ΒΕΡΟΛΙΝΟ. Σε συστάσεις προς την Τουρκία, προκειμένου να τηρήσει το περιεχόμενο της συμφωνίας με την Ε.Ε. για το προσφυγικό, προχώρησε ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας, μετά τις αντίστοιχες παραινέσεις προς την ελληνική πλευρά. Η εφημερίδα «Μπερλίνερ Μόργκενποστ», επικαλούμενη πηγές του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών, ανέφερε ότι υπάρχουν φόβοι στο Βερολίνο ότι η Τουρκία «αφήνει τη συμφωνία να καταρρεύσει».
Ο Μάας δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο ότι επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Τούρκο ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου, για να συζητήσουν την εφαρμογή της κοινής δήλωσης Ε.Ε. – Τουρκίας για το προσφυγικό. Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών εμφανίστηκε αισιόδοξος, εκτιμώντας ότι «βήμα προς βήμα, η κατάσταση θα εξομαλυνθεί». Ο Μάας τόνισε στον Τσαβούσογλου ότι η Ε.Ε. εκπληρώνει τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη συμφωνία και περιμένει από την Τουρκία να κάνει το ίδιο.
Η Ε.Ε. έχει εκταμιεύσει περί τα 2,4 δισ. ευρώ προς την Τουρκία, από τα 6 δισ. που προέβλεπε η κοινή δήλωση έως το 2019. Επίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών, από την εφαρμογή της συμφωνίας, τον Μάρτιο του 2016, η Ε.Ε. (κυρίως η Γερμανία) έχει υποδεχθεί αεροπορικώς απευθείας από την Τουρκία 24.348 Σύρους πρόσφυγες – πολύ περισσότερους από όσους προέβλεπε η συμφωνία, με βάση την οποία η Ε.Ε. θα δεχόταν έναν πρόσφυγα αεροπορικώς για κάθε έναν που επιστρέφεται από την Ελλάδα στην Τουρκία. Με βάση τα στοιχεία, έχουν επιστραφεί στην Τουρκία από την Ελλάδα 1.904 πρόσφυγες. Στον τομέα αυτόν, η γερμανική κυβέρνηση προέτρεψε την ελληνική να κάνει περισσότερα. «Υπάρχει επειγόντως ανάγκη προόδου στο θέμα των επιστροφών από την Ελλάδα στην Τουρκία, για να βελτιώσουμε τη δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα hotspots των νησιών», δήλωσε ο Γερμανός υφυπουργός Εσωτερικών Στέφαν Μάιερ.
Το πρόβλημα του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι μόνον οικονομικό (δεν έχει ακόμη καταβληθεί στην Τουρκία ολόκληρο το ποσό που προβλέπεται από τη συμφωνία), αλλά και πολιτικό. Η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας έχει μειώσει τα περιθώρια ανοχής του τουρκικού πληθυσμού προς τους Σύρους και τους Ιρακινούς πρόσφυγες, ενώ παράλληλα έχει δημιουργήσει την άμεση ανάγκη στον Ερντογάν να βρει αποδιοπομπαίο τράγο, ώστε να αποσείσει από πάνω του τις ευθύνες για τα οικονομικά προβλήματα.