Δύο μήνες μετά την ήττα στις εθνικές εκλογές, ο Αλέξης Τσίπρας αναμένεται στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης να ασκήσει για πρώτη φορά λεπτομερή κριτική στα πεπραγμένα των δύο πρώτων μηνών της κυβέρνησης και, ταυτόχρονα, καλείται να κάνει μια εμπεριστατωμένη παρουσίαση των προθέσεων του ιδίου και του ΣΥΡΙΖΑ για την «επόμενη ημέρα».
Ισχυροποιημένος από το σχεδόν 32% που εξασφάλισε στις εκλογές της 7ης Ιουλίου –για πολλούς απρόσμενο, μετά τη μεγάλη ήττα στις ευρωεκλογές που προηγήθηκαν ένα μήνα νωρίτερα–, ο τέως πρωθυπουργός αναμένεται να δώσει το στίγμα των προθέσεών του σε ό,τι αφορά το ύφος και την ουσία της αντιπολίτευσης που θα ασκήσει.
Ο κ. Τσίπρας οφείλει να δείξει ότι έχει διδαχθεί από την άσκηση της εξουσίας και πώς αντιλαμβάνεται πλέον τη μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην ανεύθυνη κριτική και στις λαϊκίστικες καταγγελίες, και στο να προσπαθεί ως υπεύθυνη κυβέρνηση να βρει λύσεις σε δύσκολα προβλήματα και σύνθετες εξισώσεις.
Δεν έχει πλέον τη δικαιολογία της άγνοιας και των αυταπατών. Κυβέρνησε για τεσσεράμισι χρόνια, είδε εκ των έσω την πραγματικότητα, εντός και εκτός Ελλάδας, βίωσε πιεστικές καταστάσεις, έκανε συμβιβασμούς, υποχρεώθηκε σε υποχωρήσεις.
Σήμερα είναι ένας νέος μεν σε ηλικία, αλλά έμπειρος πολιτικός, ο οποίος οφείλει να ανταποκριθεί στον νέο του ρόλο, για να προσβλέπει μέσα από τη δική του οπτική στην επιστροφή στην εξουσία.
Στη ΔΕΘ θα φανεί τι είδους αντιπολίτευση προτίθεται να ασκήσει. Οι κινήσεις του το τελευταίο διάστημα της πρωθυπουργίας του, και πολύ περισσότερο μετά την απώλεια της εξουσίας, δείχνουν ότι έχει κάνει τη στρατηγική επιλογή να επιδιώξει να εκφράσει την ευρύτερη λεγόμενη προοδευτική παράταξη, τον χώρο που ξεκινά από τον ΣΥΡΙΖΑ του 4% και φθάνει μέχρι τις παρυφές του Κέντρου.
Είναι προφανές ότι θα αντιμετωπίσει εσωτερικές αντιδράσεις, ακόμη και κραδασμούς, αλλά εάν θέλει να υπηρετήσει αυτή την επιλογή, που είναι και το πιο λογικό για τον ίδιο και το κόμμα του, θα πρέπει, αρχής γενομένης από τη ΔΕΘ, να προβάλει ένα αφήγημα που δεν θα εξαντλείται στην ανάγκη για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη και δεν θα εστιάζει μονοδιάστατα στην αναδιανομή μέσω επιδομάτων, αλλά θα προσεγγίζει θετικά τη δημιουργία ενός φιλικού προς την επιχειρηματικότητα περιβάλλοντος.
Στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Τσίπρας προφανώς θα μιλήσει εκτενώς για την οικονομία. Για τα πεπραγμένα της δικής του διακυβέρνησης και την πολιτική που εφαρμόζει η σημερινή. Θα προβάλει τις θέσεις του για τα πρωτογενή πλεονάσματα, το εργασιακό περιβάλλον, τις ιδιωτικοποιήσεις. Στο πλαίσιο αυτό, θα ήταν χρήσιμο για τον ίδιο αλλά και, κυρίως, για τη χώρα, να απενοχοποιήσει το επιχειρείν και το κέρδος. Το κράτος δεν ξέρει και δεν μπορεί να μεγαλώσει την πίτα.
Να μιλήσει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την υγιή επιχειρηματικότητα, σε αντίθεση με αυτό που συνέβαινε τις προηγούμενες δεκαετίες και συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στη χρεοκοπία της χώρας. Αλλά δεν πρέπει να διολισθήσει σε μια μάχη με το παρελθόν.
Τα κακώς κείμενα είναι γνωστά. Οι μίζες, τα θαλασσοδάνεια, οι παντός είδους εξυπηρετήσεις ημετέρων, η φοροδιαφυγή. Και, προφανώς, μπορεί κανείς να ανατρέχει συνεχώς στο παρελθόν, αλλά η κοινή γνώμη ενδιαφέρεται για το σήμερα και κυρίως για το αύριο. Αλλωστε, και στη δική του διακυβέρνηση υπήρξαν καταγγελίες για φαινόμενα σήψης και διαπλοκής. Η ανηθικότητα δεν έχει ιδεολογικό πρόσημο.
Επίσης, όλα δείχνουν ότι θα δώσει έμφαση στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών. Υπάρχει χώρος για κριτική. Είναι γνωστή η λεπτή γραμμή στην οποία κινήθηκε προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία, η οποία όντως αξιοποίησε πολιτικά το θέμα. Ωστόσο, ως αξιωματική αντιπολίτευση είχε από την αρχή διαμηνύσει ότι το ελληνικό κράτος έχει συνέχεια και πως, παρά τις αντιρρήσεις της, επρόκειτο να σεβασθεί και να εφαρμόσει μια συμφωνία την οποία είχε υπογράψει η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας.
Τέλος, αν ο κ. Τσίπρας μιλήσει και για κάποια θετικά τής μέχρι τώρα διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία, δεν θα χάσει. Αντίθετα, θα εκπέμψει σοβαρότητα και θα προσδώσει μεγαλύτερη αξιοπιστία στην κριτική που θα ασκήσει σε άλλα ζητήματα.