Καταδικαστική, όπως αναμενόταν άλλωστε, υπήρξε η χθεσινή απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου για τις συμβάσεις προμήθειας πετρελαιοειδών από τις εταιρείες εμπορίας και, συγκεκριμένα, την υποχρέωση των εταιρειών αυτών να προμηθεύονται καύσιμα από τα διυλιστήρια στα οποία παραδίδουν προς φύλαξιν το στρατηγικό απόθεμα καυσίμων που νομοθετικά υποχρεούνται να διατηρούν.
Οπως εξηγεί το Δικαστήριο, οι εταιρείες εμπορίας είναι που, νομοθετικά, έχουν την ευθύνη διατήρησης του στρατηγικού αποθέματος 90 ημερών, το οποίο πρέπει μάλιστα για προφανείς λόγους να διατηρείται επί ελληνικού εδάφους. Ομως μη δυνάμενες να διατηρούν οι ίδιες αποθηκευτικούς χώρους, μετακυλίουν τη φύλαξη του αποθέματος σε διυλιστήρια. Μία φύλαξη που δεν γίνεται φυσικά δωρεάν αλλά με αντάλλαγμα την υπογραφή συμβάσεων προμήθειας καυσίμων με τα διυλιστήρια αυτά. Η υποχρέωση αυτή που αποτελεί και την αιτία της καταδίκης της Ελλάδος γιατί στην ουσία καθιστά αναπόφευκτη την αγορά καυσίμων από το ίδιο αυτό διυλιστήριο, περιορίζοντας τις δυνατότητες κοινοτικών διυλιστηρίων να εισέλθουν στην ελληνική αγορά καυσίμων.
Η διαδικασία εκκινήθη κατόπιν προσφυγής στην Επιτροπή των Shell και ΒΡ-Μobil και η καταδίκη της χώρας ήταν περίπου δεδομένη, καθώς η παραβίαση της κοινοτικής νομοθεσίας είναι προφανής. Το επιχείρημα της ανάγκης διασφάλισης παραγωγικού ρόλου στα διυλιστήρια της χώρας δεν είναι ολοσχερώς παράλογο, όμως εντός της εσωτερικής αγοράς της Ενωσης η επιστράτευση τεχνητών εμποδίων σαν το προαναφερθέν προσκρούει άμεσα στη νομοθεσία περί ελεύθερης κυκλοφορίας εμπορευμάτων και, φυσικά επισύρει την προσοχή της Επιτροπής, σε δε περίπτωση μη συμμόρφωσης, του Δικαστηρίου. «Το καθεστώς περί υποχρεωτικής διατήρησης αποθεμάτων ασφαλείας πετρελαιοειδών έχει συνέπεια να υποχρεούνται οι εταιρείες αυτές να εφοδιάζονται σε σημαντικό ποσοστό από τα εγκατεστημένα στο ελληνικό έδαφος διυλιστήρια», επισημαίνει το δικαστήριο, συμπληρώνοντας ότι αυτό «συνιστά διακριτική μεταχείριση εις βάρος των πετρελαιοειδών, διυλιστηρίων που βρίσκονται στο έδαφος άλλων κρατών-μελών».
Για συντάξιμο μισθό 300.000 δραχμών η συνταξιούχος του ΤΑΠ-ΟΤΕ (ηλικίας 44,5 ετών) θα εισπράξει 210.000 δραχμές εάν η πρόσληψή της έγινε μέχρι το τέλος του 1982. Αντιθέτως, η συνάδελφός της που προσελήφθη έστω και στις 3/1/83, θα εισπράξει για τα ίδια χρόνια εργασίας και τις ίδιες κρατήσεις 124.160 δραχμές. Στην ίδια λογική, η συνταξιούχος του Δημοσίου θα εισπράξει 171.000 δραχμές ή 107.000 δραχμές ανάλογα με την ημερομηνία πρόσληψης. Αντιθέτως, η συνταξιούχος του ΙΚΑ (σε ηλικία 55 ετών) θα εισπράξει 137.200 δραχμές.