Ιωάννης Λιανός: Μπραντ

1' 55" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δεν είναι, τελικά, και πολύ δύσκολο. Το Μαξίμου ήξερε ότι το πρόσωπο που θα διαδεχόταν τη Βασιλική Θάνου στην Επιτροπή Ανταγωνισμού είχε αποκτήσει πολιτικό βάρος δυσανάλογο της θέσης.

Οχι μόνον επειδή η εκκαθάριση της Θάνου είχε προκαλέσει την πρώτη μετεκλογική σύγκρουση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά, κυρίως, επειδή ο θεσμικά οριακός τρόπος διά του οποίου επιχειρήθηκε αυτή η εκκαθάριση θα μπορούσε να νομιμοποιηθεί μόνον εκ υστέρων, από τα εχέγγυα ανεξαρτησίας που θα κόμιζε, άμα τη εμφανίσει, ο διάδοχός της.

Η κυβέρνηση φρόντισε μόνη της να πολλαπλασιάσει το αρχικό βάρος. Οι επιλογές της στις ΔΕΚΟ και στον κρατικό μηχανισμό έδωσαν την εντύπωση καμπάνιας για την αποκατάσταση γαλάζιων πολιτευτών. Απείλησαν έτσι να θάψουν την προηγούμενη εντύπωση που είχαν αφήσει η στελέχωση ορισμένων υπουργείων και η αλίευση των γενικών γραμματέων με κομματική αχρωματοψία.

Τελικά, , ήταν όντως λιγότερο δύσκολο απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς να βρει η κυβέρνηση για την Επιτροπή Ανταγωνισμού πρόσωπα που θα τη δικαίωναν.

Ειδικός στο Δίκαιο του Ανταγωνισμού, ο Ιωάννης Λιανός του UCL χαρακτηρίζεται από συναδέλφους του της διασποράς των νομικών «ίσως ο καλύτερος Ελληνας στο αντικείμενό του», με απόψεις «κεντρώες, αν όχι ελαφρώς αριστερότερα του Κέντρου» και καμία προηγούμενη συνάφεια με το εγχώριο πολιτικό σύστημα. Είχε, λένε, πάντα το ένα μάτι του στραμμένο στην Ελλάδα, αλλά από απόσταση.

Επελέγη πάντως επειδή το βιογραφικό του –το οποίο είχε εντοπίσει ο υπουργός Επικρατείας, από τη θητεία του ως επισκέπτη καθηγητή σε πανεπιστήμια της Βρετανίας– καλύπτει μια βασική ανάγκη: πείθει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις προθέσεις της κυβέρνησης να αποκαταστήσει την ανεξαρτησία της Αρχής. H αποκατάσταση σχέσεων εμπιστοσύνης με τους Ευρωπαίους –με τις κυβερνήσεις, αλλά και την Κομισιόν– είναι η προτεραιότητα που κατευθύνει όλες τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης.

Γι’ αυτό και τις διαβεβαιώσεις ακομμάτιστης διαδοχής είχε δώσει στην επίτροπο Ανταγωνισμού ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Χθες, επιχείρησε, με μια δήλωση σε πρώτο πρόσωπο, να φορτίσει την επιλογή Λιανού με έναν επιπλέον συμβολισμό: τον παρουσίασε ως δείγμα των προθέσεών του να δημιουργήσει ένα ρεύμα παλιννόστησης του ταλέντου που έχει την τελευταία δεκαετία διαρρεύσει στο εξωτερικό.

Διαμορφώνεται έτσι σιγά σιγά ένα σώμα δύο ταχυτήτων – και δύο όψεων: στη βιτρίνα της κυβέρνησης, και κυρίως στις θέσεις που αντανακλούν την εικόνα της χώρας στην Ευρώπη, εγκαθίστανται τα καλά βιογραφικά. Ταυτόχρονα, διατηρείται μια πίσω αυλή, στην οποία δουλεύει εντατικά μια μονάδα ανακύκλωσης παλαιών νεοδημοκρατικών υλικών.

Μπροστά δουλεύει το rebranding. Και πίσω το recycling.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή