Αντί λύσης, διαχείριση

1' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Απέναντι στο μεταναστευτικό-προσφυγικό ζήτημα η Ελλάδα δείχνει να βρίσκεται αντιμέτωπη με αδιέξοδο, το οποίο προκαλούν οι πολιτικές επιδιώξεις και οι σχεδιασμοί τρίτων, επιδιώξεις και σχεδιασμούς που παραμένει ερώτημα εάν και κατά πόσον η Αθήνα μπορεί να επηρεάσει. Από τη μία πλευρά, καλούμαστε να διαχειριστούμε τις διαθέσεις του δύστροπου γείτονα, της Τουρκίας και της ηγεσίας της. Ο Ταγίπ Ερντογάν διαχειρίζεται τις μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές ως παράμετρο της γεωπολιτικής ισχύος της Τουρκίας. Ως μοχλό πίεσης για την εξυπηρέτηση συμφερόντων και επιδιώξεων στο διαρκές «παζάρι» με την Ε.Ε. για διάφορα ανταλλάγματα. Κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι το γεγονός ότι την περασμένη Παρασκευή, ημέρα κατά την οποία συναντήθηκε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο Βερολίνο με τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ, είχαμε τη μαζικότερη άφιξη προσφύγων και μεταναστών στη Λέσβο τα τελευταία τρία χρόνια (περισσότερα από 500 άτομα). Κεντρικό θέμα στην ατζέντα των συνομιλιών Μητσοτάκη – Μέρκελ ήταν το προσφυγικό-μεταναστευτικό και, προφανώς, η τουρκική ηγεσία έστειλε το δικό της μήνυμα, ότι η συζήτηση αυτή δεν μπορεί να γίνεται ερήμην της. Δεν είναι δα και μυστικό. Τούρκοι αξιωματούχοι έχουν δημοσίως μιλήσει για τη δυνατότητα της γείτονος να αφήσει ανεξέλεγκτες ροές προς την Ευρώπη εάν το επιλέξει. Η αύξηση των περιπολιών και της επιτήρησης των θαλάσσιων συνόρων που αποφάσισε η κυβέρνηση ίσως λειτουργήσει αποτρεπτικά έναντι των κυκλωμάτων διακίνησης. Είναι, ωστόσο, περισσότερο από σαφής η εξαιρετικά μεγάλη δυσκολία να «σφραγισθούν» τα θαλάσσια σύνορα.

Από την άλλη πλευρά, η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με την ελάχιστα αλληλέγγυα στάση των Ευρωπαίων εταίρων στο συγκεκριμένο θέμα. Οι αποφάσεις στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες λαμβάνονται με κριτήριο πρωτίστως το πολιτικό κόστος και την απειλή που αισθάνονται οι ευρωπαϊκές ηγεσίες από την άνοδο λαϊκιστικών και ξενοφοβικών δυνάμεων. Τα πράγματα είναι πιο απλά εκεί όπου ήδη λαϊκιστικές και ξενοφοβικές δυνάμεις βρίσκονται στην εξουσία και απλώς υψώνουν τείχη και φράχτες. Η επιλογή της ευρωπαϊκής ηγεσίας είναι ξεκάθαρη, ανεξαρτήτως των διακηρύξεων στα λόγια: να περιοριστεί το «πρόβλημα» στις παρυφές της Ευρώπης, στις χώρες πρώτης υποδοχής, και τα υπόλοιπα κράτη-μέλη να αρκεστούν σε συνδρομή σε κονδύλια και σε προσωπικό.

Η Ελλάδα δείχνει εγκλωβισμένη στην κατάσταση αυτή, από την οποία δεν διαφαίνεται ορατή διέξοδος. Η απουσία λύσης περιορίζει σε διαχειριστικές επιλογές: στη δημιουργία νέων δομών, όλο και περισσότερων θέσεων υποδοχής και φιλοξενίας. Βεβαίως, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: από τη Λέσβο μετακινήθηκαν μόλις προχθές περίπου 1.500 άνθρωποι. Μικρή ανάσα για τις δομές του νησιού, που εξακολουθούν να φιλοξενούν υπερπολλαπλάσιους των προδιαγραφών τους πρόσφυγες και μετανάστες.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή