Fame Story

2' 9" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αυτό δεν είναι ακόμη ένα κείμενο για το πανεπιστημιακό άσυλο. Η συζήτηση έγινε –συνεχίστηκε δηλαδή γιατί ποτέ δεν σταμάτησε στην πραγματικότητα–, ο νόμος ψηφίστηκε και πάμε παρακάτω. Αυτό είναι ένα κείμενο για το μπέρδεμα και τη σύγχυση του λόγου που συνοδεύει τη συζήτηση για το άσυλο, γιατί στην πραγματικότητα ποτέ δεν θα σταματήσει.

Ας δούμε πώς έθεσε το ζήτημα η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ραλλία Χρηστίδου στο άρθρο της «Η αλήθεια για το άσυλο», που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα τα «Νέα» (9/8/2019). Αντιγράφουμε από την τελευταία παράγραφο: «Κατά τον αρχηγό της Ν.Δ. κανένας δεν επιβουλεύεται την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, την κριτική σκέψη και τη νεανική αμφισβήτηση. Σε εποχές διεθνούς ανόδου του θρησκευτικού φανατισμού και της ρητορικής μίσους! Και οι νοσταλγοί της χούντας τρίβουν τα χέρια τους. Με πρόσχημα καταδικαστέες ακρότητες να μπουν όλα κάτω από την μπότα της αστυνομοκρατίας και του δόγματος της ομοιόμορφης “Τάξης”. Και έτσι θα προελάσουν ευκολότερα οι επιχειρηματικοί όμιλοι, η Εκκλησία, γενικότερα το κάθε λογής κατεστημένο που επιθυμεί να αναπαράγει και να διευρύνει την επιρροή του. Λογαριάζουν όμως χωρίς την κοινωνία, όσοι έχουν τέτοιες κατασταλτικές φιλοδοξίες. Και ο Σεπτέμβρης που θα ανοίξουν οι σχολές είναι σε ελάχιστες μέρες».

Οπως ένα σουξέ που χρειάζεται τις κατάλληλες λέξεις-κλειδιά για να είναι εύηχο και να μένει στο μυαλό, έτσι η κ. Χρηστίδου χώρεσε σε μερικές αράδες τα θέματα που αγγίζουν ευαίσθητες χορδές της κοινωνίας: φανατισμός, ρητορική μίσους, χούντα, μπότα και αστυνομοκρατία, τάξη μέσα σε εισαγωγικά ώστε ο κάθε υποψιασμένος να βγάλει τα συμπεράσματά του. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι δαιμονοποιούνται ξανά την ώρα που ψάχνουμε τρόπους να συνδεθούν τα πανεπιστήμια με την αγορά εργασίας, το «κάθε λογής κατεστημένο» παραμένει αόριστο και θολό για να δημιουργήσει υποψίες και θεωρίες συνωμοσίας, ενώ η Εκκλησία, ας μην κρυβόμαστε, αποδείχθηκε ότι έχει τον τρόπο της να προωθεί τα συμφέροντά της με κάθε κυβέρνηση. Δεν χρειάζεται κανένα άσυλο. Λογαριάζουν όμως χωρίς την κοινωνία, μας λέει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζοντας σε έναν αγωνιστικό Σεπτέμβριο.

Είναι κρίμα να βλέπεις τον λόγο νέων βουλευτών, νέων ανθρώπων, να μετατρέπεται σε μια στείρα επανάληψη εννοιών, εκφράσεων, μια συρραφή βαρύγδουπων λέξεων, ιστορικών όρων που ναι μεν έχουν μια βαρύτητα αλλά ανήκουν σε ένα άλλο πλαίσιο και σε μια άλλη εποχή. Η «αγωνιστική μεταμόρφωσή» τους δεν είναι κάτι καινούργιο αλλά τα κόκκινα γάντια τα έχουν φορέσει κι άλλοι και πια δεν εκπλήσσουν κανέναν.

Δεν ξέρω πώς τα λογαριάζει όλη η κοινωνία όλα αυτά, αλλά νομίζω πως μια μεγάλη μερίδα της είναι αρκετά ώριμη ώστε να μη δέχεται να στέλνει τα παιδιά της σε πανεπιστήμια που βανδαλίζονται, καίγονται και καταστρέφονται κάθε τόσο. Δεν χρειάζονται κούφια επιχειρήματα, ψάχνουν πόντους στο κοινό με όρους Fame Story.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή