«Αγαπημένε μας Χαλίκ, καλώς ήρθες στο σχολείο μας! Χαιρόμαστε πολύ που θα είσαι συμμαθητής μας! Από την ώρα που μας το είπε η δασκάλα μας, ανυπομονούσαμε για τη στιγμή που θα σε συναντήσουμε! Καταλαβαίνουμε ότι η πρώτη μέρα για σένα στο σχολείο μπορεί να είναι λίγο περίεργη, γιατί δεν γνωρίζεις κανέναν μας και δεν ξέρεις τη γλώσσα που μιλάμε. Ομως μην στεναχωριέσαι! Σε αυτή την τάξη είμαστε όλοι φίλοι και παίζουμε όλοι μαζί». Με αυτά τα αισιόδοξα και ταυτόχρονα καθησυχαστικά λόγια υποδέχθηκαν χθες οι 21 μαθητές της 5ης δημοτικού του 6ου Διαπολιτισμικού Δημοτικού Ελευθερίου-Κορδελιού, τον νέο τους συμμαθητή, ένα προσφυγόπουλο από το Αφγανιστάν. «Μην έχεις άγχος! Σε αυτή την τάξη σεβόμαστε ο ένας τον άλλο, συνεργαζόμαστε, δεν πληγώνουμε ο ένας τον άλλο, είμαστε όλοι ίσοι και αποφασίζουμε όλοι μαζί!
Οι διαφορετικές γλώσσες που μιλάμε δεν μας εμποδίζουν να γνωριστούμε και να επικοινωνήσουμε», έγραφαν στο γράμμα καλωσορίσματος με το οποίο τον υποδέχθηκαν. Το γράμμα ήταν κάτι σαν συμβόλαιο καλής διάθεσης απέναντι στο καινούργιο μέλος της παρέας. Ομως ξέρουν ότι ο Χαλίκ δεν μπορεί ακόμα να διαβάσει όσα συγκινητικά του έγραψαν. Ετσι, οι μικροί μαθητές μαζί με τη δασκάλα τους, την κ. Αρτεμη Κεφαλίδου, είχαν επίσης φτιάξει ένα καλάθι με προσωπικά αντικείμενα και άλλα χρειαζούμενα για το σχολείο το οποίο πρόσφεραν στον Χαλίκ πριν ανταλλάξουν χαιρετισμούς στα ελληνικά και στα φαρσί, τη γλώσσα του καινούργιου μαθητή. Ο Χαλίκ, όπως όλα τα παιδιά που δεν γνωρίζουν ελληνικά ή δεν έχουν επαρκή γνώση της γλώσσας, θα παρακολουθεί μαθήματα γλώσσας δύο φορές την ημέρα και είναι σίγουρο ότι σε λίγο καιρό θα είναι σε θέση να διαβάσει το γράμμα των συμμαθητών του.
Στο 6ο Διαπολιτισμικό Δημοτικό Ελευθερίου-Κορδελιού δάσκαλοι αλλά και γονείς ξέρουν πώς να κάνουν ένα «ξένο» παιδί να ενταχθεί όσο το δυνατόν καλύτερα στην ομάδα. Αλλωστε, πολλά από τα παιδιά του σχολείου βρέθηκαν κάποτε στην ίδια θέση με τον Χαλίκ, καθώς το σχολείο είναι εδώ και πολλά χρόνια κυριολεκτικά διαπολιτισμικό – σε σύνολο 273 παιδιών τα 53 είναι αλλοδαπά, εκ των οποίων τα 49 έχουν αλβανική υπηκοότητα. Στο σχολείο φοιτούν επίσης 32 τσιγγανόπουλα, 26 παιδιά που προέρχονται από μεικτούς γάμους, 76 παιδιά από Ελληνες γονείς παλιννοστούντες από την πρώην ΕΣΣΔ, 3 Ελληνόπουλα που ήρθαν από την πρώην ΕΣΣΔ και 83 Ελληνάκια.
Ο επί πολλά χρόνια διευθυντής του σχολείου Στέργιος Παπαδόπουλος έχει προσπαθήσει πολύ για να δημιουργήσει ένα σχολείο όπου όλοι μπορούν να μάθουν από όλους. «Δεν φτάνει να λες ότι ένα σχολείο είναι διαπολιτισμικό. Πρέπει να αναπτυχθεί μια τέτοια κουλτούρα που όλοι όσοι έρχονται στο σχολείο να τη συναντούν, να τη συμμερίζονται και να συμμετέχουν. Ετσι κερδίζουν οι αλλοδαποί αλλά και οι γηγενείς» τονίζει. Παιδί μεταναστών ο ίδιος, μεγάλωσε μέχρι τα 12 χρόνια του στη Γερμανία. Ως ενήλικος δάσκαλος επέστρεψε στη χώρα για να διδάξει ελληνικά στα παιδιά Ελλήνων της Γερμανίας, ενώ από το 1994 βρίσκεται στο ίδιο σχολείο. «Εχει μεγάλη σημασία πώς υποδέχεσαι ένα παιδί, αν καταφέρεις να το κάνεις να αισθανθεί ότι ήρθε σε ένα μέρος όπου μπορεί να ανήκει» καταλήγει.