Για πρώτη φορά ο ρώσος πρόεδρος Πούτιν έκανε αναφορά στα νέα αήττητα όπλα στην ομιλία του για την κατάσταση του έθνους, την 1η Μαρτίου του 2018. Πρόβαλε μάλιστα ένα βίντεο, το οποίο παρουσιάζει έναν τηλεκατευθυνόμενο πύραυλο, ο οποίος πετά αρχικά πάνω από τον Ατλαντικό, παρακάμπτει σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, διασχίζει στη συνέχεια το ακρωτήριο Χορν και καταλήγει στη Χαβάη για να καταστρέψει κάποιο στόχο.
Πρόσφατα, στο πλαίσιο ενός ρεπορτάζ με το νέο ρωσικό οπλοστάσιο, το Russia Today παρουσίασε το νέο υπερόπλο ονόματι «9Μ730 Burevestnik».
Ωστόσο, εάν οι πληροφορίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα για νέα όπλα είναι πραγματικότητα, τότε ίσως αυτά εγκυμονούν κινδύνους σχετικά με έκλυση ραδιενέργειας.
Έκλυση ραδιενέργειας
Στις 8 Αυγούστου, στο Αρχαγγέλσκ, πρωτεύουσα της ομώνυμης ρωσικής περιφέρειας και βάση δοκιμών, έγινε μια ισχυρή έκρηξη σε στρατιωτικό πεδίο δοκιμών πυραύλων.
Σύμφωνα με την ρωσική Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας Rosatom πέντε εργαζόμενοι βρήκαν τον θάνατο, τρεις συνεργάτες της Rosatom υπέστησαν εγκαύματα. Η ανακοίνωση της αρμόδιας υπηρεσίας προκαλεί κάποια ερωτήματα διότι σε αυτήν γίνεται αναφορά σε ισότοπα. Τα περισσότερα όμως ισότοπα είναι ραδιενεργά και δεν πρόκειται για το σύνηθες κρυογόνο καύσιμο που χρησιμοποιείται για την κίνηση πυραύλων.
Η Greenpeace αναφέρει, παραπέμποντας ως πηγή το ρωσικό υπουργείο Προστασίας από Καταστροφές, ότι μετά την έκρηξη τα επίπεδα ραδιενέργειας σε ολόκληρη την πόλη του Σεβεροντοβίνσκ αυξήθηκαν κατά 20 φορές.
Αυτό παραπέμπει σαφώς σε διαφυγή ραδιενεργών στοιχείων. Επειδή τα κρυογόνα καύσιμα των συμβατικών πυραύλων δεν εκλύουν ραδιενέργεια, υπάρχει η βάσιμη υποψία ότι ο πύραυλος της εν λόγω δοκιμής θα μπορούσε να χρησιμοποιεί έναν τύπο συμβατικής και πυρηνοκίνητης μηχανής.
Βέβαια ο πρόεδρος Πούτιν διαβεβαίωσε ότι ο νέος πύραυλος δοκιμάστηκε με επιτυχία ήδη από το 2017, αλλά αποδείξεις περί αυτού δεν υπάρχουν. Το αμερικανικό δίκτυο CNBC μετέδωσε, επικαλούμενο πηγές των μυστικών υπηρεσιών, ότι ο συγκεκριμένος πύραυλος δοκιμάστηκε πέντε φορές από τον Φεβρουάριο του 2018 και κάθε φορά έπεσε και συνετρίβη.
Ανεπιτυχή πειράματα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
Σε περίπτωση που υπάρχει πύραυλος, θα ήταν ο πρώτος πυρηνοκίνητος διηπειρωτικός πύραυλος Cruise στον κόσμο. Στρατηγικά θα υπερείχε του Διηπειρωτικού Βαλλιστικού Πυραύλου ICBM, του οποίου η τροχιά μετά την εκτόξευση δεν μπορεί να αλλάξει και θεωρητικά μπορεί να εξουδετερωθεί από σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας.
Πρακτικά οι πύραυλοι ICBM δεν μπορούν να χτυπηθούν διότι κινούνται με υπερβολική ταχύτητα. Βέβαια, οι αμερικανικοί και ρωσικοί πυρηνοκίνητοι πύραυλοι διαθέτουν πολλές κεφαλές, έτσι ώστε η δύναμη πυρός τους να αχρηστεύει κάθε σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας. Ένας πυρηνοκίνητος πύραυλος δεν χρησιμοποιεί την ενέργεια από την καύση για να λειτουργήσει η μηχανή του, αλλά την εκλυόμενη θερμότητα που παράγεται από την πυρηνική διάσπαση.
Ήδη από το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου ερευνητές στις ΗΠΑ και την τότε Σοβιετική Ένωση ξεκίνησαν να πειραματίζονται πιο συγκεκριμένα σε τέτοιες πυρηνοκίνητες μηχανές αεροπλάνων και εκτοξευτές πυραύλων, άλλα χωρίς επιτυχία. Τέτοια αεροπλάνα, που κατασκεύασαν και οι δύο υπερδυνάμεις, πέταξαν, αλλά ποτέ με πυρηνοκίνητο κινητήρα. Στόχος των πειραμάτων ήταν ανέκαθεν να δοκιμαστεί η προστασία των πληρωμάτων από τη ραδιενέργεια του πυρηνοκίνητου κινητήρα.
Τώρα, η διαρροή ραδιενέργειας θα πρέπει να είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος αυτών των πυραύλων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν πρόκειται για την προστασία του πληρώματος γιατί σε ενδεχόμενη πτώση του πυραύλου η εκλυόμενη ραδιενέργεια θα μπορούσε να είχε καταστροφικές συνέπειες σε τοπικό επίπεδο. Προφανώς στρατιωτικοί και μηχανικοί λαμβάνουν υπόψη τους αυτές τις συνέπειες σε επικράτεια φιλικής χώρας. Από την άλλη το δυστύχημα στο Αρχαγγέλσκ θα μπορούσε να είναι ένδειξη των κινδύνων από μια τέτοια τεχνολογία, ακόμη και εκτός περιόδου πολέμου.
Πηγή: Deutsche Welle