Βίοι αντιπαράλληλοι

1' 46" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τον Ιανουάριο του 2015, υπουργός Επικρατείας για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς, με απεριόριστες μάλιστα αρμοδιότητες στον έλεγχο των δημόσιων προμηθειών και του «μαύρου χρήματος», είχε ορκιστεί ο κ. Παναγιώτης Νικολούδης, «προσωπική επιλογή» του κ. Αλέξη Τσίπρα, κατά τα ρεπορτάζ της εποχής. Ως επικεφαλής της Αρχής κατά του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, ο κ. Νικολούδης διερεύνησε κρίσιμες υποθέσεις και ο αυστηρός έλεγχός του είχε γίνει σημείο αναφοράς, ηθικής και πολιτικής τάξεως. Αντιγράφω από ρεπορτάζ της Γιάννας Παπαδάκου στο «Βήμα» (27.1.2015):

«Κάθε φορά που ο κ. Νικολούδης κατέθετε στη Βουλή για να παρουσιάσει τα ετήσια αποτελέσματα των ελέγχων της Αρχής γινόταν χαμός. Οπως τότε που, μιλώντας για το σκάνδαλο της Proton, είπε ότι “τόσα χρόνια εισαγγελέας δεν είχε ξαναδεί τέτοιο σκάνδαλο”. Δεν δίστασε να πει για τους εγκληματίες των τραπεζών ότι “αυτοί δεν χρησιμοποιούν καλάσνικοφ και μάσκες, αλλά ΜΜΕ. Παντού υπάρχει διαφθορά και παντού διαπλοκή. Οσον αφορά τη διαπλοκή, στις άλλες χώρες το τρίγωνο είναι οικονομική ελίτ, πολιτική ελίτ και ΜΜΕ. Εδώ είναι ανάποδα: οικονομική ελίτ, ΜΜΕ και τρίτη η πολιτική ελίτ».

Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, ο κ. Νικολούδης έπαψε να είναι υπουργός. Δεν ξέρω γιατί, ξέρω ωστόσο ότι παραξενεύτηκα. Παραξενεύτηκα επίσης, για τους αντίθετους όμως λόγους, με την πολιτική εξέλιξη του κ. Δ. Παπαγγελόπουλου: γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης τον Γενάρη του 2015, υφυπουργός τον Μάιο, αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης τον Σεπτέμβριο. Για την κάποια προκατάληψή μου δεν έφταιγε μόνο η ολιγόμηνη θητεία του στη διοίκηση της ΚΥΠ το 2009, επί Κώστα Καραμανλή (εξ ου, υποθέτω, το «καραμανλικός», που τόσο δελέασε τους Συριζικούς).

Ηταν κι εκείνος ο τίτλος του «εισαγγελέα με το ρεκόρ υποθέσεων στο αρχείο» που του είχε απονεμηθεί δίκαια. Αντιγράφω και πάλι, από ρεπορτάζ του Χρήστου Ζέρβα στην «Ελευθεροτυπία» (14.7.2009): «Ο κ. Παπαγγελόπουλος χειρίστηκε τις υποθέσεις των υποκλοπών, των Πακιστανών, της MAYO και όλες κατέληξαν στο αρχείο».

Η «πιεστική παρεμβατικότητα» του κ. Παπαγγελόπουλου μάλλον δεν είναι άσχετη με τον χώρο της πολιτικής καταγωγής του, εξοικειωμένο με παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, υιοθετώντας τον, εξομοιώθηκε μοιραία με όσους κατηγορούσε. Τώρα η μόνη που χαίρεται είναι η θησαυρίσασα Νοβάρτις. Παρότι μάλιστα ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης είχε αποδεχθεί προεκλογικά την ύπαρξη σκανδάλου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή