Με τη φωτιά στην Εύβοια να μαίνεται την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, η σκέψη πηγαίνει κατ’ αρχάς στην κλιματική αλλαγή. Οχι σ’ εκείνη που πρόκειται να γίνει κάποια στιγμή στο μέλλον για όσους αισιοδοξούν και εθελοτυφλούν, αλλά γι’ αυτήν που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, καθώς ο πλανήτης υπερθερμαίνεται ταχύτατα, οι πάγοι λιώνουν, το θερμόμετρο φτάνει στους 32 βαθμούς στην Αλάσκα, πάνω από 40 στην Κεντρική Ευρώπη, τα δάση της Σιβηρίας καίγονται. Η Ελλάδα με τις παραδοσιακά υψηλές θερμοκρασίες τα καλοκαίρια, τα πευκοδάση και ακόμη περισσότερο με την ανεμελιά και την ανευθυνότητα της πλειονότητας των αξιωματούχων και των πολιτών της, δεν θα μπορούσε ασφαλώς να αποτελεί εξαίρεση.
Δεν υπάρχουν αποδείξεις και δεν είναι γνωστά τα αίτια της καταστροφικής φωτιάς στην Εύβοια. Γνωρίζουμε όμως ότι η αντίστοιχη της Ελαφονήσου προήλθε από ανοικτή χωματερή και η άλλη της Παιανίας, που έφτασε μέχρι την κορυφή του Υμηττού, οφείλεται σε σπινθήρες από καλώδια της ΔΕΗ. Με λίγα λόγια, ο ανθρώπινος παράγοντας στις δύο περιπτώσεις έχει τεράστια και άμεση ευθύνη. Και αν η ΔΕΗ δεν μπορεί ίσως να ελέγχει συνεχώς τα καλώδια σε όλη την επικράτεια ή αν οι υψηλές θερμοκρασίες προκαλούν περισσότερους σπινθήρες (λέμε τώρα), δεν υπάρχει απολύτως καμία δικαιολογία για την αδράνεια, την ανικανότητα και την αδιαφορία που επιδεικνύουν κράτος, δήμοι και πολίτες στο θέμα της δημιουργίας σκουπιδιών και χωματερών.
Η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που έχει αποδειχθεί εντελώς απρόθυμη και ανίκανη να διαχειριστεί αποτελεσματικά το θέμα των σκουπιδιών και των χωματερών. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Είναι διαχρονικό πρόβλημα, παρά τα άπειρα κονδύλια που έχει διαθέσει και τα πρόστιμα που έχει επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Πολύ απλά, οι Ελληνες γενικά αρνούνται πεισματικά να πάρουν αποφάσεις και να δράσουν ανάλογα, πρώτον, περιορίζοντας την τεράστια παραγωγή σκουπιδιών στην οποία διακρίνονται, δεύτερον, περιμαζεύοντας τα απορρίμματά τους, τρίτον, αποδεχόμενοι την εφαρμογή της σχετικής τεχνολογίας που υπάρχει πλέον σε αυτόν τον τομέα.
Πρωταθλητές στην ανικανότητα, στην ανευθυνότητα και στην άρνηση οι δήμοι, σε αγαστή βέβαια σύμπνοια με τους πολίτες τους. Τώρα όμως έχει φθάσει πια το πλήρωμα του χρόνου και οι συνέπειες είναι καταστροφικές!