Η Μόρια ως υπόθεση εργασίας

Η Μόρια ως υπόθεση εργασίας

1' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Μόρια είναι ένα από τα επιτεύγματα της τετραετίας. Το μνημείο του μεταναστευτικού-προσφυγικού ζητήματος. Ενα φαραωνικό οικοδόμημα που στεγάζει την ανθρώπινη εξαθλίωση σε συνδυασμό με την ανθρωπιστική υποκρισία. Τηλεοπτικά δίκτυα, ερευνητική δημοσιογραφία έχουν εγκύψει στις συνθήκες που επικρατούν, στους βιασμούς παιδιών, στο θρησκευτικό μίσος, στα μαχαιρώματα, στις ασθένειες, στην ανυπαρξία υγιεινής, στον φόβο. Περιγράφουν μια ανθρώπινη χωματερή, όμως για κάποιους λόγους που οι ίδιοι τους θεωρούν προφανείς δεν ασχολούνται καθόλου με τις επιπτώσεις στο ανθρώπινο περιβάλλον της χωματερής. Βλέπετε, οι κάτοικοι της Μόριας και της Μυτιλήνης δεν αφορούν τους οικολόγους. Δεν είναι δένδρα ούτε φάλαινες. Είναι άνθρωποι, και ως άνθρωποι μπορούν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Περίπου 90.000 είναι οι κάτοικοι της Λέσβου. Περίπου 9.000 είναι οι μετανάστες. Ητοι το ένα δέκατο του πληθυσμού. Εξ αυτών περίπου 7.000 είναι εγκατεστημένοι στη Μόρια, σ’ ένα χωριό 1.000 κατοίκων, και οι υπόλοιποι βρίσκονται στον Καρά Τεπέ ή κάπου στη φύση. Η θεωρία της τετραετίας περί «ανοικτών στρατοπέδων» σημαίνει πολύ απλά ότι οι μετανάστες κυκλοφορούν χωρίς έλεγχο. Ανοικτή είναι και η αποχέτευση στη Μόρια. Τα λύματα χύνονται στη φύση.

Τα αναφέρω όλα αυτά, αν και ξέρω ότι πάλι θα πέσουν πάνω μου οι μαινάδες που διονυσιάζονται με τους χυμούς του ανθρωπισμού τους. Φταίει ίσως το γεγονός ότι στο λύκειο, στην παράσταση των «Βακχών» του Ευριπίδη που είχαμε ανεβάσει, μου είχαν αναθέσει τον ρόλο του Πενθέα. Ξέρω όμως και κάτι ακόμη. Η Μόρια είναι υπόθεση εργασίας του τρόπου με τον οποίον αντιμετώπισε η τετραετία το μεταναστευτικό. Βήμα πρώτον: εξουδετέρωση των αντιδράσεων του ντόπιου πληθυσμού, των «ιθαγενών», διά των ενοχών. Αν τολμήσετε να αντιδράσετε, σημαίνει ότι είστε ρατσιστές, φασιστοειδή, τα τρία κακά της μοίρας σας. Ποιος θέλει να είναι ρατσιστής; Κανείς. Το μαγαζί του τον ενδιαφέρει και να μπορεί να κυκλοφορεί χωρίς να φοβάται. Βήμα δεύτερον: τα εύσημα πέφτουν βροχή. Πάπας, Ρεντγκρέιβ, Αϊ Ουέι Ουέι, Τσίπρας πρωθυπουργός: οι Μυτιληνιοί είναι καλοί άνθρωποι. Πάμε τώρα στη Λέσβο να δούμε πώς αντιδρούν οι εκεί ιθαγενείς. Πούλησαν τη Μόρια σαν το μνημόνιο. Και η ψοφοδεής Ευρώπη τους αγάπησε. Ο Τσίπρας έγινε ο αντίποδας του Ορμπαν. Γι’ αυτό και η ήττα του ανησύχησε την προοδευτική Δύση.

Τι μέλλει γενέσθαι; Ολα συγκλίνουν σε ένα σημείο. Πρέπει να αλλάξει η διαδικασία χορήγησης ασύλου που μπορεί να κρατήσει έως και επτά ολόκληρα χρόνια με Κυριακές και εορτές. Προς το παρόν, δεν έχω ακούσει τίποτε επί του θέματος. Ομως κι αύριο μέρα είναι και θα επανέλθω.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή