Στις αρχές του καλοκαιριού κυκλοφόρησε από το ΗΒΟ η ταινία «Deadwood», για τα γυρίσματα της οποίας επανενώθηκε το καστ της ομώνυμης σειράς, που είχε ολοκληρωθεί απότομα και άκομψα πριν από δεκατρία χρόνια. Όλο αυτό το διάστημα είχαν κυκλοφορήσει τόσο πολλές φήμες γύρω από αυτό το πρότζεκτ, που, όταν τελικά ολοκληρώθηκε, έμοιαζε με ψέμα. Δεν είναι πάντως σπάνια τα «δάνεια» του κινηματογράφου στην τηλεόραση και της τηλεόρασης στον κινηματογράφο και, προσεχώς, θα έχουμε ένα ακόμα, με την ταινία του «Downton Abbey» να έρχεται στις ελληνικές αίθουσες στις 12 Σεπτεμβρίου (διανομή Tulip).
Η βρετανική σειρά ολοκληρώθηκε το 2015, αφήνοντας διάφορες σεναριακές εκκρεμότητες, οι οποίες δεν θα λυθούν απαραίτητα μέσα σε δύο ώρες, αλλά, σε κάθε περίπτωση, το πολυπληθές και παγκόσμιο κοινό του «Downton Abbey» θα ικανοποιηθεί βλέποντας ξανά την πλειονότητα των ηρώων με τους οποίους δέθηκε επί έξι σεζόν και 52 επεισόδια. Στην ταινία του Τζούλιαν Φέλοους η οικογένεια Κρόλεϊ υποδέχεται στην περίφημη έπαυλη τον βασιλιά Γεώργιο Ε΄ και τη βασίλισσα Μαίρη μια μέρα του 1927.
Η ιστορία του «Downton Abbey» ξετυλίγεται στο Γιορκσάιρ, όχι μακριά από τα Δυτικά Μίντλαντς και την πόλη του Μπέρμιγχαμ, όπου μας μεταφέρει, την ίδια ακριβώς εποχή, η επίσης βρετανική σειρά «Peaky Blinders». Για την ακρίβεια, η πέμπτη σεζόν, που προβάλλεται ήδη στο BBC One και θα είναι διαθέσιμη μέσω Netflix στις 4 Οκτωβρίου, διαδραματίζεται το 1929, με μια αύρα από την οικονομική κρίση και τον Τομ Σέλμπι, πανίσχυρο πια, να ορίζει τη μοίρα της χώρας.
Οι δύο αυτές σειρές –από τις δημοφιλέστερες και ποιοτικότερες της δεκαετίας– παρουσίασαν δύο διαφορετικές όψεις της Αγγλίας του Μεσοπολέμου: αυτή της αριστοκρατίας και της επιμονής στην παράδοση, στα πρωτόκολλα και στους θεσμούς, και εκείνη της ζωής των πόλεων, των φτωχογειτονιών, των πολιτικών και κοινωνικών ζυμώσεων. Για καθένα από τα γυαλισμένα ασημικά του «Downton Abbey» υπήρχε ένα λερωμένο πρόσωπο στα σκοτεινά σοκάκια του «Peaky Blinders».
«Δευτέρα ή Τρίτη»
Την ίδια στιγμή, στο Λονδίνο, η Βιρτζίνια Γουλφ ζούσε την πιο δημιουργική περίοδο της ζωής της, με την επιδραστική παρουσία της Βίτα Σάκβιλ-Γουέστ (η σχέση των δύο γυναικών μεταφέρθηκε πριν από λίγο καιρό στον κινηματογράφο με τον τίτλο «Vita & Virginia») και με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας του Μπλούμσμπερι. Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’20, η Γουλφ έγραψε την «Κυρία Ντάλογουεϊ» (εκδ. Μεταίχμιο), το «Μέχρι τον φάρο» (εκδ. Οδυσσέας), το «Ορλάντο» (Gutenberg), καθώς και το φεμινιστικό μανιφέστο «Ένα δικό της δωμάτιο» (εκδ. Μεταίχμιο). Πρόσφατα κυκλοφόρησε στα ελληνικά η συλλογή διηγημάτων της «Δευτέρα ή Τρίτη» (εκδ. Άγρα) του 1921, που στην παρούσα έκδοση εμπλουτίζεται με ορισμένα μεταγενέστερα κείμενά της. Μία ακόμα εκδοχή της μεσοπολεμικής Αγγλίας εδώ, όπως συντηρήθηκε στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων της, ανάμεσα σε πληγές, διαψεύσεις και ονειροπόληση. Η Γουλφ μεταφέρει την εμπειρία της κάθε μέρας, την εμπειρία της εποχής. ■