Η μεγάλη φωτιά της Εύβοιας θα ξεχαστεί πολύ σύντομα. Δεν υπάρχει λόγος να αυτομαστιγωνόμαστε: έτσι είμαστε «κατασκευασμένοι», μαθαίνουμε να συνεχίζουμε τις ζωές μας.
Το πιο ενοχλητικό στην περίπτωση της πυρκαγιάς στην Κεντρική Εύβοια δεν θα είναι η αναπόφευκτη λήθη. Αλλά μια περιρρέουσα αίσθηση ικανοποίησης ότι «όλα πήγαν καλά» εφόσον δεν θρηνήσαμε θύματα και δεν καταστράφηκαν περιουσίες.
Φαίνεται ότι μετά το Μάτι θα πανηγυρίζουμε κάθε φορά που μια μεγάλη φωτιά αφήνει πίσω της «μόνο» 23.000 στρέμματα καμένου δάσους και αφανισμένη την τοπική πανίδα της περιοχής. Αρκεί να μην πεθαίνουν οι άνθρωποι στα σπίτια τους ή δέκα μέτρα από τη θάλασσα.
Αν στην Εύβοια υπήρξε πολύ καλύτερος συντονισμός από άλλες φορές, αυτό δεν θα πρέπει να μας αποτρέψει από το να δούμε τι δεν πήγε τόσο καλά πριν ξεσπάσει η φωτιά. Λίγες ημέρες πριν από το συμβάν, βεβαιώθηκε επεισόδιο εμπρησμού στην περιοχή, περίπου την ίδια ώρα (3 π.μ.). Το γεγονός κινητοποίησε τις τοπικές αρχές και την Περιφέρεια; Πέρυσι, είχαμε αλλεπάλληλα κρούσματα εμπρησμού. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Γιάννη Σουλιώτη, ο ένοχος βρέθηκε, καταδικάστηκε σε 3 χρόνια φυλάκιση και αφέθηκε ελεύθερος πριν από λίγες εβδομάδες. Βρισκόταν κάτω από κάποιο καθεστώς παρακολούθησης από την αστυνομία ή ήταν πρακτικά έτοιμος να επαναλάβει την εγκληματική του δραστηριότητα; Υπάρχει μαρτυρία για σημαντικό όγκο καύσιμης ύλης από κομμένα δέντρα που δεν άντεξαν τον περυσινό βαρύ χειμώνα και ο οποίος δεν καθαρίστηκε ποτέ. Επίσης, καταγγέλλεται ότι τις τελευταίες εβδομάδες πριν από τη φωτιά σημειώθηκε οργανωμένη κοπή πεύκων στο ίδιος δάσος. Το θέαμα με τις ντάνες αριστερά και δεξιά του δρόμου υποψίασε κάποιον αρμόδιο;
Συχνά στην Ελλάδα η συζήτηση για τις καλοκαιρινές φωτιές επικεντρώνεται στην έλλειψη πτητικών μέσων. Αν έχεις όμως ανεξέλεγκτη πυρκαγιά σε πυκνό δάσος και ριπές ανέμου στα 8 μποφόρ, το αεροπλάνο δεν θα μπορέσει να πετάξει.
Εκεί πρέπει να έχεις κάνει συστηματική δουλειά τον χειμώνα και την άνοιξη για να μην τρέχεις και να μη φτάνεις στην αντιπυρική περίοδο. Διαφορετικά, θα μας φταίνε μόνιμα τα (όντως ελάχιστα) «μέσα», καλύπτοντας πολύ βολικά όσα δεν έγιναν τη στιγμή που θα έπρεπε να γίνουν.