελλάδα, Τουρκία, Δανία, Σουηδία, Ολλανδία και Νότια Αφρική).
Η επιλογή της Αθήνας από το Ιδρυμα Κληρονομιάς του Κορεατικού Πολέμου (Korean War Legacy Foundation) έγινε με αφορμή τις πρόσφατες προφορικές συνεντεύξεις που δόθηκαν από Ελληνες βετεράνους του πολέμου της Κορέας. Στο τετραήμερο συνέδριο μίλησαν αρκετοί.
Ανάμεσα σε αυτούς ο Δημήτρης Ματσούκας, ο οποίος είναι μέλος της οργάνωσης των Ελλήνων βετεράνων της Κορέας και αδελφός του ανθυπολοχαγού Γεωργίου Ματσούκα, που το 1951 σκοτώθηκε ενώ ηγείτο επίθεσης στις εχθρικές γραμμές. Το εκστρατευτικό σώμα της Ελλάδας αποτελούσε την πέμπτη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη χώρας που συμμετείχε στον πόλεμο. Παρούσα ήταν και η Νίνα Μόβιν, κόρη του Ράσμους Μόβιν, του Δανού ιατρού που περιέθαλψε χιλιάδες Κορεάτες τραυματίες πάνω στο πλωτό νοσοκομείο Jutlandia. Εκπρόσωποι από τη Γερμανία μίλησαν για τη μεγάλη συνεισφορά (του τότε δυτικού τμήματος) της χώρας τους στο έργο του Ερυθρού Σταυρού, ενώ δάσκαλοι από την Τουρκία αναφέρθηκαν στο ορφανοτροφείο της Αγκυρας, όπου σώθηκαν 80 ορφανά από τη διαλυμένη από τον πόλεμο Κορέα.
Για την Ελλάδα, η εμπειρία της Κορέας είχε μια επιπλέον σημασία, καθώς οι δυνάμεις της είχαν μόλις ολοκληρώσει το 1949 τη δράση τους στον ελληνικό Εμφύλιο, όντας πρακτικά οι μοναδικές με γνώσεις ανταρτοπολέμου, κάτι που συνέβαλε στη γενικότερη φήμη τους στο πεδίο της μάχης. Είναι απολύτως βέβαιο ότι η ιστορική έρευνα έχει ακόμη πολλά να δώσει για τον πόλεμο της Κορέας, ανεξαρτήτως του αν οι προσπάθειες των διοργανωτών τού –εξαιρετικά πρωτότυπου για τα δεδομένα της Αθήνας– συνεδρίου κατορθώσουν να του αφαιρέσουν την προσωνυμία του «ξεχασμένου».