Το 1968 οι Δημοκρατικοί των ΗΠΑ έχασαν με μικρή διαφορά τις προεδρικές εκλογές· 42,7% έναντι 43,4% των Ρεπουμπλικανών. Πολλοί εικάζουν πως το ταραχώδες συνέδριο των Δημοκρατικών στο Σικάγο έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του Ρίτσαρντ Νίξον. Τότε, για πρώτη φορά, οι κάμερες έφυγαν από την αίθουσα των συνεδριάσεων του Χίλτον και βγήκαν στους δρόμους για να καλύψουν τις διαδηλώσεις όσων διαμαρτύρονταν για τον πόλεμο στο Βιετνάμ και μετέδιδαν σε ζωντανή μετάδοση την αστυνομική βαρβαρότητα εναντίον των φοιτητών. Αυθορμήτως ξεπήδησε το σύνθημα «The whole world is watching», ήτοι «όλος ο κόσμος κοιτάει».
Το εντυπωσιακότερο όλων ήταν το χάσμα γενεών που διαπιστώθηκε σε εκείνη τη ματωμένη διαδήλωση. Οπως αφηγήθηκαν αργότερα οι ηγέτες του φοιτητικού κινήματος, οι νέοι που ήταν οι «ιθαγενείς» της νέας (τότε) τεχνολογίας της τηλεόρασης κατανοούσαν τη δύναμη του Μέσου και ήξεραν πως «όλος ο κόσμος κοιτάει». Οι πολιτικοί ιθύνοντες νόμιζαν ότι είχαν να διαχειριστούν μια διαδήλωση όπως του παρελθόντος. Δεν κατανοούσαν την αλλαγή που έφερνε η παρουσία της κάμερας, κι έχασαν. Το συνέδριο, που δίνει την πρώτη ώθηση στον υποψήφιο του κόμματος, κατέληξε σε φιάσκο. Την επομένη όλοι μιλούσαν για τα επεισόδια και ουδείς για τον Χιούμπερτ Χάμφρεϊ.
Το ίδιο έγινε –τηρουμένων των αναλογιών– και με την ΕΡΤ στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ. Οι προπαγανδιστές του προηγούμενου κυβερνώντος κόμματος δεν κατάλαβαν τη δυναμική του νέου τοπίου που δημιουργούσε η τηλεόραση μαζί με τα social media. Ενώ ελάχιστοι βλέπουν ΕΡΤ (οι θεαματικότητες των κρατικών καναλιών είναι μηδαμινές), «όλος ο κόσμος έβλεπε» τις προπαγανδιστικές αθλιότητες που έκανε η κυβέρνηση διά της ΕΡΤ, επειδή αναπαραγόταν σαρκαστικώς και μαζικώς στο Τwitter και στα άλλα social media. Ετσι ο συνδυασμός των δύο Μέσων δημιουργούσε κάθε λίγο και λιγάκι ιδανικές συνθήκες για τη δημιουργία επικοινωνιακής καταιγίδας (super-cell), η οποία σάρωνε εκτός από την ΕΡΤ και τα όποια θετικά της κυβέρνησης. Ακόμη κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δίκιο σε κάποιο θέμα, το έχανε μόλις το έλεγε η ΕΡΤ.
Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά διαβάζοντας τις πληροφορίες για το νέο δίδυμο που προορίζει ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης στην πολύπαθη ΕΡΤ. Οι κ. Κωνσταντίνος Ζούλας και Γιώργος Γαμπρίτσος έχουν τις επαγγελματικές περγαμηνές για τη θέση και μπορούν να αναστηλώσουν το κύρος της δημόσιας τηλεόρασης. Αρκεί να μην τους τραβάει η κυβέρνηση από το μανίκι. Οπως και να έχει το ζήτημα πάντως, σε ό,τι αφορά την ΕΡΤ, «όλος ο κόσμος θα κοιτάει». Κάθε παραστράτημα θα μετράει πολλαπλώς εξαιτίας του συμβολικού βάρους που είχαν, στην προηγούμενη αντιπολιτευτική ρητορεία, τα κρατικά κανάλια. Κατά έναν περίεργο τρόπο η εικόνα της ΕΡΤ θα διαμορφώσει την εικόνα της κυβέρνησης, όποια θεαματικότητα κι αν έχει.