Ούτε με την πρόσφατη κατάργηση των κάπιταλ κοντρόλ το ένιωσα. l Ούτε με καμιά από τις πολλές και ευπρόσδεκτες αποφάσεις που έλαβε η κυβέρνηση Μητσοτάκη μέχρι σήμερα. l Αυτή την αίσθηση ότι σαν ξαναγυρνάμε σιγά σιγά σε μια κάποια «κανονικότητα», l αυτό το απελευθερωτικό «σαν να μας δίνουν πίσω τη ζωή μας» l – να αποτινάξουμε επιτέλους από την καθημερινότητά μας το άγχος που μας κατατρώει δέκα χρόνια τώρα για το αύριο της χώρας, και το δικό μας. l Αυτό το ανεκτίμητο το ένιωσα για πρώτη φορά να έρχεται όταν έπιασα τον εαυτό μου να βαριέται λιγάκι ακούγοντας τον πρωθυπουργό της χώρας να μιλάει στη ΔΕΘ. l Μια γλυκιά βαριεστημάρα, λυτρωτική μετά δέκα χρόνια στην τσίτα l – «αχ, τι θα πει, αχ τι μας ετοιμάζουν, αχ τι θα κόψουν πάλι». l Δεν εκσφενδόνιζε αρές κατά ορατών τε και αοράτων εχθρών. l Δεν μεγαλοστομούσε υποσχόμενος λαγούς με πετραχήλια, που μόνο εθελοτυφλίτης ή σανοφάγος θα πίστευε πως είναι δυνατόν να γίνουν πράξη. l Μόν’ εξέθετε τρόπους αντιμετώπισης χίλιων μύριων προβλημάτων που έχουμε ως χώρα – λύσεις μετρημένες, πραγματοποιήσιμες. l Μιλούσε απλά, χωρίς κορώνες, ατάκες για πρωτοσέλιδα, εξυπνακιδισμούς κι αφορισμούς. l Βάλσαμο για τεντωμένα, λαχταρισμένα, βανδαλισμένα αφτιά. l Μια γλυκιά βαριεστημάρα κανονικότητας. l Τώρα βέβαια θα μπορούσαν να λείπουν αυτά τα αλλεπάλληλα «ούτως ή αλλιώς» που αγαπάει ο πρωθυπουργός. l
Ούτως ή άλλως λέμε, l έτσι κι αλλιώς λέμε, l ούτως ή αλλιώς δεν λέμε. l Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς. l Ελα μια προσπάθεια να αποβάλουμε την κακιά συνήθεια. l Αντε μπράβο – και γκουντ σαξές, που λέει κι ο γλωσσομαθής προκάτοχος. l Είναι, παιανίζουν, εφτά ελληνικά ΑΕΙ μέσα στα 1.000 καλύτερα του κόσμου – δηλαδή, για την ακρίβεια, μετά τα 300 καλύτερα, ένα ελληνικό ανά εκατοντάδα, ώς τα χίλια. l Σώωωπα. l Να το μηνύσουμε στο Γκίνες, να το βάλει στα ρεκόρ του. l Μαζί με το άλλο Γκίνες που έχουμε, l τα 23 ΑΕΙ, οι ματαιόσπουδοι. l Επιτέλους έπεσε αρκούντως η θερμοκρασία l – δεν έπεσε όμως τόσο που να απαγορεύει τα κωλαράκια έξω. l Αυτά που καθ’ όλον το θέρος εξέθεταν προς γλέπε ου μόνον καλλίπυγες και μη άγουρες, αλλά και κυτταριτιδόπληκτες γουρμασμένες. l Απάντησα μέσα στο ίδιο πρωινό αφενός μεν στην αγορά Χαλανδρίου λεβεντόκορμη έφηβη (14άρων;) με «σορτσάκι» του οποίου τα μπατζάκια κυμάτιζαν πάνω από το ήμισυ των οπίσθιων ημισφαιρίων, l συνοδευόμενη από ηλικιωμένη κυρία (γιαγιά;), πολύ σικ, ευγενέστατου παρουσιαστικού και θαυμαστής απάθειας για το τι περιέφερε η απόγονος ανά τας ρύμας και τας οδούς, l ενώ λίγο αργότερα, μέσα σε σούπερ μάρκετ, ήρθα απότομα αντιμέτωπος με τα οπίσθια μεσόκοπης ζουμποειδούς κυρίας, φέρουσας σορτσάκι μόλις καλύπτον μεν τις παρυφές των οπισθίων, εκθέτον δε μετά παρρησίας πισωμπούτι τρο-μο-κρα-τι-κόν. l Όλα τα «μωρά» στην πίστα ακόμα. l Ναι, έχουν χάσει τ’ αβγά και τα καλάθια οι ζαίοι. l Δεν ξέρουν τι να πουν για να κάνουν «αντιπολίτευση». l «Ολα αυτά που είπε ο κ. Μητσοτάκης αποδεικνύουν ότι δεν παρέλαβε “καμένη γη”», ο Ζαχαριάδης. l
Λες και είπε κανείς στην κυβέρνηση ότι παρέλαβε “καμένη γη”. l «Εμείς είχαμε συμφωνήσει με τους θεσμούς 2,5% πλεονάσματα», ο Τσίπρας κι ο Σκουρλέτης, και μαζί και χώρια. l Είχαν συμφωνήσει, αλλά «Το ’χανε μυστικό / κρυμμένο στης καρδιάς τα βάθη / κανείς δεν το ’χε μάθει / – ούτε καν ο Τσακαλό». l Αλλά το βέρτιγκο του Κινάλ, άλλο πράγμα. l Γερουλάνοι, Παπανδρέοι, Κρεμαστινοί – ώς και Μαλέληδες (άκου τώρα!) πετροβολούν την «Ηγεσία». l Κι αυτή η καημένη έχει φτάσει να αναμασά ακόμα κι όσα υποστηρίζει το ΚΚΕ για την κυβέρνηση. l Μπας και τους κατηγορήσουν οι ζαίοι ότι είναι γιαλαντζί σοσιαλιστές. l Κι αποχαιρέτα το το Κέντρο που χάνεις.