Είναι κάποιες φορές που δύσκολα αντιστέκεσαι στη γοητεία των «συμπτώσεων». Στέκεσαι και παρατηρείς το πόσο όμορφα διάφορα κομμάτια μνήμης, πληροφοριών και σκέψεων συντονίζονται σε έναν χορό συγχρονισμού και χρωμάτων. Σήμερα, ανοίγει τις πόρτες της η 84η –και κατά τον επικοινωνιακό αυτοπροσδιορισμό της, «πολύχρωμη»– Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης, με τιμώμενη χώρα τη μαγευτική Ινδία.
Το γεγονός αυτό κέντρισε τη μνήμη: 22 χρόνια πριν, είχα την τύχη να βρεθώ στον τόπο αυτόν του πολύχρωμου πολιτισμού και μιας ιστορίας που χάνεται στο παρελθόν – από τις λίγες λαμπρές στον κόσμο, μπροστά στην οποία υποκλίνεται κάποιος. Μα και πιο πρόσφατη μνήμη: βλέποντας όσα συνέβαιναν στην Ελλάδα, τη στάση και τη «δράση» μας, τα όσα συζητούσαμε (ατέλειωτα και αδιέξοδα) για το τι πρέπει να γίνει –κυρίως και μονίμως για το τι πρέπει οι άλλοι να κάνουν– λίγο πριν ξεσπάσει η μεγάλη κρίση, κατά τη δεκάχρονη διάρκειά της, αλλά και τώρα, στο μυαλό έρχονται τα λόγια του Γκάντι: «Θα πρέπει να γίνεις εκείνη η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο».
Μεταξύ εκείνων που έγραψαν γι’ αυτή τη μεγάλη προσωπικότητα της Ινδίας και της παγκόσμιας κοινότητας είναι, με το βιβλίο του «Οι αξίες του Μαχάτμα Γκάντι», ο καθηγητής Δημήτριος Βασιλειάδης. Γνωστός, αρχικά, από το γεγονός ότι εισήγαγε τη διδασκαλία των χίντι και της σανσκριτικής γλώσσας στο Διδασκαλείο Ξένων Γλωσσών του ΕΚΠΑ. Είναι, μεταξύ όλων των άλλων ιδιοτήτων του, και πρόεδρος της Ελληνο-Ινδικής Εταιρείας Πολιτισμού και Ανάπτυξης (ΕΛΙΝΕΠΑ), καθώς και του νεοϊδρυθέντος Ελληνο-Ινδικού Επιχειρηματικού Συνδέσμου (GIBA, ιδρύθηκε τον Ιούνιο τρέχοντος έτους).
Από τις ανακοινώσεις τους, μαθαίνω κάποια πράγματα με συμβολική σημασία για τον γράφοντα – όπως, επί παραδείγματι, ότι το 1997, χρονιά της επίσκεψής μου στο Νέο Δελχί, έτυχε να είναι η αφετηρία για την παραγωγή ινδικών ταινιών στην Ελλάδα. Ή και άλλα, με σαφώς μεγαλύτερη σημασία για περισσότερους. Επί παραδείγματι, ότι πέρυσι σημειώθηκε αύξηση σε ποσοστό 80% της άφιξης Ινδών τουριστών στην Ελλάδα, ή και πως στο πλαίσιο της ΔΕΘ διοργανώνονται αύριο ελληνο-ινδικές επιχειρηματικές συναντήσεις.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, βλέπει κάποιος δράσεις όπως αυτή της GIBA με στόχους την ανταλλαγή γνώσης, τη δικτύωση επιχειρήσεων ή και την ανάπτυξη ελληνο-ινδικών δράσεων στην εκπαίδευση, την τέχνη κ.ά. Είναι αναμφίβολα όμορφο να βλέπεις ανθρώπους να αντιστέκονται στη μιζέρια και στη μοιρολατρία σχεδιάζοντας, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες, δημιουργώντας.
Αν μη τι άλλο, εμπνέουν ώστε να αρχίσουμε να γράφουμε ένα νέο κεφάλαιο στο βιβλίο της κοινής και πολύτιμης ιστορίας μας.